Ruh Eşi

51."Aşk mı? Guru mu?

Ellerimdeki kan lekeleri kurumuştu.

Gelinliğimdeki izlerde hâlâ duruyordu.

Aren yaşıyordu. Biliyordum.

Eğer kalbi atmasaydı, benimde ruhum yaşıyor olmazdı.

Şuan nerde?
Ne yapıyor?

O kadar çok merak ediyorum ki.

Beni düşünüyor mu?

Yarası nasıl?

Delirdi mi?

Yoksa...
Umursamıyor mu?

Kaçırıldıktan sonra dağın başına bir yere gelmiştik.

Ormandan çok uzak, Arenin bulamayacağı bir yere.

Yada, yalvarmadaň beni alamayacağı bir yere.

Ama o Alfaydı.

Yalvarmazdı.

Bana yalvardı.

Ama benim için gururunu ayaklar altına alıp yalvarmazdı.

Yalvarır mıydı?

Ben yalvarırdım.

Aşkta gurur olmazdı. Ben dibine kadar yalvarırdım.

O, asla.

O kadar emindim ki.
O kadar onu,ondan iyi tanıyordum ki.
O kadar biliyordum ki ne yapacağını.

Olsundu, iyi olsundu, bana yeterdi.

Beni kuetarmasın yarasi iyi olsun,

Derin bir nefes verdiğimde, tahta kapı birden hızlıca açıldı.

Kapının açılması ile gelen ışıktan sabah olduğunu anlayabiliyordum.

"Devin?" Diyerek yavaş yavaş yanıma gelmeye başladı Murat.

Cevap vermedim.

"Gözün aydın, Aren hastaneden çıkmış, her yerde eşini, seni arıyormuş" dediğinde gözümden bir damla yaş düşmüştü.

Beni arıyordu,
Beni bulucaktı,
Beni burdan kurtaracaktı.

"Ama ondan önce, bana yalvarmaya gelmeden önce, sana hikayenin diğer kısmını anlatmam lazım" dedi.

İstemesizce, burusmuş yüzümle ona bakıyordum.

"Aras, vampir soyundan gelen bir arkadaşım, o benim gibi ölü bilinip ormandan sürülmedi."

Dikkatle onu dinliyordum.

"Aras, herkese Arenin ondan korkuttuğu ormani elinden almaması için yalvardığını söylemiş, Arende onu meydanda herkesin önünde ezikçe küçük düşürerek, 'asla kimseye yalvarmadıgını ve yalvarmayacağını herkese duyurdu'" dedi. Nereye varacağını nasıl bitireceğini merak ediyordum.

"Hani ben, dedim ya yalvaracaksın diye, herkeste Areni tahtan düşürmek için böyle bir oyun yaptığımı falan düşündü."

Diye ara verdiğinde kafamda parçaları birleştirmeye çalışıyordum.

"Heh işte hepsi yalandı, hepsi tek tek kurgulanmış bir oyundu, babam beni sevmedi diye, yani Arenin babası hep kızdım doğru ama sonra bunu öğrenince içimdeki bütün öfke bitti. Benim bitmişti yani. Arenin kardeşinin hâlâ kini ile öfkesi duruyordu"

Arenin kardeşi mi?

Areniin kardeşi yoktu, sendin oda sahte çıktı.

"Arasın yani" dediğinde dona kalmıştım.

Bahsettikleri vampir soyundan gelen Aras, Arenin, Alfanın nasıl kardeşi olabilirdi?

"Aras, gel" diyerek gözlerini benden ayırmadan onu çağırdı.

Sert adımlarla gelen kişi beni korkutuyor, tüylerimin diken diken olmasını sağlıyordu.

İçeri Aren kadar büyük ve aynı ona benzeyen biri giridiğinde kardeşi olduğundan ciddende şüpheye düşmüştüm.

"Meraba yenge" dedi sırıtarak.

Köpek dişlerini pis gülüşünden görebiliyordum.

Oda Murat'ın yanına dikilince ağzımı açmaya karar verdim.

"Siz, yalancısınız! Sen vampirsin oda kurt böyle bir şey olamaz!" Dedim sesimi biraz yükselterek.

"Şöyle anlatayım, annem bir melezdi.
Ve babamla, yani Arenin babası Alfa Aral ile evlendi."

Arenib babasının ismi, Araldı.

"Murat'ın ailesine yaptığı zulümden dolayı,herkes Murat'ın Areni yalvartmak istediğini düşündü, ama ben istiyordum.
O ormandan yıllar önce kovulduğumda yemin etmiştim. Biliyorsun bir kurdun yeminini, kutsaldır."

Diyip bacaklarını kırarak benim oturduğum hizaya geldi.

"Murat, dışarı çık" dediğinde kalbimin hızlı hızlı attığını fark ediyordum.

Murat çıkarken,
"Sakin ol bir şey yapmayacam, Alfanın gelinine dokunmaya kim cüret eder?" Dedi Aras, Murat kapıyı kapattığın.

"Şuan mesela hiç birinin aklında ben yokum. Konu ne? Murat'ın kini. Yalan.
Benim öfkem. Babamın beni annemle terk edip biricik oğlunu Alfa olarak seçmesi benim öfkem. Bunca yıldır Murat'ı Arenin kardeşi sanmamız benim öfkem, ormanın kralının ben olmaması benim öfkem!" Diyip içindeki zehri yılan gibi akıtmaya başladığında sessizce onu dinliyor, her hareketini izliyordum. 

Derin bir nefes alıp sinirini kontrolde tutmaya çalıştı.

"Her neyse. Aramızda kalsında Murat benim en büyük piyonum. O olmasa bir kaç kişinin aklından geçe bilirdim." Dedi ayağa kalkarken.

"Ayrıcada, eğer Aren yalvarmazsa ne yapacağını düşünsen bize kafa yorma. Bu akşam meydanda olacak bütün orman" dedi. Ve arkasını dönüp kapıya ilerledi.

Tam kapının kulpunu kavramışken,

"Aren seni mi seçecek?
Yoksa gururunu mu prenses?"

Aşk mı?
Gurur mu?