Ruh Eşi

48."YALVARMAM!"

YAZARIN ANLATIMI İLE...

Bu dünyada kurtların korktuğu tek şey
Silahtı, bir kurt eceli gelmeden anca silah ile öldürebilirdi.

Ayaz, biliyordu. korkuyor olsada Kardeşinin, Arenin iyileşecegini, yaşayacağını biliyordu. yani en azından buna inanmak istiyordu.

Ama Aren uyandıktan sonrasından korkuyordu en çok. Çünkü Arenin öfkesi=aktif volkan demekti.

Ve Aren herkesten tek tek hesap soracaktı.

Onun küçük kızını nasıl koruyamamışlardı?

Onun eşini, Alfnın gelinini?

Gerçi, bu sorular şuan önemli değildi. Önemli olan Devinin onların elinden kurtarılmasıydı?

Bir dakika hepsinden önce,
Aren, Murat'a yalvaracakmıydı?

Alfa, bakışları ile Gök yüzünü delen,
Adımları ile yeri inleten Alfa, yalvarak mıydı?

O yalvarmazdı,

6 yıl önce herkes bunu böyle biliyordu, böylede bilecektı.

"'

"Alfa! Senin Arastan korktuğun söyleniyor doğru mu?" Diyerek evin içine yiğit.

Böyle bir şey söz konusu dahil olamazdı ki?(!)

"Ne! Ne saçmalıyorsun yiğit?"
"Bütün orman, senin Arastan korktuğunu, ve ormanı elinden almaması için yalvardıgını konuşuyor" dedi yiğit.

Aren, heybetli duruşu ile ayağa kalktı.

"Meydana topla bütün herkesi" dedi sert suratı ile.

Meydan ormanın tam ortası ağaçların az olduğu yerdi.

"Ayaz, Arasıda getirin!"

Diye emir verdiğinde hepside onun istediğini yapmak için, bir vir bir evden çıkıyordu.

(....)

Herkes meydanda toplanmış Alfayı bekliyordu.

Kimileri ondan korkuyor, yüzüne bakmıyor.
Kimileri çok sevip gözünü ayıramıyordu.

Tabiki Alfanın kardeşi, muratta ordaydı.

"Alfa geliyor kesin sesinizi!" Dedi Ayaz konuşma yerine çıkıp, bağırarak.

Alfa için özel bir yer yapılmıştı Ağaçtan.

Ayaz geri çıkıp, Alfa yerine geçtiğinde,
Herkes dikkat kesilmiş onu dinliyordu.

"Getirin!" Diyip hırldadı.

İki kurt, Arası kollarından tutmuş
Arenin çıktığı yerin önüne atmışlardı.

"Ahh!" Kötü düşmüştü.

"BENİM BU İTTEN KORKTUĞUMU ONA YALVARDIGIMI KONUŞUYORMUŞSUNUZ!" dedi Aren.

Herkes titreyen vücutları ile Alfayı dinliyordu.

"BUNDAN BÖYLE HERKES DUYSUN BİLSİN! BU İTİ ORMANDAN SÜRÜYORUM!" dediğinde herkes şaşkınlıkla bir ses çıkarmıştı.

"VE YEMİNİM OLSUN Kİ ŞİMDİYE KADAR KİMSEYE YALVARMADIM YALVARMAYACAMDA BU BÖYLE BİLİNSİN!" dediğinde Aras ona büyük bir kinle bakıyordu.

Murat Alfanın bu çıldırmış haline gülümsüyor, orman halki korkudan ses çıkarmıyordu.

"'

Ne demişler, büyük lokma ye, büyük söz söyleme.

Muratta sürüldüğü zaman öğrenmişti gerçek hikayesini, babasının Alfa olmadığını, Arenin kardeşi olmadığını.

Sürüldükten 1 yıl sonra isede Asenayı bir nehrin kenarında yaralı bulmuş, öyle tanışmışlardı.

Öğrenilmesi gereken çok şey, kurtarılması gereken bir tek şey vardı.

Bakalım, öğrenebilecekler miydi?
Kurtarabilecek miydi Aren sevdiğini?

Gururunu ayaklar altına alıp,
Ormanda Devin için yalvarabilecek miydi?