BENDEKİ SEN

BS/38

Multi:Eylül, Kerem'in ilk bekçi yüzünden elini tutmadığını öğrendiğindeki hali( ay çok uzun oldu :D)

Bu arada benim çok değerli bir arkadaşımın geçen gün doğum günüydü. Ve bu bölümümü ona ithaf etmek istiyorum ama isimsiz olarak. İyiki doğmuşsun canım kardeşiimm.

Bölüm sonunda lütfen Kerem'e sövmeyin. Kerem ve Eylül dışında her şey yayına oturuyor. Bir tek onlar kaldı ve artık onlara daha fazla yoğunlaşıcam. O yüzden süper bölümler bizi bekliyooorr.

İYİ OKUMALAAR :)

Giray'ın söylediğiyle beraber kahkaha atmaya başladım. Hatta öyle ki bir ara nefessizlikten gidiyordum yani. Neymiş? Kerem benim elimi bilerek tutmuş. Neymiş? Arkamızdan bekçi gelmiyormuş. Neymiş? Kerem kimseden korkmazmış. Bende malım zaten inandım ya.

"Ya siz kimi yiyosunuz?"

"Bir şey yemek istediğim doğru ama bu sen değilsin kanka" diyerek kalçasıyla beni ittirip buzdolabını açtı Giray.

"Ya gidin başkasıyla uğraşın allasen. Çocuğun sevgilisi var"

"Senin yok çünkü" diyip gerindi Hakan. "Çisem'le bizimde vardı"

"O yalandı. Kerem Aslı'yı seviyor"

"Bono kolorso oylo oldogono sonoyor" diyen Giray'a bakıp Hakan'a döndüm. Ağzında yemek varken konuşmak tam Giray'lık bir hareket.

"Bana kalırsa öyle olduğunu sanıyor dedi" diyerek bana tercüme edince "Hee" diye bir tepki verdim.

"Bu bir şey değiştirmez tamam mı? Ben Kağan'ı seviyorum"

"Bir dahakine daha inandırıcı söylemeyi dene" diyip Hakan'ın yanına ilerledi Giray elindeki bir tabak yemekle.

"Kanka kim yaptı bunu?"

"Çisem" dediğinde Giray'ın gözleri açıldı birden.

"Yengeemmm" diye içeri koşmasıyla arkasından gülmeye başladım. Şapşirik ya.

"Bırak şimdi Giray'ı. Seni konuşalım biraz. Hep sen bana akıl verecek değilsin"

"Konuşalım bakalım" diyerek tezgaha zıplayarak oturdum. Bana anlamsız bir bakış atınca naptığıma baktım. Direk elimi sus anlamında havaya kaldırdım.

"Sakın niye yaptın diye sorma. Bende bilmiyorum" diyince güldü bu halime.

"Eylül bak" diyerek karşımdaki masaya yaslandı. "Kerem ve Aslı'nın ilişkisini bu kadar önemseme. Kerem sadece Aslı'nın hala eskisi gibi olmadığını kavrayamıyor. Aslı gittiğinde Kerem hala onu seviyordu ve onun acısını çekti. Her gün onu düşündü. Seni seviyor yada sevmiyor diyemem belki ama değer veriyor ve kıskanıyor. Belli bir şey bu. Ama ondan daha belli bir şey var. Sen Kerem'i seviyorsun"

Onaylamamı istermiş gibi yüzüme bakınca başımı öne eğip hafifçe aşağı yukarı salladım. Söyledikleri öyle dokunmuştu ki dokunsalar ağlardım. Değişik bir cümle oldu ama neyse. Sonuç olarak koydu.

"Niye hep olaya Kerem'in açısından bakıyoruz ki?" diye sordum biraz üzüntü biraz da sinirle.

"Kafası karışık, o bu şu" dedikten sonra oturduğum yerden zıplayarak indim. "Benim niye duygularımın nasıl olduğu hiç önemli değil"

Hakan bana durumu anlamak istercesine kaşlarını çatarak bakarken ben içimi dökmeye fazlasıyla hazırdım. Bu kadar içimde tuttuğum yeterdi bence. Sonuçta burda ki tek kişi Kerem değil.