The Idol's Lover

CHAPTER 53

⚠️🔞

-

"Will she be okay without me? Nag-aalala ako. Ilang araw pa naman tayo rito..." I said out of nowhere.

"Ga..." I felt a hand on my waist. Napatingin naman ako kay Felip na nakaupo sa tabi ko. "She will... She's actually okay." he said.

I slightly frowned and stared back at the calming view in front of us. Yung dagat, yung papalubog na araw.

"Loosen up. Si Julie na rin mismo ang nagsabi na sumama ka rito. She's fine, nakita mo naman. Nasa pangangalaga naman siya ni Tita kaya wala kang dapat na ipag-alala." he added.

It's been a week. Umookay na rin naman si Julie.

Pagkakuha ko sa kaniya sa nanay niya at after ko siyang mapa-check-up, kinaumagahan ay umalis na kami at bumalik na sa Manila. Babalik sana ako sa probinsiya dahil may kailangan akong gawin. But Julie didn't let me.

I planned to file a case on her mother. Seryoso ako at hindi lang pananakot ang ginawa ko nung sinabi kong idedemanda ko siya. Because I totally lost it when I saw Julie's state last time.

May pasa sa braso, hindi maayos yung paglalakad dahil nahulog sa hagdan. Kaya may pasa si Julie kasi sinasaktan daw siya ng nanay niya. Not because she disobeyed, but because her mom is always siding with her other child.

Sinabi sakin ni Julie na hindi gaano kaganda yung relasyon niya roon sa dalawa pa niyang kapatid nung ilang araw na siyang nagsstay doon. It was all well at first, but it didn't last. Like it was only for a show para makumbinsi siya na roon magstay.

I didn't knew that she's experiencing such things dahil wala naman siyang sinasabi sa tuwing kinukumusta ko siya. At iyon ay dahil lang din pala sa nanay niya. Sinasabihan siya nitong wag magsusumbong sa akin dahil hindi lang daw iyon ang aabutin niya. Napakawalang kwenta talaga.

Mas lalo ko lang gustong idemanda siya nang malaman ko iyon. Kaso nga lang, ayaw ni Julie. She begged me not to do it dahil hindi ako sumang-ayon sa kaniya nung una. But then she have her reasons, at nadala niya ako roon.

Kahinaan ko rin si Julie. Hindi man ako sumang-ayon sa gusto niya sa una pero sa tuwing nagmamakaawa na siya, nadadala ako.

She begged me not to sue her mom dahil kapag ginawa ko raw iyon, makukulong si Jeneth at walang ibang mag-aalaga sa dalawang anak niya. Julie even told me that she knew the feeling of not having a mother and she said she doesn't want her other siblings to experience that. Kasi paano nalang din daw yung dalawa niyang kapatid. Wala raw ibang mag-aalaga.

Iyong batang talaga 'yon, nasobrahan sa bait... Sobra pa ata sa naituro ko.

"Ken, pasensya na, ha? Hindi ko lang talaga maiwasan na mag-alala sa ngayon." paghingi ko ng paumanhin.

"It's okay, Ky. It's normal." he said to lift me up. "Ang akin lang, sana 'wag ka masyadong magmukmok. Alam nating pareho na hindi magugustuhan ni Julie na makita kang ganyan." sabi niya pa.

Umayos naman ako ng upo. Bumuntong hininga ako bago ko siya lingunin sa tabi ko.

"Thank you for reminding me that." I said and smiled. Hinawakan ko pa ang isang pisngi niya at marahang hinaplos kaya napangiti rin siya.

After watching the sunset again ay bumalik na kami sa tinutuluyan namin. Pero nakasalubong pa namin sina Justin at Elle kaya huminto muna kami.

"Gising na pala kayo," sabi ko sa kanila. Natulog kasi sila kanina eh, mga inaantok.

"Ang sweet niyo tignan." Elle smiled as she handed me the camera she's holding.

Nakita ko roon ang stolen pictures namin ni Felip ngayon lang. I smiled and felt my cheeks blushed dahil nagustuhan ko yung mga kuha niyang litrato.