Ben Kocanım ( Emek Serisi 1 )

Kabullenme

Bu bölümümüzde sevdiğim yazar maviivam ' ın hikayesindeki Ali , Serap ve minik kızları nefese yer verdim. Umarım güzel olmuştur :)
Lütfen okuyorsanız o küçük yıldısa bir dokunuverin.

Gülçin meteye sarılı öylece kaldı. Allahım ne kadar huzurluydu ki bu adam. Gözyaşları akarken hafif hafif sırtını okşamıştı kızın mete. Dinen gözyaşları ile istemesede ayrılmak zorunda kaldı bu huzurdan genç kızın.
" Şey özür dilerim öyle bir an sarıldım " dedi kafası eğikken.
" Özür dilenecek hiçbirşey yok ki gülçin. Ne zaman üzgün olursan gelip bana sarılabilirsin hem kahvede yaparım sana "
Bu son lafla gülümseyerek adama baktı genç kız.
" Gerçekten kahve çok güzeldi tadı damağımda "
" Ne zaman istersen yeniden içebilirsin"
Tam cevap verecekken arkadan burağın sesi geldi.
" Gülçin "
Bu sesle iki başta geriye döndü. Metenin bu adamı görünce yüzü düşerken gülçin telaşlandı. Arkadaşına birşey olmuş olabilirdi.
" Birşey mi oldu " dedi telaşla.
" Yok defnenin doktoru bizimle konuşacakmış. Hepiniz olun dedi"
" Hıı tamam geliyorum " dedi gülçin rahatlayarak.
" Şey gitmem gerekiyor teşekkür ederim yanımda olduğun için " dedi gülümseyerek meteye bakarken.
" Önemli değil teşekkür etme artık " dedi metede. Gülçin burağa doğru giderken içinde acayip birşey hissetti. Çok garipti bu duygu ah kalbi de o kızla gidiyordu işte. " Off " diyerek önüne döndü. Ne yapıp edip şu adamın kim olduğunu çözmeliydi ve gülçine ulaşmalıydı.

Defnenin doktoru tüm aileyi odada topladı hazır defne uyumuşken. Burak ve gülçininde odaya girmesiyle doktor lafa başladı.
" Hepimiz burda olduğumuza göre başlayabiliriz. " diyerek hepsiyle göz teması kurdu doktor.
" Defne hanım kafasına aldığı şiddetli darbe ile beyninde bir semptom oluşmuş. Buda hafoza kaybı olarak karşımıza çıktı. Belli bir dönemden sonrasını hatırlamıyor. 8 yıllık bir süreç tamamen silinmiş durumda. Onun için üzücü bir olay olmuş olmalı ki 8 yıl önce o olayın yaşanmasını engellemeye çalışmış olmalı. "
" Annesi öldü 8 yıl önce " dedi poyraz.
" Demek ki bu onun için hayatının dönüm noktası "
" Peki geçici değil mi bu olay " dedi boğuk sesiyle poyraz.
" Bu konu defne hanıma bağlı poyraz bey. Yarında hatırlayabilir , 1 ay sonrada 10 yıl sonrada. "
" Nalet olsun " dedi poyraz mırıltıyla.
" Bakın moral bozmayın lütfen. Siz sadece yanında olun ama direk üstüne gitmeyin birşey anlatmak için onun size sormasını bekleyin. Ama yalnızda bırakmayın yanında olun " dedi doktor.
" Bu kadar mı?" dedi poyraz ve doktorun kafasını sallamasıyla kendisini dışarı attı. Çıkar çıkmaz yandaki duvara yumruk attı.
" Nalet olsun benim yüzümden benim yüzümden " diyerek yürüdü. Karısını görüp sakinlemeliydi. Nazılsa uyuyordu. Onu üzecek birşey söyleyemezdi dimi. Hızla indi karısının olduğu kata. Kahıya yaklayınca yavaşladı hareketleri. Usulca açtı kapıyı. İçeri girip kapıyı kapatınca gözlerini kapatıp derin bur soluk aldı. Mis gibi defne kokusuydu bu işte. Gözlerini açıp ilerledi karısının yanına. Yatağın yanına gelince önce yüzürü inceledi. Ardından eğilip alnından öptü.
Yatağın yanındaki tekli koltuğa oturdu. Karısının elini tuttu.

" Ah be defne ne yapıp edip bana eziyet edecek birşey buluyorsun ama olsun eziyetimde senden olsun gül yüzlüm."

diyerek gülümsedi. Bir eliyle defnenin elini tutarken diğeriyle saçlarını okşamaya başladı. Bu aradada karısının güzel yüzünü inceliyordu. Gerçekten dünyanın en güzeliydi defnesi. Onu ilk gördüğü andan sonra başka kimseyi görmemişti gözleri ve bundan da hiç pişman değildi.
Diğerleri ise odadan çıkınca öylece kaldılar. Burak lafa girdi hemen.
" ufuk amca siz eve gidin evi hazırlayın. Duydunuz yarın çıkacakmış defne. Zaten çok yoruldunuz. "
" Haklısın oğlum. Hadi sevcan gidelim sende baya yoruldun tansiyonunda tavanda biraz dinlenmen gerek " dedi. Sevcan hanımın itirazlarına aldırmayarak onu hastaneden çıkardı. " Sende git gülçin çok yoruldun. "
" Gidemem ben hiçbir yere defnenin bana ihtiyacı olabilir. Beni öncedende tanıyordu kendimi tanıtmalıyım"
" Şimdi uyuyor güzelim tanıtamazsın birşey git dinlen yarına enerji topla ki kendini tanıtabilesin hadii " diyerek onu sürüklemeye başladı.
Herkesi gönderince kendiside defnenin odasının önüne gitti ve ordaki oturaklara oturdu. Kardeşinin birşeye ihtiyacı olabilirdi. Kafasını omzuna yaslayıp ellerini göğsünde birleştirip gözlerini kapattı.
Poyraz ise karısını izlerken bir an uykuya yenik düştü. Eli karısının elinde kafası koltuğun yan tarafına düşmüş halde öylece uyuya kaldı.