Ben Kocanım ( Emek Serisi 1 )

Doktor

Yanlış mı doğru mu ne olduğunu düşünmeden içinden geleni yapmak istemiş ve Burakla bir yola adım atmıştı. Sonu ne olur bilemiyordu , düşünmekte istemiyordu aslında sadece bir kez olsun kendisini serbest bırakarak mutlu olmak istemişti. Şimdi karşısında gülerek birşeyler anlatan adama baktığında mutlu olacağına da inanıyordu.
" Sen beni dinliyor musun ?" Dedi burak gülümseyen ifadesini bozmadan.
Kafasını olumsuz olarak salladı İlgi dinlemiyordu çünkü bu adamın gülümseyen haline bakmak daha eğlenceli gelmişti.
" Eh tabi o kadar yakışıklıyım ki bakarken dikkatini konuşmaya veremiyorsun "
Kahkahasını engelleyemedi İlgi.
" Gerçekten bir insanın bu kadar egoist olabileceğini hiç düşünmemiştim " dedi zorlukla ama  azıcık toparlanabildiğinde genç adamın değişen ifadesini görerek yutkundu.
" Kalk hadi gidelim"  dedi Burak ve kızın konuşmasına müsade etmeden asansöre bindirmişti bile.
" Ya nereye be adam yemek yiyordum ben "
İlgi sinirli gözlerle bakıyordu genç adama ama işin aslı üstüne atlamak istiyordu çünkü gözleriyle resmen yakıyordu genç kızı.
" Odamıza gidiyoruz bebeğim karnımız doydu birazda ruhumuz doysun değil mi ?"
Konuşmasını bitiren Burak genç kızın tam dudağının kenarına kondurduğu öpücükle az sonra olacakların fragmanını vermişti genç kıza.

Defne kocasını işe gönderdikten sonra hissettiği halsizlikle attı kanepeye kendisini. Kolunu kıpırdatacak hali yoktu ama bir yandan da Poyrazı üzmemek için belli etmemeye çalışmıştı. Elini karnına koyarak usul usul okşamaya başladı.
" Sen misin bu halde olmama sebep ha bebeğim " derken huzurlu bir gülümseme vardı yüzünde " Senin için her yorgunluğa değer hele ki seni kucağına aldığında babanın yüzünde oluşacak gülümseme için herşeye değer "
Duygularına bir anlam veremiyordu ama Poyrazı canından çok seviyordu. Bu ne zaman olmuş , nasıl olmuş bilmeden tüm benliğiyle genç adamı seviyordu , çokta mutluydu bundan.
Öyle ki poyraz ona gülümsediğinde dünyadaki en mutlu kadın oluyordu sanki o an ölse umurunda olmayacaktı. Fakat ölmek yoktu bırakamazdı bebeğini ve kocasını.
" Keşke bir an önce gelsen bebeğim sanki sen gelince herşey bitecek ,  ben iyileşeceğim , babanla yaşadığım herşeyi hatırlayacakmışım gibi. Hissediyorum sen bizim ilacımız olacaksın "

Defne bebeğiyle konuşurken çalan kapıyla astı suratını. Zorlukla doğrulup kalkarken hamileleğin ilerleyen zamanlarında alacağı kilolarla nasıl kalkacağını düşünmeden edemedi. Kapıyı açtığında karşısında Gülçini gördü ve gülümsedi.
" Azıcık daha açmasan kapıyı gidecektim yani " dedi Gülçin direk neşeyle " Hoşgelden öncelikle "dedi Defne.
İkili içeriye geçtiklerinde karşılıklı oturdular. Havadan sudan birkaç muhabbetten sonra Defne , Gülçin de değişik bir haller farketti.
" Gülçin hafızam yok seni net tanımıyorum ama şu anda bir derdin olduğu öyle  bariz ki dök içinde rahatla "
Gülçin kıpır kıpır bir halde otururken zorlukla tuttu kendisini.
" Çok  mu belli ediyorum ya " dedi tedirgin gülümsemesi ile.
" Evet haydi anlatta rahatla lütfen "
Derin bir nefes aldı Gülçin.
" Ben anne olmak istiyorum " dediğinde gülümsedi Defne " Ne kadar güzel nasıl yapılacağını biliyor olmalısın " dedi muzipçe.
" Of onu biliyoruz ama işte olmuyor sanki. Korunmadan birlikte oluyoruz e bayada oldu ama bir gelişme yok hala acaba birşey mi var ?  Problem falan ha olabilir mi ? "
Ne diyeceğini bilemeden bir süre baktı karşısındaki genç kadına Defne. Evet kendisi hamile olabilirdi de öyle bilgin değildi bu konularda.
" Yani ne diyeceğimi bilemedim ki şimdi Gülçin ama birşey olduğunu sanmıyorum. Sabır en önemli etken bence beklemelisin "
Suratını astı genç kadın oda biliyordu sabrın önemli olduğunu ama beklemek istemiyordu ki !
" Biliyorum ama yinede korkuyorum ya bir problem varsa benim en büyük hayalim anne olabilmek "
Defne zorlukla kalkıp genç kadının yanına gitti ve ona sarıldı.
" Korkma sen kendini sıkma yeter eminim en kısa zamanda güzel haberi alacağız "
" İnşallah " diyebildi sadece Gülçin bir an önce olması için dua ederken.

İlgi ve Burak yanyana derince soluklarla sakinleşmeye çalışırken yüzlerindeki şapşal gülümsemeye engel olamıyorlardı. Burak kafasını yan çevirip yanındaki güzelliğe bakarken yeniden sertleştiğini hissederek şaşırdı. Hep o filmlerde daha yeni sevişmişken yeniden anında uyarılan adamlara özenmişti ve şu an aynısını yaşıyordu.
Uzanıp genç kızı göğsüne çekti ve saçlarını koklayarak uzunca bir öpücük bıraktı başına.
" Sayende o filmlerdeki adamları anladım " dedi muzipçe.
İlgi bulunduğu yere iyice sinerken " Hangi film , hangi adamlar ? " diye sordu.
" Bütün filmlerdeki o sevişmenin etkisi yeni geçmişken anında yeniden uyarılan adamları anladım "
Kıkırdayarak genç adamın boynuna gömdü yüzünü " Ne desem bilemiyorum cidden "dedi kıkırdama eşliğinde.
" Birşey demene gerek kalmayacak çünkü dudaklarının başka bir işi olacak "
Daha ne olduğunu anlamadan genç adamın altında kalmıştı İlgi.
" Ne yapıyorsun?" diye sordu ne yaptığı gayet ortada olduğu halde.
" Çok güzel şeyler yapıyorum bebeğim çok güzel diyerek maharetli  dudaklarını genç kızın  boynuna gömdü Burak. Daha uzun zaman bu odadan çıkamayacaklardı.

Gülçin Defnenin yanından ayrıldıktan sonra hasteneye giderek kocasını görmeye karar verdi. Morali bozuktu ve ancak Mete iyi gelebilirdi.
Dalgın halde koridorda ilerlerken "Gülçin " diyen bir ses duyduğunda karşısında Metenin arkadaşı olan sevimli doktor Esrayı gördü.
" Merhaba " diyerek yaklaştı oda kadına. Selamlaşma faslı sırasında genç kadın bile farketmişti Gülçindeki durgunluğu.
" Bir sıkıntın mı var ?" diye sormaktan geri kalamadı Esra.
" Senin uzmanlığın neydi ?" diye sordu Gülçin.
" Kadın doğum " dedi Esra ve genç kadının yüzündeki aydınlanmayı gördü.
" Resmen doktor ayağıma geldi odan nerede ?" Diyerek genç kadının koluna girdi Gülçin.

Defne arkadaşını  geçirdikten sonra odaya geçerek biraz kestirmek istemişti ama yatağa girdiği anda derin bir uykuya teslim etmişti kendisini.
Poyraz eve geldiğinde ortamdaki sessizlik ve karanlıkla ürktü. Direk aklına defneye birşey olmuş olabileceği gelmişti.
" Defnee " diye seslenerek odalara bakarken yatakodasına girdiğinde yatakta cenin pozisyonunda uyuyan meleği gördü ve kalbi sıcacık oldu.
Sessizce yaklaştı yatağa ve üzerindeki ceketi çıkararak karısının yanına uzandı oda ve elini beline atarak yaklaştı huzuruna. Defne sanki hissetmiş gibi arkasını dönerek sarıldı poyraza ve derin bir nefes aldı.
Onun uykusunde kendisinde değilken kendisine sığınması poyrazın aşırı  hoşuna gitmişti.
Karısının saçına öpücük kondurduktan sonra huzurla gözlerini kapattı ve uykunun kendisini ele geçirmesine izin verdi.

Ne kadar geçti bilmiyordu poyraz ama defnenin kıpırdanmaları ve mırıldanmalarıyma açtı gözlerini. Karısının alnındaki boncuk boncuk terleri farkettiğinde hemen ateşini kontrol etti ve resmen dudakları yandı , çok ateşi vardı defnenin. Hemen onu hasteneye götürme düşüncesi ile yataktan kalktığında üzerinden battaniye çekilen genç kadının kasık kısmında kanı gördüğünde ise daha da telaşlandı.
Bebeğine birşey  olabileceği düşüncesi  çok kötü hissettirmişti genç adamı ve içinden dualarını ederek karısını kucakladığı gibi hastanenin yolunu tutmak için telaşla hareket etmeye başladı...