Özür

5.4K 318 7
                                    

Hikayem için kapak hazırlayan Bayan_sabitfikir 'e teşekkürler :)

Defne ve poyraz odada kendilerinden geçmiş halde öpüşürken gelen kıkırtı ile ayrılmak zorunda kaldı. Gülçin fark edildiğini gördüğü halde o sinsi sırıtması ile orada durup gitmedi.
" Ee tamam göreceğini gördün git "dedi poyraz ardından gelen kıkırdama ile gitti gülçin. Bu iki deli ne olursa olsun ayrılamıyordu işte bu iyiydi.
" Rezil olduk " dedi defne giden gülçinin arkasından.
" Rezil falan olmadık biz evliyiz istediğimiz zaman öpüşebiliriz dimi " dedi poyraz gayet sakin.
" Hem böyle yanaklarına kızarıklık geldi daha güzel oldun " dedi ardından ve yine öptü kısaca karısını. Ardından kucaklayıp içeri götürdü. İçeri geçtiklerinde herkes koyu bir sohbete daldı. Birlikte olmayı özlemişlerdi. Tam metenin evlenme teklifini anlatırken kapı çalınca huysuzlandı gülçin.
" Ya kesin uyuz burak geldi her anıma turp sıkmasa olmaz" diyerek kalktı gülçin kapıyı açmak için.
Kapı açılıpta burağın üzgün halini görünce şaşırdı. Bu adam üzgün olmazdı ki.
" Aa kıyamet geliyor " dedi ciddiyetle.
" Ne diyorsun allah aşkına gülçin " dedi ayakkabısını çıkarırken burak.
" Oğlum sen üzgünsün ki bu nadir olur anlat ne oldu ?"
" Anlatıcam daha doğrusu sana sormam gerekenler var ama yelnız konuşmalıyız kimseye çaktırma tamam mı sarı " dedi burak. Gülçin ondaki ciddiyetten önemli birşey olduğunu anladı ve tamam dedi oda ciddiyetle.
İçeri geçtiklerinde burak sevcan hanım ve ufuk beyin elini öptü ve onların sitemlerini dinledi. Ardından poyraz ve defneyle de selamlaşıp metenin yanına geçti. Onunla tanışırken göz dağı vermeyi ihmal etmedi. Gülçin bir nevi kardeşi sayılırdı. Onu üzeni üzerdi.
Poyraz tüm sevdiklerinin bir arada olmasına acayip seviniyordu. Herşey güzel olacaktı bir aradayken buna inanmak daha kolaydı.
Gece keyifle son bulurken herkes tek tek çıktı evden.
Poyraz defnenin yanına geçip öptü yanağını ve sarıldı.
" Teşekkür ederim " diye mırıldandı.
" Ben sana teşekkür ederim poyraz beni bırakmadığın benden bıkmadığın için" dedi defne. Poyraz tam cevap verecekken kapı çalınınca kalkıp kapıya baktı ve öylece kaldı.
" Beni içeri almayacak mısın damat bey"
Diyen adama cevap dahi veremedi şimdi içeri alsa defneyi etkilerdi , almasa ayıp olacaktı.
" Kim gelmiş poyraz " diyen sesi ikiside duyduğunda cesur bey
" Ben geldim kızım " diye seslendi. Poyraz derin bir nefes aldı. Büyük bir savaş çıkacaktı az sonra ve poyraz kimi tutacağını bilemiyordu.
Mete ve gülçin keyifli yemekten çıktıktan sonra arabaya atladılar. Eve geldiklerinde gülçin metenin inmek için hareketlenmediğini görünce durup bekledi. En sonunda dayanamayıp sordu.
" E sevgilim ne bekliyoruz"
" Ben senin inmeni bekliyorum sevgilim sen ne bekliyorsun " diye sordu mete kıza doğru dönüp.
" Niye ben tek iniyormuşum pardon"
Mete gülerek cevap verdi.
" E evine geldik çünkü sevgilim "
" Orasını biliyorumda niçin tek iniyorum onu anlamadım ben "
" Gülçin vallahi yorgunum bebeğim hadi in sen bende ilgiye gideyim uyuyayım "
" Niye ilgiye gidiyormuşsun çok pardon sen bana bugün evlenme teklif ettin mete ortak bir hayata adım atmaya söz verdik. Benim evim senin evin şimdi hemen iniyorsun o arabadan ve bavulları eve taşıyorsun" kızın kendinden emin ifadesi meteyi çok sevindirdi. Bu kızın kendisini böylesine koruması ve sahiplenmesi acayip hoşuna gidiyordu.
" Emredersin sevgilim " dedi ve gülerek indi arabadan. Birlikte eve girdiler.
" Yarın dolapta yer açarız eşyalarını yerleştiririz şimdi yorgunuz hadi uyuyalım " diyen gülçine katıldı.
" Aynen öyle yaparız sevgilim "
İkisi birlikte odaya geçip sarılarak girdiler yatağa.
" İyiki seni görmüşüm gülçin iyiki hayatımdasın baharım " diyip kızın saçlarını öptü mete.
"Asıl sen iyi ki varsın. Seni çok seviyorum " diyip dahada sarıldı gülçin.
" Bende seni çoook seviyorum "
Hayatlarındaki yeni başlangıçta birbirlerine sahip oldukları için çık mutlulardı.
Poyraz ve cesur bey içeri geçtiler. Cesur bey kızının halini görünce hemen yanına geçti.
" Bebeğim ne oldu sana " diyip ona dokunmaya çalışınca " Yapma " dedi defne.
" Ne oldu kızıma " diyerek poyraza döndü cesur bey. Kızının ona olan tavrını düşüneceğine.
" Kaza geçirdik ama iyileşiyor hızla siz merak etmeyin"
" Sen neden geldin " diye sordu defne bu konuşmanın daha çok devam etmesini istemiyordu.
" Kızımı görmeye gelemez miyim?"
" Kızın öyle mii kızın. Sen ne zaman benim yanımdaydın da şimdi kızım oldu be. Lütfen beni sinirlerdirme ve kalk git bu evden "
" Beni dinle defne hata ettim " diyen adama güldü defne.
" Son pişmanlık neye yarar. Benim artık tek ailem o yanında duran adam sen hiçbirşeysin şimdi çabuk çık bu evden "
Defnenin sinirle kızaran yüzüne şefkatla baktı poyraz. Onu dahada kötü hale sokmadan olaya dahil olmalıydı.
" Cesur bey lütfen karım dahada sinirlenmeden dediğini yapın daha sonra konuşursunuz " diyen adama baktı cesur bey.
" Şimdi gidiyorum ama gelicem yine biricik kızımı bırakmaya niyetim yok"
diyip giden adamın ardından geçip karısına sarıldı poyraz. Ağlamaya başlayan defnenin saçlarını okşadı.
" Şiii ne olur ağlama defne "
Onun bu şefkatine dahada sığındı defne ve mırıldandı.
" Ne olur beni bırakma "

Sabaha sevdiği adamın kollarında uyandığında acayip mutluydu gülçin.
Hafif kafasını kaldırıp meteye baktı. Öyle huzurla öyle tatlı uyuyordu ki bu haliyle insanın onu alıp göğüs kafesine koyup orada saklayası geliyordu. Uzanıp dudağına küçük bir öpücük bıraktı. Uyanmadığını görünce istemesede kalktı.
Sevdiğine güzel bir kahvaltı hazırlamalıydı. Salona geçince masada duran ışığı yanıp sönen telefonu dikkatini çekti. Ekrana bektığında arayanın burak olduğunu görünce şaşırdı. Bu saatte niçin arasındı ki onu burak.
" Allahım burak cidden kıyamet kopacak " dedi gülerek.
" Bırak şimdi şu saçma esprileri. Seninle acil konuşmalıyım. Almaya geliyorum hazırlan" diyen burağa hemen itiraz etti.
" Hazırlanamam efendim sevgilime kahvaltı hazırlıcam kahvaltı edicem ohoo çık işim var öğlen buluşalım "
" Of tamam be öğlen ofise gel bak gecikme " diyerek kapattı telefonu burak.
Bu adam iyice delirdi diyerek kahvaltı hazırlığını yaptı gülçin. Ardından meteyi uyandırıp güzel bir kahvaltı ettiler. Ardından kahve içerken gülçin saate baktı. Burağa gitmeliydi.
" Sevgilim ben bir çıksam 2 saate gelirim " dedi tatlı tatlı.
" Nereye gideceksin ki " dedi mete. İlk günlerinde nereye gidecekti bu kız.
" Ya burak aradı acil konuşmalıyız dedi ofise çağırdı beni. Gitmesem ayıp" dedi gülçin meteye sarılırken.
" Tamam sevgilim ne yapalım akşam beraberiz bende bir iki arkadaşa uğrarım iş bulmam lazım " dedi mete ama planı başkaydı.
Gülçin hazırlanıp evden çıktı. Ofise geldiğinde gülerek odaya girdi. Burak geleni görünce hemen kalktı.
" İlgiyi nereden tanıyorsun?" diye sordu hemen.
" Ay bak onu unuttuk biz kız dün görüşmeye gelecekti ne oldu ki aldı mı işi " diye sordu merakla.
" Ya bir sus be kızım nereden tanıyorsun onu söyle. "
" Metenin kuzeni " dedi ve sonra hemen gözleri pörtledi.
" Yapmadım de ne olursun kızı kötü emellerine alet etmedim de "
" Ya nuri alço muyum ben gülçin "
" Yani net olarak öyle değilsin de onunla yarışırsın senin ilacın tatlı dilin " dedi gülçin daha konuşurdu ama burak acayip kötü bakıyordu.
" Ee tamam ne oldu anlat dinliyorum" dedi en sonunda.
" Hani benim bir ara tatile gitmiştim kıbrısa kötü dönmüştüm ve ne olduğunu anlatmamıştım. Sonrada kız meselesi demiştim ya" dedi sıkıntıyla.
" Evet " dedi gülçin merakla. Bu haliyle elinde çiğdem kavga izleyen komşu teyzelere benziyordu.
" İşte oradaki o kız meselesi ilgiydi " dedi ve gülçine baktı. Ağzını balık gibi açmış gözlerini kısmış bir şekilde bakıyordu kendisine. Sıkıntılı olmasa bu haline kahkalarla gülerdi ama şu an yapamıyordu bunu.
" Yaa oğlum bir kızıda şey etmemiş ol arkadaş bitmiyor ya libidon düşmüyor yani sürekli yüksek gelene geçene şey ediyorsun ayıp be. Ne yaptın kıza he ne yaptın yani "
" Ya bağırma be. Kötü birşey yaptım tamam sonra pişman oldum özür dileyecektim ama onu bulamadım. Şimdi karşıma geldi bir şekilde ama benimle konuşmuyor. Yardım et bana " dedi burak. Onun bu sıkıntılı hali içten gelmişti gülçine.
" Kötü bir amacın yok yani sadece özür " dedi şüpheyle.
" Kızım sapık muamelesi yapma bana artık sadece özür "
" Tamam biraz düşüneyim bir yolunu bulacam "
" Harikasın be harika"
Sevinçle oturdu yerine burak. O kısa ne hissediyor bilmiyordu ama şunu biliyordu ki o kız kendisini affetmeliydi.

Ben Kocanım ( Emek Serisi 1 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin