Ben Kocanım ( Emek Serisi 1 )

Seni seviyorum yaşam kaynağım ( Final )

Hikayemde beni yalnız bırakmayan herkese binlerce kez teşekkürlerimi sunuyorum :)
İnşallah severek okumuşsunuzdur ben çok severek yazdım :)
Diğer hikayelerimde görüşmek üzere inşallah ;)

Defne yeni güne yine kocasının sesiyle uyanmıştı. Gözleri kapalıydı fakat şu anda gözünü açsa nasıl bir manzarayla karşılaşacağını biliyordu.  Karnına kulağını dayamış bıdır bıdır konuşan bir Poyraz. Öyle anlarda yemek istiyordu kocasını çünkü çok çok sevimli görünüyordu gözüne.
Uykusu dağıldığında kocasınının sözlerini anlamlandırmaya başladı.
" Evet babacım aynen öyle oldu ben böyle baya koştum bu annenin peşinden resmen süründürdü beni ama hiç pişman olmadım biliyor musun ? Şu an bir daha eskiye dönsek ben yine annenin peşinden koşarım yani "
Karnına konan bir öpücükle mest olmuştu resmen tam gözünü açacağı sırada yine konuşmaya başladı Poyraz.
" Dışarı çıkınca göreceksin anneni ve hak vereceksin bana çünkü öyle güzel bir kadın ki annen girdiği her ortamda dikkat çekiyor. Acayip kıskanıyorum biliyormusun bebeğim ama annene çaktırmıyorum her zaman çünkü biraz özgür ruhlu bir tip senin bu annen. "
Elini kaldırıp kocasının saçlarınü daldırdı Defne ve usulca açtı gözlerini " Başlamışsın yine şikayetlere " diye mırıldandı.
Karısının gözlerini açmasıyla Poyraz için güneş doğmuştu ve oda karısının karnından yukarıya çıkıp yüzüne yaklaştı.
" Senden şikayet etmek mi asla " dedikten sonra dudaklarına bir öpücük kondurdu.
Aldığı öpücükle kendisinden geçen Defne genç adamı daha çok kendisine çekiyordu daha fazlasını istercesine. Poyraz da daha fazlasını istiyordu ama yapamazdı. Kendisini güçlükle çekip " Beni bu kadar zorlama sevgilim " diyerek burnunu karısının minicik burnuna sürttü.
" Ama sen beni zorluyorsun " dedi Defne yakarır gibi.
Karısının burnuna bu kezde bir öpücük kondurup " Sakin kalmalıyız sevgilim sakin " diye mırıldandıktan sonra yerinden doğruldu.
" Sen biraz daha dinlen ben kahvaltı hazırlayayım " diyerek çıktı odadan.
Kocasının arkasından  gözlerinden sevgi fışkırtarak baktı Defne.
Hamile olduğunu söylemesinin üzerinden tam 3 ay geçmişti fakat Poyrazın heyecanlı halleri hiç bitmemişti. Her gece ve sabah bebeğiyle konuşuyor , Defnenin her hareketini kontrol etmeye çalışıyordu. Kendisi aslında aşermese bile Poyrazın bu konudaki heyecanı nedeniyle aşeriyormuş gibi yapıyordu genç kadın. İlk ay hiç aşermedi diye resmen surat asıp trip atmıştı çünkü genç adam. E durum bu oluncada Defne basit basit istekler sunarak kocasının yüzünü güldürmüştü.
Elini karnına koyup okşarken " Biz dünyanın en şanslı insanlarıyız bebeğim çünkü babana sahibiz " diye mırıldandı.

Geçan aylar herkes için mutluluk getirmişti. İlgi artık 6 aşlık olmuş kocaman karnıyla Burağın hayatını zindan ediyordu. Mide bulantısı hala geçmemiş hayatını zindan ederken , aşermeleri hala devam ediyor ve sürekli artıyordu.
Gülçin ve Mete ise kızlarıyla hayata yeniden dönmüşler ,  aile olmanın tadını çıkarıyorlardı resmen. Her anlarında birliktelerdi. Mete işe gittiğinde bile öğle yemeğine gidiyordu Gülçin ve Bahar. Ayrıca Mete paylaşılamayan adam olmuştu iki kadın arasında fakat o atışma bile güzeldi.

Kahvaltısını ederken " Bizimkileri yemeğe mi çağırsak ben özledim sanki onları " dedi Defne. 
" Olabilir ama eve çağırmayalım çıkıp dışarıda yiyelim sevgilim şimdi sen yorulma yemektir bulaşıktır falan "
Gözleri doldu Defnenin bu ilgili tavır karşısında " Sen nasıl bir adamsın ya " diye mırıldandı.
Karısına bakan Poyraz onun yine ağlamak üzere olduğunu fark etti. Hemen uzanıp onu kollarına alırken " Ama hani ağlamak yoktu artık sen neden ağlıyorsun benim canımı yaktığını bile bile "
Defne iyice kendisini kocasının boynuna doğru yerleştirirken "Ama içimdin geliyor duramıyorum " diye mırıldandı. Sonrasında ise iyice kollarını kocasına dolayıp " Ya ben seni çok seviyorum " diyerek bir ağlama krizini daha başlatmış oldu.

Poyrazların çağrısıyla herkes birlikte yiyecekleri yemek için hazırlandı ve restorantta buluştular.
İlgi elini aldığı menülü uzun uzun inceledi. Herkes vermişti siparişini bir o kalmıştı.
" Balık mı yesem ? " dediğinde " Olur aşkım hem balık faydalı balık ye sen " dedi Burak.
" Ama balık kokar şimdi ay köfte yiyeyim ben "
Balık bir nefes verip sabır diledi.
" Canın ne istiyorsa onu ye aşkım tamam mı ama biraz çabuk seç bak garson bekliyor "
Menüden kafasını kaldırıp kızgın gözlerle kocasına baktı İlgi.
" Sen benden utanıyormusun ya ! Ben senin yüzünden yavru fil gibi olmuşum burada sen benden utan ayıp yaa "
Bu konuya nasıl girdiklerini hiç anlayamamıştı Burak.
" Aşkım , sevgilim,  güzelim ben senden niçin utanayım allah aşkına çok seviyorum ben seni insan sevgisinden utanır mı ? " diyerek karısının yanaklarını okşadı " Şimdi haydi yemeğini seç ki oğlumuz aç kalmasın "
İlginin siniri , kızgınlığı Burağın ilgisini görene kadardı işte.
" Ben ton balıklı salata ve köfte istiyorum " dediğinde problem çözülmüş olmuştu. Öyle değişik bir midesi oluşmuştu ki İlginin hamileleğinden beri kimse anlayamıyordu bu halini.
Bahar karşısında oturan Burağa hayran gözlerle bakarken herkes o haline gülüyordu.
" Ee bebeğin cinsiyeti belli mi ?" diye sordu Gülçin heyecanla Defneye.
" Yok canım ya göstermedi bizim ki bu kezde ama doktor göstermeyen bebekler genelde kız olur diyor " diye açıkladı heyecanla Defne.
" Kız olsun kız bizim oğlana alacağım ben onu " diyen Burak herkesi güldürmüştü , Poyraz hariç.
" Kız olsa sanki sana vereceğim hiç hayal kurma oğlum benim kızım babasından ayrılamaz kesinlikle "
Tüm gece bu atışma eşliğinde tamamlanmıştı. Daha kız olup olmadığı belli olmadan bu kadar kıskanıyorsa doğduğunda ne yapacak acaba diye düşünmeden edemedi Defne , kocasıyla işi vardı anlaşılan.
Eve dönüp yatağa girdiklerinde bile unutmadı olayı Poyraz. Defnenin karnına doğru eğilip " Bebeğim bak eğer kızsan anlaşalım ha o pis adamın oğluna yanaşmak falan yok kesinlikle ben babana aşık bir kız ol tamam mı babasının gülü ha ! Eğer erkeksende bunları kaileye alma aslanım benim "
Defne  bu adamın her haline her gün yeniden aşık oluyordu.
" Poyraz öyle şekersin ki şu an vallahi yiyeceğim seni ben "
Poyraz kafasını kaldırıp ukalaca gülümsedi karısına " Yiyebilirsin tabi ki sevgilim de doktordan onay çıktıktan sonra "
Suratını astı Defne " Yaa nikahlı kocama niçin ben doktor onayıyla dokunuyorum ki haksızlık bu " diyerek omuz silktiğinde. Gecenin konusu bir anda değişmiş ve birbirlerine olan özlemleri olmuştu konu.

Defne  4 buçuk aya ulaşmıştı hamilelğinde ama bebek cinsiyetini henüz göstermemişti anne ve babasına. Bunu duyan herkes kesinlikle kız bak nasılda utangaç diye yorumlamaya başlamıştı. Zaten Defne  ve Poyraz da kız gibi benimsemişlerdi bebeği. Yine bir ultrason için yola çıktıklarında Defnenin elinde kocaman bir çikolata vardı. Bol bol çikolata tüketiyordu ki bebek hareketlensin.
" İnşallah bu sefer gösterir kendisini ya " dedi Defne mız mız bir halde.
" İnşallah sevgilim inatçı keçi çıktı resmen bu "
Kafasını sallayarak gülümsedi Defne gerçekten de öyleydi tam bir inatçı keçiydi bebekleri.
Doktor odasından çıkarken ikiside mutluluktan uçuyordu çünkü bir kızları olacaktı.
" Kızımız olacak aşkııım " diyerek hastaneden çıktıkları gibi kocasının üzerine atladı resmen Defne.
" Allahım Defne bir insan daha ne kadar mutlu olabilir bilmiyorum " dedi ve karısını azıcık kendisinden uzaklaştırıp yüzünü ellerinin arasına aldı.
" Çok teşekkür ederim sana Defne.  Hayatıma girdiğin için , bana özel oksijen alanı oluşturup hayat verdiğin için , beni baba yapacağın için hepsi için binlerce teşekkürler Defne.  "
Genç kadının dudaklarına bir öpücük kondurup " Seni çok seviyorum yaşam kaynağım , iyi ki hayatımdasın "

El ele tutuşup eve doğru giderken ikiside mutluluk diyarlarında dolanıyorlardı. Birbirlerini hiç bırakmamış olmanın mükafatını yaşıyorlardı resmen ve bundan asla vazgeçmiyorlardı...

Bu arada bebişimizin adı Naz Liya :)
Burak ve İlginin bebeğinin adı da Aslan :)
Bakarsınız isterseniz onlarada bir hikaye gelir :)