Okulum başlayana kadar elimden geldiğince aktif olmaya çalışıyorum, haftaya artık bölüm aralıkları biraz uzayabilir ama en aza indirmek için çabalayacağımı bilin :)
Güncel bölümler ortalama 3k okunma alıyor, oy ve yorumlarınızla da etkileşimi arttırmama yardım ederseniz çok sevinirim...
İyi okumalar!
~~~
"Uyudu mu?"
Islak saçlarını elindeki havluyla kurulamaya çalıştığı sırada salona adımlayan Özgür, gözüne takılan görüntü yüzünden kısık sesle konuşmuştu.
"Uyudu. Direnmeye çalıştı aslında ama on günlük duş aldın herhalde, direnemedi uykuya."
Timur televizyonun karşısındaki geniş koltukta, uca yakın kısımda oturuyordu. Başı babasının omuzunda, bacakları da koltuğun diğer tarafında kalacak şekilde uzanan Despina ise kısa süre önce daldığı uykusunda rüyalar alemine kucak açmıştı.
"Uyandıralım, bana bir şeyler anlatacaktı. Meraktan uyuyamam." Özgür çaprazlarında kalan koltuğa otururken konuşmuştu. Timur boş bakışlar atmakla yetindi.
"Geç gelip, gelir gelmez de banyoya atmasaydın kendini o zaman."
Despina, babasıyla birlikte gittiği spor salonunda yaşananları Özgür'e anlatmak için hevesli bir halde akşamı ve aslında geceyi de bekleyerek geçirmişti. Mayıs ile birlikte olduğunu düşündüğünden babasının 'arayalım da gelsin' tekliflerine karşı çıkmış ve sabretmişti.
Özgür eve geldiğinde saat on biri çoktan geçmişti, kapı çalmadan önceki son yarım saati Despina uyuyarak geçirmişti. Uyuduğunun farkında olmasa da dakikalarca koltukta sızmış haldeydi. Özgür geldiğinde uyanmıştı ancak bu sefer de duşa gireceğim diyerek banyoya kaçınca yine beklemesi gerekmişti. Uykudan zor ayıldığı için bu kısa bekleyiş uykuya yeniden çekilmesine yol açmıştı.
"Temiz temiz dinleyecektim abi."
Timur Özgür'ün saçmalamasını dinliyorken sadece kulaklarını ona ayırmıştı. Kolları omuzundaki bedene sarılı, burnu saçlarına yaslı ve bakışları da olabildiği kadar yüzündeyken duyularını adil olarak bölüştürdüğü söylenemezdi.
"Boş boş konuşma, yarın dinlersin. Zaten önemli bir şey olmadı." dedi Timur geçiştirir gibi. Saatlerdir kızının masum masum beklemesi hoşuna gitmemişti Uyurken intikamını az da olsa alabilirdi şimdi. "Pars, Doruk'un burnunu kırdı dersi ona bıraktığım sırada. Onu anlatacaktı herhalde."
Özgür gözlerini iri iri açmış, hareketsizce Timur'a bakıyordu. Duyduklarını içinden tekrarlayıp acaba yanlış mı anladım diye kendini sorgularken bir süre sessiz kalmıştı.
Timur, Özgür'ü getirdiği halden memnun olsa da az önce andığı olayı yeniden zihninde canlandırmaktan rahatsızdı. Kulakları Pars tarafından kapanan Despina duymamış olsa da, kendisi duymuştu Doruk'un söylediklerini. Pars hafifleterek, ayrıntıya girmeden söylemişti ancak bu bile Timur'un delirmesi için yetmiş hatta artmıştı.
'Arkadaşına Despina yanında olsa ona neler yapabileceğini anlatıyordu, sikik düşüncelerini açık açık anlatıyordu. Alkış mı tutsaydım abi?'
Pars'ın söylediklerinin ardından onu ve kızını dışarıya yollamış, Doruk'un Pars tarafından kırılmanın eşiğine getirilmiş burnuna eşlik etmesi için yeni kırıkları olmasına yardımcı olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Düşten Farksız
Teen Fiction*Aile/aşk kurgusu *Yetişkin içerik barındırır --- "Bir ay boyunca burada olduğumu bile fark etmeyeceksin. Tek derdim o mektupta yazanı gerçekleştirip, altında kalabileceğim tüm vicdan yükünden kurtulmak." Boş bakışlar atabilen tek kişinin o olmadığı...
