Pate 12.2
လျန်ရှန်း: "........"
နေတော့ဟာ
အဲ့ဒီနောက် ဆက်ပြောဖြစ်တဲ့အကြောင်းတွေက သိပ်တော့အကျိူးမဖြစ်ထွန်း။ လျန်ရှန်းကပဲ ရဲစခန်းမှာဖြစ်ခဲ့တာတွေထဲက စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းတာတချို့ ရွေးပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ နောက်တော့ အချိန်လည်း မနည်းတော့တာရယ်၊ သုံးယောက်သားလည်း စားလို့သောက်လို့ ဝသွားတာရယ်ကြောင့် ဆိုင်ကထွက်လာကြလေရဲ့။
သူတို့နေဖို့ လျန်ရှန်း အခန်းယူထားတဲ့ဟိုတယ်က ဟော့ပေါ့ဆိုင်နဲ့ တောတော်နီးပြီး သာမန်ညောင်ညဟိုတယ်သာဖြစ်တယ်။
အခန်းက အတော်အသင့်ကျယ်ဝန်းပြီး သန့်ရှင်းရေးသေချာလုပ်ထားတဲ့အပြင် ရနံ့သင်းသင်းလေးမွှေးတယ်။ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူတဲ့အိပ်ယာခင်းတွေနဲ့ တစ်ယောက်အိပ်ကုတင်နှစ်လုံးရှိပြီး အဲကွန်းက အေးမြမြလေတွေ မှုတ်ထုတ်နေတယ်။
ယင်းရန်မှာဖြင့် အေးခဲနေတဲ့ ကိုလာနှစ်ဘူးကိုင်ပြီး တံခါးဝမှာ အကြောင်သား...။
သူ အခန်းထဲအရင်ဝင်သွားပြီး အိပ်ယာပေါ်လှဲမလို့ကြံနေတုန်းရှိသေး..ကျူံးချန်းရှော်ရောက်ချလာပြီး သူ့ကို အပြင်ကန်ထုတ်လိုက်တယ်လေ။ အိတ်ကြီးအိတ်ငယ် အသွယ်သွယ်ကိုင်ထားတဲ့ ကျူံးချန်းရှော်က သူ့ကိုတံခါးဝအရောက် ပို့ပြီးတာနဲ့ အသည်းအသန်... သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတော့တယ်။
ဝဲဘက်မှာ ပိုးသတ်ဆေးဘူး၊ ယာဘက်မှာ အရက်ပြန်စွတ်ထားတဲ့အဝတ်စနဲ့ ကိုယ်တော်ကြီးဟာ ဟိုတယ်ခန်းရဲ့ ချောင်ကြိုချောင်ကြားပါမကျန် ပွတ်တိုက်၊ပိုးသတ်တဲ့အပြင် ရေချိူးခန်းကိုပါ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး တစ်ခါသုံးတဘက်နှစ်ထည် ထည့်ထားခဲ့တယ်။
"အကြံတစ်ခုပေးမယ်..ဒီက ရေနွေးအိုးနဲ့ ရေနွေးတည်ပြီး မသောက်နဲ့"
သန့်ရှင်းရေးလုပ်လို့ပြီးသွားတော့ ကျူံးချန်းရှော်က မျက်မှန်ချွတ်ပြီး နဖူးကချွေးတွေသုတ်ရင်းပြောတယ်။
ယင်းရန်: ".....အင်းပါ"
သုံးဖြစ်မှာလည်းမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီခေတ်လူတွေမှာ ဒါမျိူးလုပ်တဲ့အကျင့်ရှိတာလား? သူ ဘာလို့ မဟုတ်လောက်ဘူးလို့ ထင်နေပါလိမ့်?
YOU ARE READING
လူသားလိုမိစ္ဆာမျိုး...
Horrorဘာသာပြန်သူ- စွဲညို့အသင်း ခေတ်ကာလ အပြောင်းအလဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးတဲ့နောက် ရုတ်တရက် စည်းပွင့်သွားလို့ နိုးထလာရတဲ့ သရဲဘုရင်ကြီးတစ်ယောက် လူသားလောကမှာ သာသာယာယာ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းလေး နေချင်လို့ ပလီပလာနဲ့ အလကားစားသောက် နေထိုင်ခွင့်ရဖို့ ကြိုးစာ...
