လူသားလိုမိစ္ဆာမျိုး...

Part 26.1

Chapter 26: ဝန်ထမ်းကုဒ်

ရှန်၏အလုပ်ချိန်များမှာ မနက်၉နာရီစတင်‌‌သော်လည်း နှစ်ယောက်သားမှာ ဖန်းယွမ်ယွမ်ဆီမှ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကိုရရှိခဲ့သည်။

ရှန်၏အစောင့်များမှာ အထူးတင်းကျပ်ကြောင်း ဖန်းယွမ်ယွမ်ကပြောခဲ့သည်။ သူတို့သည်သာမန်မဝင်ထွက်နိုင်ခင် ကုမ္ပဏီကိုပါဝင်ခြင်း၏ နောက်ဆုံးဖြစ်စဉ်အားကျော်ဖြတ်ရန် လိုအပ်နေသေး‌သည်။ နှစ်ယောက်သားမှာ အိမ်မှအမြန်မထွက်ခင် ပန်းသီးတစ်ဝက်နှင့် ပဲနို့တစ်ခွက်ကိုဖြည့်သောက်ရန်သာ အချိန်ရှိသည်။

ကျုံးချန်းရှော်၏အိမ်မှာ မြေအောက်ဘူတာနှင့်မဝေးပေ။ ယနေ့မှသရဲဘုရင်အရှင်မှ ပထမဆုံးအကြိမ် လူသားမနက်ခင်းအလောတကြီးအချိန်ကို နောက်ဆုံးတွင်ခံစားဖူးပြီဖြစ်သည်။

ပြဿနာကိုရှောင်ရှားရန် ကျုံးချန်းရှော်ကယင်းရန်အတွက် နှာခေါင်းစည်းကိုပြင်ဆင်ပေးသည်။ သူသည်ဘတ်စ်ကားဘူတာမှ ဆင်းသွားသောအခါ ယင်းရန်၏မျက်လုံးများမှာဝေ့ကြည့်လိုက်ပြီး သူ့နှာခေါင်းစည်းကစောင်းသွားသည်။ သူသယ်ဆောင်လာသောဟင်းထုပ်ပေါင်းမှာ အစိတ်စိတ်အမြွာမြွာ ကြေမွသွားသည်။

ကံကောင်းစွာနှင့်ယင်းရန်မှာ ကောင်းကောင်းအိပ်စရာမလိုသောကြောင့် သူသည်နိုးထရန်မရုန်းကန်ခဲ့ပေ။ ကျုံးချန်းရှော်ဝယ်လာသည့်ပန်းသီးများမှာ အရသာရှိသည်ဟုသူပြောနိုင်ကာ အနည်းဆုံး၎င်းသည် လမ်းတစ်လျှောက်သူ့စိတ်ကိုပျော်စေသည်။

သို့သော်သူ၏တစ်ခုတည်းသောစိတ်ကောင်းနေခြင်းမှာ ရှန်အဆောက်အဦးသို့ဝင်ရောက်ပြီးနောက် ချက်ချင်းအဆုံးသတ်သွားသည်။

ဖန်းယွမ်ယွမ်သည် ယင်းရန်၏သိုးသားနှင့်မုန်လာဥနီဟင်းထုပ်ပေါင်းကို သိမ်းယူလိုက်သည်။

"မစ္စဖန်း..." ယင်းရန်သည် ရူးမိုက်စွာဆန္ဒပြချင်နေသည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် မစ္စတာယင်း။ ကျွန်မတို့ရှန်ရဲ့ရုံးခန်းနေရာထဲဝင်လာပြီမို့ အစားအသောက်ကိုဒီနေရာမှာ ခွင့်မပြုပါဘူး"