Part 14.1
14 01
အခန်း (၁၄)
ကိုနှင်းဆီ
"ကျွန်မ လင်းပေ့ပါ...ရှင်တို့က?"
အမျိူးသမီးက နေကာမျက်မှန်ချွတ်လိုက်ပြီး မပြုံးချင်ပြုံးချင်နဲ့ ပြုံးပြတယ်။ သူ့မျက်နှာလေးက လှတော့လှပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် မျက်လုံးတွေက ရဲတွတ်နေတယ်။ မျက်ကွင်းညိုညိုတွေဆိုတာလည်း မဲပြာနေလွန်းလို့ ဖုံးဖိလို့တောင်မရ။ မျက်မှန်ချွတ်လိုက်တော့ သူမဟာ ရုတ်တရက် အများကြီးပိုပြီးအိုစာသွားတယ်။
သူမလည်ပင်းမှာ အလွန်အမင်းဈေးကြီးပုံရတဲ့ ကျောက်စိမ်းဗုဒ္ဓအရုပ်လေး ဆွဲထားပေမယ့် ဖက်ရှင်ကျတဲ့ သူမအဝတ်အစားတွေနဲ့တော့ မလိုက်ဖက်ဘူး။
"ကျွန်တော်တို့က လုံခြုံရေးပိုင်းကို စစ်ဆေးမယ့်သူတွေပါ...
ရဲတွေနဲ့ ပူးပေါင်းကူညီပေးနေကျ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုရဲ့ ဝန်ထမ်းတွေပေါ့"
ယင်းရန်က မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ သူ့အလုပ်သမားIDကိုပြလိုက်တယ်။ ပြောရမယ့်စကားတွေကို သူ စိတ်ထဲမှာ တိတ်တ်ိတ်လေးကြိုလေ့ကျင့်ထားတာ။
လင်းပေ့က ယင်းရန်ကို ခေါင်းအစခြေအဆုံးကြည့်လိုက်ပြီး..
"အခြေအနေအချိန်အခါ မသင့်တော်တာကြောင့်သာမဟုတ်ရင် ကျွန်မရှင့်ကိုကျူးမှာ"
'ကျူးတယ်'ဆိုတာဘာလဲ? တလောလေးကမှ မြေကြီးထဲကဖောက်ထွက်လာတဲ့ ယင်းရန်တစ်ယောက် ချက်ချင်း လန့်ဖြန့်သွားတယ်။
ကံကောင်းချင်တော့ တွဲဖက်လေးက သူ့ကို အချိန်မှီဝင်ကယ်ရှာပါတယ်။ ကျူံးချန်းရှော်က ဖုန်းဖွင့်ပြီး အသံဖမ်းခလုတ်ကိုနှိပ်ကာ...
"မစ်လင်းအလုပ်အကိုင်က ဘာများလဲ?"
"ကျွန်မက တစ်ပိုင်တစ်နိုင် စတူဒီယိုထောင်ထားတာ..ပြည်တွင်းဖြစ်ကြော်ငြာတွေလည်းရိုက်တယ်..ကုန်ပစ္စည်းတွေလည်းပို့တယ်"
လင်းပေ့က အားမရှိစွာနဲ့ ခုံမှာကျောမှီလိုက်ပြီး..
"ဒါပေမယ့် ဟိုက်ကူက ထိပ်တန်းမြို့စာရင်းမဝင်တော့ စီးပွားရေးလုပ်ရတာ သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ...နေပါဦး စနေပြီလား?"
YOU ARE READING
လူသားလိုမိစ္ဆာမျိုး...
Horrorဘာသာပြန်သူ- စွဲညို့အသင်း ခေတ်ကာလ အပြောင်းအလဲ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာပြီးတဲ့နောက် ရုတ်တရက် စည်းပွင့်သွားလို့ နိုးထလာရတဲ့ သရဲဘုရင်ကြီးတစ်ယောက် လူသားလောကမှာ သာသာယာယာ ငြိမ့်ငြိမ့်ညောင်းညောင်းလေး နေချင်လို့ ပလီပလာနဲ့ အလကားစားသောက် နေထိုင်ခွင့်ရဖို့ ကြိုးစာ...
