လူသားလိုမိစ္ဆာမျိုး...

Part 40.2

နောက်ဆုံးတွင်လီရှောင်လီသည်ကွေးလိုက်ပြီး သူမအစ်မနှင့် သူမ၏ခေါင်းကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကာကွယ်ပေးသည်။ ကျောက်စိမ်းလင်းပိုင်ကြီးမှာ သူမ၏ရင်ဘတ်အားဖိထားကာ သူမ၏လက်ထဲတွင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။

ဤတစ်ကြိမ်သရဲဆရာမှာ အခြားညဘက်လမ်းလျှောက်သူနှစ်ယောက်နှင့် မတူပေ။ သူသည်စစ်မှန်သည့်ဆရာကြီးဖြစ်သည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ဖြစ် လီရှောင်ကျန်း၏‌သေနတ်ဒဏ်ရာများသည် သံချောင်းများနှင့်ပြည့်နှက်နေပြီး သွေးဆုံးရှုံးမှုကြောင့်မေ့လဲသွားခဲ့ရသည်။

လီရှောင်လီက ဤနည်းပညာကိုသိသည်။ ၎င်းသည် နစ်‌မြုပ်နေ‌‌သောအဖွဲ့အစည်းမှ ခုန်းဝမ်ချင်းနှင့်သက်ဆိုင်သည်။

သေချာသည်မှာ နောက်အခိုက်အတန့်တွင် မရေမတွက်နိုင်သည့်သံ‌ချောင်းများက လေထဲသို့ဖောက်ထွင်းဝင်ရောက်ပြီး သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို တည့်တည့်ထိုးကျလာသည်။ သူတို့သည်ပြန်လည်အားဖြည့်ထားသည့် အကာအကွယ်ဝတ်စုံများကိုဖြိုခွဲကာ လီရှောင်လီ၏မျက်နှာဖုံးကို ရိုက်ချိုးရန်ကြိုးစားကြသည်။

လီရှောင်လီသည် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ပိုမိုတင်းကျပ်စွာကွေးခြင်းဖြင့် သူမ၏အစ်မအားကာကွယ်ရန်ကြိုးစားပြီး မလှုပ်မယှက်ဖြစ်နေသည်။

သူမတောင့်ခံထားရသည်။

သူတို့၏အချက်ပြမှုမှာ ရှစ်မိနစ်ကြာပျောက်ကွယ်သွားသည်။ ဆယ်မိနစ်ကြာပြီးနောက် အဆက်အသွယ်မရသရွေ့ ရှီအန်း၏စနစ်မှာအချက်ပေးသံကို အလိုအလျောက်အသံပေးလိမ့်မည်။ ထိုအခါကျအနီးအနားပတ်ဝန်းကျင်ထောက်ပံ့မှုများ ရှိလာလိမ့်မည်မှာသေချာသည်...

ပြဿနာမှာ တိုက်ခိုက်သူသည်လည်း ဤသည်ကိုသိထားသည်။ အထောက်အပံ့များမရောက်ခင် သရဲဆရာကသူမအားတိုက်ခိုက်ရန် နည်းလမ်းအားလုံးကိုအသုံးပြုလိမ့်မည်။

ယခုသူမ၏တစ်ခုတည်းသောကျည်ကာမှာ သိပ္ပံစာတိုက်ဖြစ်ရခြင်းထဲ သူမ၏ယုံကြည်ချက်ဖြစ်သည်။

သူမသည် ဤအန္တရာယ်နှင့်ထူးဆန်းမှုတို့အားလုံးမတိုင်ခင် မယိမ်းယိုင်ရဘဲ မကြောက်ရဘဲ သူမကိုယ်သူမမငြင်းရပေ။ သူမတုန်လှုပ်သွားသည်နှင့် သံချောင်းများသာမက သရဲများ၏ကျိန်စာသည် သူမ၏ခေါင်းပေါ်သို့ ပြိုကျလာလိမ့်မည်။