unicode
"ဘာဖြစ်လာတာလဲလို့"
ထယ်ဟျောင်းမေးနေတာကိုမဖြေခင် သူကဖြေရခက်သလိုအခက်တွေ့ဟန်နှင့် မျက်နှာကလည်းတည်တင်းနေ၏ ။နေရင်းထိုင်ရင်းသူဒေါသထွက်စရာကဘာများရှိလို့လဲဟုထယ်ဟျောင်းစဉ်းစားပေမဲ့လည်း အဖြေကမထွက်။ စက္ကန့်အနည်းငယ်လောက်ကြာပြီးမှသူကမပြောမပြီးဟန်ဖြင့်စကားကိုဖြေလာသည်။
"ဘာလို့ သခွားသီးသုံးတာလဲ ! ဘာလို့လဲ!"
"ဘာ"
ထယ်ဟျောင်းခမျာမျက်ခုံးတွေစုကျုံ့ကာတော်တော် ကြောင်အသွားရပါသည်။ သူကဘာကိုဆိုလိုချင်တာလဲ။ သခွားသီးဆိုလို့ထယ်ဟျောင်းသုံးပေးခဲ့တာက ကိုငယ့်ထမင်းသုပ်နဲ့တွဲစားလို့ရအောင် မုန်လာဥနီနဲ့ရောပြီးအချဉ်လုပ်ထားခဲ့တာပဲရှိတာပါ ။ သူသခွားသီးမကြိုက်လို့ဆိုရင်တောင် အဲဒါကသူစားဖို့မှမဟုတ်တာ သူကစွတ်ပြုတ်ပဲသောက်ရမည့်သူမဟုတ်လား။
"ဘာဖြစ်လို့လဲ .. မကြိုက်လို့လား ငါကရေခဲသေတ္တာထဲမှာတွေ့လို့သုံးထားတာ"
ထယ်ဟျောင်းရဲ့စကားကြောင့်ဂျက်စတင့်မှာမျက်နှာကြီးပိုရဲလာကာ သွားကြိတ်သံတွေပါကြားလာရသလားခံစားရသည်။
"ဘေဘီအဲလိုလုပ်စရာလား"
"မင်းမကြိုက်လည်း ကိစ္စမရှိဘူးလေ ဂျက်စတင်ရဲ့ အဲဒါမင်းအတွက်လုပ်ခဲ့တာမှမဟုတ်တာ ကိုငယ့်အတွက်လုပ်ပေးခဲ့တာ"
"ဘာ!!"
ထယ်ဟျောင်းတော့ရူးချင်သည် ။ဒီကောင်ဘာဖြစ်လို့အဲလောက်တောင်စိတ်ကြီးနေရတာလဲ။ သူသခွားသီးမကြိုက်တာထယ်ဟျောင်းကဘယ်သိမှာလဲ ။ ပြီးတော့ အခုဟာကလည်းသူ့အတွက်ပြင်ပေးခဲ့တာမှမဟုတ်တာကို။
"အဲဒါကိုငယ့်ဖို့လို့ .. မင်းစားဖို့မဟုတ်ဘူး"
"ဘေဘီကဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"မင်းမေးတာကိုဖြေပေးနေတာပဲလေ"
ဂျက်စတင်ဟာတည့်တည့်မပြောချင်လို့ဘယ်လိုပြောရမှန်းလဲမသိတော့သလို စိတ်ဆိုးကာ စိတ်ပါမရှည်တော့တာမို့ နှုတ်ကနေဆက်မပြောတော့ချေ။ ထိုအစားထယ်ဟျောင်းလက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ လက်ဖမိုးမှအုပ်ကိုင်ထားပြီး သူ့ဘောင်းဘီထဲကိုဆွဲထည့်ပစ်လိုက်သည်။
