unicode
အိပ်ရာစောစောထကာ gym ကစားတတ်တဲ့အလေ့အကျင့်ရှိသော ဂျက်စတင်ကထယ်ဟျောင်းအိပ်ရာပေါ်မှာတော့ ဘယ်သူမှလာမနှိုးမချင်းဆက်အိပ်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်ဂျက်စတင့်နာမည်ကိုအလောတကြီးခေါ်နှိုးနေသော အသံကိုကြားမှ မျက်လုံးမပွင့်ချင်ပွင့်ချင်နှင့်နိုးသွားခဲ့ရသည် ။
"ဂျက်စတင် .. ဂျက်စတင် ထတော့။ အရေးကြီးတယ် မြန်မြန်ထ!"
"အင်း"
ပုခုံးကိုလာလှုပ်နိုးနေသည့်လက်ကလေးတစ်ဖက်အားဆွဲကာ ပါးမှာကပ်ထားရင်း ထပ်မံကာလူးလှိမ့်နေမိသေးသည်။
"ဂျက်စတင်ထတော့ဆို! အဖေကငါတို့နှစ်ယောက်နဲ့ဈေးသွားမလို့တဲ့"
"အင်းး-.. ဟမ်!"
မပွင့်ချင်ပွင့်ချင်ဖြစ်နေတဲ့မျက်လုံးနှစ်လုံးဟာ ချက်ချင်းတန်းပွင့်သွားခဲ့သည်။ မျက်စိပွင့်ပွင့်ချင်းမြင်ရသည့် ဂိုက်ဆရာရဲ့မျက်နှာကလည်း သိပ်ကောင်းလှသည်မဟုတ် ။
"ဘာရယ်"
ကိုယ့်ကိုကိုယ်နားကြားမှားသလားဆိုပြီး မျက်ခုံးကြီးတွေတွန့်ကာ မေးမိတာဖြစ်သည်။ ထိုအခါ ဂိုက်ဆရာက ..
"ပုံမှန်ဆို အမေကနေသိပ်မကောင်းတတ်လို့ မနက်ခင်း ဈေးသွား၀ယ်ရင် ကိုကိုကြီးပဲသွားနေကျ။ အခုဘာဖြစ်တယ်မသိဘူး ဖေဖေကသူသွားမယ်တဲ့ ငါနဲ့မင်းနဲ့လည်းလိုက်ခဲ့ရမယ်တဲ့"
ဂျက်စတင်ရင်တောင်တုန်သွားတာဖြစ်သည်။ သူ့ဘ၀မှာဘယ်တုန်းက ဟိုလူနဲ့တွေ့ရမှာမို့ ဒီလူနဲ့မို့ဆိုပြီး ရင်တုန်ရတာမျိုးက တစ်ခါမှကိုမကြုံဖူးတာ။ အခုဂိုက်ဆရာနဲ့ရည်းစားဖြစ်ပြီးမှ သူ့တစ်မျိုးလုံးတစ်ဆွေလုံးကို ကြောက်နေရသလိုကိုဖြစ်တော့သည်။
"ဘာဖြစ်လို့ ကျုပ်ကိုပါလိုက်ခိုင်းတာလဲ"
"မသိဘူးလေ ငါ့အထင်မင်းကိုအကဲခတ်ချင်လို့နေမှာပေါ့"
ဂျက်စတင်မျက်လုံးတွေကိုတစ်ချက်ဖိမှိတ်မိသည်။ သူ့ရဲ့နေပုံထိုင်ပုံက လူကြီးတွေနဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်မည်ဆို ၁၀၀ ရာခိုင်နှုန်းထောင့်မကျိုးမှာကကျိန်းသေသည်။တကယ်လို့များသူ့ကိုဂိုက်ဆရာနဲ့မပေးစားတော့ရင်ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့!
