My Husband from the Star [MBFTS Season2]

Star-15

JINI HAINE'S POV

Pagkatapos kong magluto sa kitchen, ay nakita ko silang dalawa. Ang mag-ama ko, hihi! Naghaharutan sila sa living room kaya masaya ko silang pinapanuod kahit na nakatalikod sila sa akin.

"Wahahaha!! Daddy, stop me! Wahaha!!" Malakas na tawa ni Calexy habang patuloy pa rin siyang kinikiliti ni Shone.

Ngayon ko na lang ulit narinig ang tawa ng anak ko. Kapag kasi nung kami palang dalawa hindi naman kaganyan ang tawa niya. Feeling ko parang Hindi pa sapat ang mga ginagawa kong pagpapasaya sa kanya, eh!

Pero ayos lang, at least ngayon masaya ako na kumpleto na pamilya ko. Kahit na...wala pang maalala ang asawa ko tungkol sa aming dalawa.

Napahawak ako sa phone ko.

Oo nga pala, sabi ko may tatawagan ako. Sabi kasi sa akin ni Shone na si Tatay Bernard daw una niyang pinuntahan nung bumalik siya dito sa Earth. Kaya naman ko ng tinawagan si Tatay Bernard, matagal na rin palang hindi namin siya napapasyalan ni Calexy.

[Hello?]

"Tatay Bernard si Jini po ito. Kumusta na po kayo?"

[Oh Jini! Haha! Mabuti naman ako. 'Buti napatawag ka, iha?]

Napangiti naman ako, halata naman kasi sa pananalita niya ay masaya siya.

"Ahh opo. Ahm, ano po kasi..napatawag po dahil gusto ko pong magpasalamat sa inyo."

[Salamat? Saan?]

"Sa pagtulong po kay Shone."

[Huh?! I-Ibig sabihin......nandyan na siya sa inyo?]

"Opo.. Haha!" Masayang sabi ko sa kanya.

[Haaayy!! Salamat sa Diyos at kumpleto na kayo. Napakasaya natin dahil nagbalik na siya.]

"Opo. Haha! Wala na kong hihilingin pa Tatay Bernard. Ang saya ng anak ko na halatang sabik sa Daddy niya. Nakakalungkot nga lang po kasi ako lang ang hindi niya maalala."

[Tsk. Oo nga iha. Nasabi na ba niya lahat sayo?]

"O-Opo.." Sabi ko saka ako bumugtong-hininga

[Wag kang mag-alala, iha. Sigurado akong babalik din ang alaala niya kung tutulungan mo siyang alalahanin ang lahat.]

"Opo. Haaayy~ Sige po, Tatay Bernard. Salamat po ulit, ah? Pasensya na rin po kung hindi na kami nakakabisita sa inyo."

[Naku, ayos lang yun. Alam ko naman kung gaano ka kabusy at naiintindihan ko 'yun. Haha! Kung gusto mo, ako nalang bibisita diyan]

"Bat naman po? Mas maganda po kung kami--"

Naputol ang sinasbi ko nang biglang nagsalita ulit si Tatay Bernard.

[Iha, mas mabuti na wag na muna kayong pupunta dito.]

Seryosong sabi niya.

"B-Bakit po?"

[M-May babae kasing nameet si Shone bago siya mapadpad diyan. Sabi ni Shone eh may babae raw na lumapit sa kanya at pinagkamalan siyang nobyo nito...] napalunok agad ako sa sinabi niya at bumilis bigla ang tibok ng puso ko sa kabang naramdaman ko ngayon. S-Sino naman kaya yun? [...naiintindihan mo ba? Nagaalala lang kasi ako baka agawin niya sayo si Shone kahit na alam naman natin na ikaw lang talaga ang kinilalang nobya at asawa niya.]

A-Agawin?

'Hindi pwede!'

"O-Opo, naintindihan ko po. At sisiguraduhin ko pong hindi magyayari iyon." Habang sinasabi ko to ay nakadungaw ako dito s kusina habang pinagmamasdan ko sila Shone at Calexy na ngayon ay nagmomovie marathon na silang dalawa.

Pagkatapos ng pag-uusap namin Tatay Bernard sa phone ay hindi pa rin matanggal sa dibdib ko ang kaba.

Sino kayang babaeng 'yun?

'Sisiguraduhin kong hindi niya mahahanap at maagaw ang asawa ko.'

Kinalma ko muna ang sarili ko saka ko sila pinuntahan at nginitian ko sila.

"Dinner's Ready! Kain na tayo." Aya ko sa kanila.

"Sure. Let's go, son." Masayang sabi ni Shone saka niya binuhat si Calexy at nagtungo na kami sa Dinning Area.

IVAN'S POV

"AAARRRGGH!!" Sigaw ko sa inis! Halos tinabig ko lahat ng nakakalat dito sa table ko.

Nagwawala ako sa inis dahil na mukhaan ko ang lalaking yun.

'F*CK!!'

Hindi ko na alam kung ilang beses na kong nagmumura dito sa loob ng office ko.

"Peste!! I can't believe that he is here again. That b*llshit Alien! Ha! Hindi ako natatakot sayo, at wala akong pakealam kung asawa mo pa si Jini. Kung Alien ka. Pwes TAO ako at kayang-kaya kitang burahin dito sa mundo."

--To be continued ...