Wszystko jest możliwe

3

Następne dni były normalne. Chociaż Luke ani razu się do mnie nie odezwał. Nie rozumiałam tego. W autobusie nie widziałam Felixa. Postanowiłam się zmienić. Chciałam zmienić swoje życie. Potrzebowałam na to kasy. Znalazłam pracę w której musiałam udawać kogoś kim nie byłam. Zostałam prostytutką. Dzięki temu mogłam kupić sobie nowe spodnie, koszule. Starczyło by mi jeszcze na dużo rzeczy, ale wolałam odłożyć, aby spełnić swoje marzenia. Jeździłam tam kilka razy w tygodniu. Szef mówił że jestem jego najlepszą dziewczyną. Kiedy Luke dowiedział się co teraz robię ośmielił się do mnie zadzwonić i to tuż przed moim wyjazdem.
-Nie chce żebyś tam jechała.-powiedział
-Dlaczego? To moja praca. Musze to robić.
-Nie chce żebyś piła, paliła...
-Nie robie tego.
-Nie chce żeby jakikolwiek koleś cię dotykał! Rozumiesz?
-Dlaczego? Jesteśmy przecież tylko przyjaciółmi.
-Ale ja cie kocham!
Rozłączyłam się. Nie chciałam żeby słyszał po moim głosie że zaczynam płakać.
-Jeszcze tylko 2 dni i z tym kończę- powiedziałam sama do siebie. Pokochałam i oznajmiłam szefowi że za 2 dni już tutaj nie przyjadę. Bałam się co może mi zrobić. Słyszałam że nie łatwo jest wyrwać się z burdelu.
-Jesteś moją najlepszą dziewczyną. Nie możesz tak po prostu odejść!-krzyknął oburzony. Myślałam że mnie zabije.
-Michale, mówiłam ci przy pierwszym spotkaniu, że będę dla ciebie pracować kilka tygodni. Zgodziłeś się.
-Jade, to prawda. Ale co ja powiem klientom?
-Nie wiem. Coś wymyślisz. Albo nie. Ja dzisiaj się z nimi spotkam. Powiem, że to mój ostatni raz.
-Jade dziękuję. Jesteś wspaniała. Kocham Cię.
-Michale ty też.
Spotkałam się ze wszystkimi moimi stałymi klientami. Powiedziałem im przed stosunkiem że to mój ostatni raz i więcej się już nie zobaczymy. Byli trochę zawiedzeni.
Wracając do domu miałam nadzieję że spotkam Felixa w busie jak przed całą tą sprawą kiedy poznałam jego imię. Niestety nikogo nie było. Wróciłam do domu. Położyłam się na łóżku. Miałam zamiar jak najszybciej zasnąć.