Chapter 1: Kiss
Aria's POV
Sa lahat ng bagay na tungkol sa akin, mga magulang ko ang laging nasusunod. Sa pananamit, pagkain, ayos ng buhok, course sa college at pati ba naman sa pagpili ng taong pakakasalan ko sa kanila parin nakabase?
My parents are perfectionist but I will not let them choose who's the man I will marry. They don't no who is the perfect guy for me.
We're here now in the dinning room talking about that stupid arranged marriage of mine.
"Hija. You need to marry Zachary Mortimer." Dad says while looking at me. I don't really understand why they are convincing me to marry a man I don't like and I will never love.
Para lang akong bumili ng damit na hindi ko naman gusto at hindi ko gagamitin.
"Dad, why?" May pagtaas sa boses kong sagot.
"We're still your parents. You don't need to higher your voice to us." Dad said with full of authority in his voice.
Hindi ko naman sinasadya na itaas ang tono ng boses ko, sadyang naiinis lang ako dahil sa mga desisyon nilang padalos dalos.
"Sorry Dad." Paghingi ko ng paumanhin.
"We just want to secure your future. Nag-aalala lang naman kami sayo." Mom said sweetly. I know it's rude to roll my eyes on them but I do.
Ganun ba ako kapangit para mag-alala sila sakin? Siguro naman after ilang years makakahanap rin ako ng taong pakakasalan ko. Yung totoong mahal ko. Hindi yung pinipilit lang sa akin kahit hindi ko naman gusto.
"We know that you're beautiful Hija. You have many suitors. We need to do this for your own sake. Your wedding is settled two weeks from now." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Dad. I will marry Zachary two weeks from now? No way!
I need to do something. Kailangan kong magpalusot. Kahit anong rason malampasan lang 'tong bwisit na kasal na 'to.
Hindi muna ako nagsalita at nag-isip ng pwedeng rason para makatakas sa kasal na ito.
"I'm sorry Mom, Dad but I'm already engaged with my boyfriend." Nagulat si Mom at Dad sa sinabi ko. Maging ako rin ay hindi makapaniwalang na nasabi ko yun. Hindi ko alam kung bakit ayun ang naisip kong rason sa kanila.
Do I have a boyfriend? Sa pagkakatanda 'ko parang wala.
"What?" Mom asked. I know that she heard what I said earlier but she want to clarify it to me.
"I'm engage with my boyfriend." Pag-ulit ko sa sinabi ko kanina.
"Who's that lucky man?" Dad asked with a wide smile. Mukhang umaayon na ang sitwasyon sa plano ko.
"Keith Harizon." Walang anu-anong sagot ko. Bakit siya ang nasabi ko? Malamang siya lang naman kasi ang naging boyfriend 'ko e, pero matagal na kaming wala nun. Shocks! What the heck! Bakit ba naman kasi siya pa. Gusto kong bawiin ang pangalan na sinabi ko pero hindi ko na magagawa yun.
"Mukhang mapapaaga ang kasal mo Aria. We want to meet him immediately." Mom said. Patay na talaga ako. Sino naman ang ihaharap 'ko sa kanila? Wala akong boyfriend at hindi ko pwedeng hanapin si Keith para lang ipakilala sa kanila. Paniguradong may girlfriend na yung kupal na yun at hindi ko siya basta-basta pwedeng dalhin nalang dito sa bahay at ipakilala sa mga magulang ko.
Napatinggin ulit ako kay Dad ng magsalita ito.
"Hija hindi ko na itutuloy ang kasal mo kay Zachary." Nakahingga ako ng maayos sa sinabi ni Daddy. Sa wakas hindi ko na kailangan pang magpakasal sa lalaking yun.
