Chapter 2: Dinner Date
Aria's POV
We are now here in a restaurant in Laguna. I'm with Keith. We're waiting for my parents to arrive. Ngayon kasi ang araw na gusto ni Mom and Dad na makausap si Keith.
Medyo nahihiya nga ako kay Keith kasi kinailangan niya pang i-cancel lahat ng appointment niya just for our dinner date with my parents.
Sabi niya ayos lang daw yun pero sa akin kasi hindi. Wala naman kasi siyang mapapala sa akin sa pagpunta niya dito kaya ngayon nakokonsensiya ako.
"Babe you look so anxious. You okay?" Tanong ni Keith nang mapansin niyang hindi ako mapakali sa upuan.
Nairita pa ako dahil tinawag nanaman niya akong Babe.
"Mas hindi ako magiging okay kung tatawagin mo akong Babe." Taas kilay kong sagot sabay ngisi sa kaniya.
"It's part of the role play Babe. Tingin mo ba maniniwala ang mga magulang mo na fiancè kita kung wala manlang tayong endearment?" He said.
Huminga ako ng malalim at hindi na muling nagsalita. He's smarter than me kaya hindi talaga ako mananalo sa kanya kung makikipagtalo pa ako.
Ilang minuto rin kaming hindi nagkibuan pero yung kamay niya kung saan-saan na dumadapo sa katawan 'ko. Sa balikat tapos sa bewang, hinayaan ko na nga lang kasi mas nananaig ang kaba ko ngayon.
"Keith they're here." I wispered to Keith when I saw my parents entering the front door of the resto.
He just look at me and give me an assuring smile. He can calm hisself in this kind of situation? Mas kinabahan ako ng makalapit na si Mom and Dad sa table namin.
"G-Good Evening Mommy... Daddy." I greet them when they sat infront of us.
"Good evening too Hija." Sabay na bati ng parents ko sa akin.
"Goodevening Ma'am and Sir. I'm Keith Harizon the fiance' of your daughter. It's my pleasure to meet you." Nakangiting bati ni Keith sa parents ko at iniabot ang kanyang kamay sa kanila. Mabilis naman itong tinanggap ng aking mga magulang.
"I'm Madeline Fuentabella. Nice to meet you Hijo." Pagbati ni Mom.
"Samuel Fuentabella." Tipid na pagpapakilala ni Dad.
Matapos ang ilang minutong paghihintay ay dumating narin ang mga waitress to serve our foods. Tahimik lang silang kumakain habang ako hindi parin nawawala ang kaba sa dibdib.
Mas kinakabahan ako kapag tahimik silang ganiyan e. Pakiramdam ko ang dami nilang itatanong kay Keith mamaya.
"Hija. Aria. Hindi mo ba gusto yung pagkain? Bakit hindi ka pa kumakain?" Binasag ni Mom ang katahimikan na kanina pa bumabalot sa table namin.
"Uhm...I'm ok Mom. Don't mind me." Nakatungo kong sagot.
"Babe gusto mo bang subuan kita?" He hold my chin to faced him. I'm not a kid. Hindi ko kailangan ng tagasubo. Ano ako toddler? Duh!
"I can do it by my own." I said in a low voice. Yung tipong kami lang ni Keith ang makakarinig.
"Mr. Harizon I heard a lot of rumors about you. You are one of the successful bachelor in town. And the future CEO of Dangeon Company." Dad said to Keith.
So he knows something about him? Medyo nawala ang kaba ko nang hawakan ni Keith ang kamay ko. It feels comfortable, I don't know why.
"The gossips were right Sir." He said proudly in response to my father.
