Chapter 28: Bitter sister
Aria's POV
"Kuya Lucas I miss you so much." I hug him and kiss his cheeks, in exchanged he kiss me on my forehead and pinch my cheeks.
"I miss you too Aria. Ngayon ko lang nalaman na kinasal ka na pala. Why didn't you tell me?" Hindi ko talaga sinabi sa kaniya yung tungkol sa pagpapakasal ko kasi ayaw ko namang istorbuhin siya para lang sa pekeng kasal na yun. May mga mas importante pang bagay ang kailangan niyang gawin kaysa mag-aksaya ng oras sa kasal ko na hindi naman totoo.
"Kuya I'm sorry. Mabilis lang kasi ang mga pangyayari kaya hindi ko na sayo sinabi besides I know you wouldn't go here even I sent you an invitation 'coz your a busy bee." Tumango- tango naman siya at mukhang
sang-ayon siya sa tinuran ko. Siya kasi ang nag-aasikaso ng business namin sa Europe kaya busy talaga siya all the time. Buti nga naisip niyang umuwi sa Pilipinas pero sigurado akong hindi naman siya magtatagal dito at babalik na ulit siya doon.
"Hindi ko pa pala kilala ang naging asawa mo. Sigurado ka bang matino yun? Baka patapong lalaki yun ahh. Mas gwapo ba sa akin yun?" Bigla niya nalang sinundot ang tagiliran ko at kiniliti. Geez! Napakachildish talaga ni Kuya minsan but I admit I miss this. Namiss ko yung mga ginagawa namin before when we are younger.
"You know him Kuya ikaw nalang bahala maghusga kung mas gwapo ba siya sayo pero para sa akin mas gwapo talaga ang asawa ko kesa sayo." Hindi rin naman sa pagyayabang pero gwapo rin talaga ang Kuya Lucas ko. He is five years older than me but he never had a girlfriend before. Minsan nga inaasar ko siyang bakla kahit alam ko namang hindi. Ayaw niya lang talaga na magkagirlfriend dahil sakit daw sa ulo at distraction lang daw sa kaniya. May point naman siya.
"Mukhang nagkakasiyahan na ang mga kapatid ko." We turned our head to a fine lady who's now walking down on the staircase with full of convident in her face.
"Masaya naman kasi kami kahit wala ka." I murmured and roll my eyes on her. I think she didn't hear me and that's good.
"Nice to see you again my lil sister. It's been years since the last time I saw you." Bahagya pa siyang nagbeso sa akin. Tss. Plastic alert!
"I hope na miss mo nga talaga ako ate." Makabuluhan kong saad na ikinangiti niya. Knowing her, she never care for me. Hindi niya nga ata alam na nage-exist pa ako sa buhay niya. She only care for herself, she is really a selfish one.
"I heard you choose to settle down. Why? Natatakot ka ba na maubusan ng lalaki na magkakagusto sayo? I can help you if that's your reason. I have alot of jackass guy friends, maybe you can have one of them so you don't need a hurry to marry." Nginitian ko nalang siya na parang hindi ko narinig yung mga sinabi niya. Wala namang bago sa ugali niya, bulok parin.
"Cousins the foods are ready. Tita Madeline and Tito Samual is waiting in the dinning room. Let's go." Kumapit na ako sa braso ni Raine at sinabayan siyang maglakad papunta sa dinning.
"Aria nasan na yung asawa mo?" Mahinang bulong ni Raine sa akin na para bang iniiwasang marinig ng dalawa kong kapatid na nasa likod namin.
"Nasa office pa pero huwag kang mag-alala pupunta naman siya." Mahina ko ring sagot.
Umupo na kami sa mahabang lamesa na maraming nakahaing pagkain sa ibabaw nito. Kung titignan mo mukhang may fiesta sa bahay namin dahil sa dami ng nakahain pero sa totoo, isa lamang tong simpleng hapunan.
"Hija, where's your husband?" Nakangiting tanong ni Mom sa akin habang inaayos ang table napkin sa hita niya.
"As of now...uhm I think he's on his way here. May inasikaso pa po kasi siya kaya medyo male-late daw siya ng konti."
