TESLİMİYET

34.Bölüm

Sabah yine baş ağrısıyla uyandım. Gözlerimi araladığımda Mehmet yanımda yoktu. Yavaşça ayağı kalkarak içeriye doğru yürüdüm. Salonun camları takılmıştı. Mehmet ise mutfaktaydı. Beni görünce "günaydın" dedi.

"Günaydın" diyerek yanına geldim.

"Daha iyi misin?"

"Zonkluyor" dedim başımı tutarak.

"Tam tahmin ettiğimiz gibi. Ayşegül en yakın arkadaşına anlatmış. O ona o ona derken konu oldukça değişmiş. Oğuz dahada kötü. Hayatımda ilk defa karıma el kaldırdım diyor. Böyle birşeyi nasıl söylersin diye vurmuş kıza."

İşler iyice karışmıştı.

"Ya bu olay bebeğim doğduktan sonra olsaydı Mehmet. Ya ona birşey olsaydı."

"Buradan uzağa, bizi kimsenin tanımadığı bir yere gidelim. Arkadaşta olsa kimsenin bilmediği bir yere. En sağlıklısı bu ikiniz içinde."

"Üçümüz için" dedim gözlerine bakarken.

"Üçümüz için" diye tekrarladı oda. "Hadi otur bakalım."

Oturup yemeye başlarken tekrar sordum.

"Ne zaman gideceğiz buradan?"

"İki üç gün daha burada kalalım, sonra sana bir sürprizim var."

"Sürpriz mi?" dedim gözlerimi kocaman açarken.

"Israr etme, sadece sabret."

Başımı sallayarak yemeye devam ettim.

"Ne güzel iş bulmuştun oda gitti."

"İş yine bulunur. Bugün Oğuz gelecek. Önemli birşey söyleyecekmiş. İş felan önerecek galiba."

"Onlara güvenebilecek misin artık?"

"Oğuz'un suçu yok ki. Sağolsun çok yardımı dokundu yinede."

"Orası öyle de yinede kimsenin tanımadığı bir yere gitmek daha mantıklı."

"Gelsinde bakalım ne söyleyecek."

Başımla onaylayıp sofrayı toplamak için tabağa uzandığımda oda uzanarak tabağı elimden aldı.

"Sen yatıp dinleniyorsun, buralara dokunmuyorsun hadi."

"Olmaz Mehmet iyiyim ben."

"Karnını doyurduysan ocağın yanındaki ilacı iç ve uzan. Israr istemiyorum."

Başımı sallayarak ilacı içtim ve salona geçtim. Tüm evin perdeleri sonuna kadar çekilmişti. Mehmet kan lekelerini temizlemiş olsada bazı yerlerde leke kalmıştı. Bir ara eve ince bir temizlik yapmalıydım.

"Mutfak tamam."

Koltuğa oturdu ve bacak bacak üstüne attı.

"Dün odamda birşey fark ettin mi?" diye sordum yattığım yerden.

"Evet. Ama gereksiz olmuş. Ben ona en güzelini alacağım zaten."

"Zaten yanımızda götüremeyeceğiz. Baya da uğraşmıştım."

"Sen orasını bana bırak."