De Uitverkorene 2

105. Het gat

Marilou

" damn moest je me zo laten schrikken?" Ray staat voor me. Hij lijkt niet blij. " wat is er?" Vraag ik. " ik weet waar Aro zit " zegt hij en zodra hij dat heeft gezegd ben ik klaar wakker. " ga naar het roedel huis en stel de wolven op de hoogte. We gaan " zeg ik. " de rest van de vampieren zijn ook onderweg " zegt Ray. Ik knik en ga naar mijn kamer. Ik snel binnen en pak mijn hoofdband. " wat ga je doen?" Vraagt Ross. " Ray heeft Aro. We gaan er heen en halen onze boeken terug " zeg ik snel. " doe voorzichtig " zegt hij bezorgt. Ik knik en geef hem een kus. " zorg voor Noa " zeg ik en snel weg. Ik snel naar buiten en stop. Ik draai me om en richt mijn hand richting het huis. Ik sluit alle deur en ramen. " we zullen de prijs innen het zal nu echt gaan beginnen, laat geen 1 vampier hier binnen " zeg ik en zwaai met mijn vinger. Ik moet echt leren om zonder de spreuk hard op te zeggen een spreuk te kunnen gebruiken. Ik snel naar het roedel huis.

Als ik er ben staat de hele roedel buiten, behalve de vrouwen en kinderen. De vampieren staan er ook, alleen dan aan de andere kant. " OKAY RAY HEEFT ARO GEVONDEN DUS NU GAAN WE ONZE BOEKEN TERUG HALEN " schreeuw ik. De wolven brullen luid. " OKAY LUISTER NAAR RAY " schreeuw ik en knik naar Ray. " OKAY ARO ZIT IN JULLIE OUDE ROEDEL HUIS " ik hoor de Alfa grommen. " IK WEET NIET OF LARS DAAR OOK ZIT, MAAR 1 DING IS ZEKER. ARO BEWAARD DAAR DE BOEKEN " " OKAY WE GAAN " schreeuw ik en de wolven veranderen in hun dieren vorm. Ik biem eerst de vampieren en dan de wolven naar La. Dan biem ik mezelf er heen. We zijn in een bos beland. Ik knik en we vertrekken met zijn alle naar het oude roedel huis van de roedel van Alfa Matthew. De Alfa brult en de wolven beginnen sneller te rennen. Ze houden ons goed bij. We stormen met zijn alle het oude huis in. Om het huis blijven wolven staan, zodat Aro geen kant op kan. Ik snel naar boven, om de boeken te zoeken. Helaas kom in Aro tegen. Hij gromt en duwt me tegen een muur. " wat doe je hier Marilou?" Sist hij. " terug halen wat van mij is " snauw ik en trek me los. Ik maak een vuur bal en gooi hem naar hem. Aro land tegen de muur. " jij alleen kan ons niet aan " " wie zegt dat ik alleen ben " zeg ik en precies op dat moment stormen de wolven binnen. Ze proberen Aro aan te vallen. Ik zoek door de hele kamer en vind dan de 2 boeken achter de kast. Ik pak ze en gooi er 1 naar buiten. Daar vangt Nick hem op en rent weg. Ik snel de kamer uit en geef terwijl ik door de gangen snel de Vampia aan Ray. Hij snelt weg. Hun 2 zouden naar Ray's huis gaan en de boeken goed verdedigen. Ik hoor gegil. Jess! Ik snel naar het gegil en zie een wolf voor haar staan. Lars! Ik spring op hem af en duw Lars weg bij Jess. " ren " zeg ik en Jess snelt meteen weg. Lars gromt en rent me langs. Ik volg hem tot iemand me neer halt. " waar zijn ze?" Sist Aro en trekt me aan mijn haar omhoog. " niet hier " zeg ik en probeer me los te trekken. " doe niet zo kinderachtig en vertel me waar de boeken zijn " sist hij geïrriteerd. " nooit " zeg ik en trek me los. Ik snel naar buiten. " Jake zeg tegen de wolven dat we gaan " zeg ik tegen hem als ik hem buiten tegen kom. Hij knikt en huilt luid. De wolven komen meteen naar buiten en we rennen weg. Ik kijk of alle vampieren ook buiten zijn. Ik zie Helena nergens. " ga verder. Ik ga Helena zoeken " zeg ik tegen de Alfa en hij knikt. Ik snel terug en vindt Helena tegen de muur gedrukt door Aro. Ik heb de rest niet verteld waar Ray en Nick de boeken zouden verstoppen, omdat Aro gedachten kan lezen. Hij kan mijn gedachten niet lezen, omdat ik een schild om me heen heb. Ik trek Aro weg. " GA " ze snelt meteen weg en ik wordt tegen de muur gedrukt. Ik duw hem weg en snel weg. Aro snel achter me aan. Ik maak ijs steken en stuur ze naar achter. Ik hoor hem kreunen van de pijn. Ik snel door tot ik omver gesprongen wordt. Hij gromt bij mijn oor. Ik duw hem weg en sta op. Ik wordt meteen naar achter gegooid. Voor dat ik ook maar kan opstaan duwt Aro me steeds verder naar achter. Ik val naar achter, bijna een heel diep gat in. Dit gat had Matthew gemaakt tegen vampieren. Op de bodem staan scherpen punten. Ik sta snel op, wat een grote fout was. Aro geeft me een duw en ik val het gat in. Ik kan me net vast pakken aan een steen. " zo leuk om te zien dat de Uitverkorene in 1 duw dood kan zijn " lacht Aro. Lars die weer zijn eigen vorm heeft kijkt op me neer. Ik kijk hem met hulp vragend ogen aan, maar hij kijkt weg. Aro grijnst. " Lars wil jij de eer om haar naar beneden te douwen of mag ik het doen?" Vraagt hij grijnzend. Ik probeer mijn voeten ergen op te steunen, maar glij steeds uit. Lars kijkt me aan en ik zie medelijden in zijn ogen. " doe jij maar " mompelt hij. Aro's grijns wordt nog groter. Hij kijkt me weer aan. Ik heb echt het gevoel alsof ik de dood in kijk. Mijn hart klopt zo hard dat ik bijna bang ben dat ze het horen. " nog laatste woorden Marilou?" Vraagt hij me. Ik slik en probeer weer van alles zodat ik niet val. Hij grijnst en pakt een steen. " doei Marilou " zegt hij en gooit de steen naar mij. Althans dat wou hij doen. Lars duwt Aro opzij. Aro laat de steen vallen en het valt op mijn handen. 1 van mijn handen glijd weg en ik val bijna in het gat. Ik begin zwaar te adem. Ik durf niet naar beneden te kijken. " pak mijn hand " hij bukt en steekt zijn hand uit. Ik kijk hem twijfelend aan, maar pak dan toch zijn hand. Hij probeert me omhoog te trekken. Ik help hem door mijn voet op een uitstekende steen te steunen, maar val weg. Lars probeert me nog te redden, maar grijpt mis. " NEEEEE " schreeuwt hij en ik val in de duisternis. Ik voel niks meer.

Ross

Waar blijft ze? Zou het goed met haar gaan? Op dit moment voel ik me zo machteloos. Ik kan niks anders doen dan wachten. Ik heb de armband afgedaan, want ik voelde alleen maar pijn. Ze is met de wolven en vampieren. Ze is veilig, toch? Arg ik maak mezelf gek. Ik kijk naar het armband die op bed ligt. Moet ik het om doen? Fack ze is mijn vriendin, tuurlijk moet ik het doen. Ik loop er heen, maar ver kom in niet. Een heftige pijn verspreid zich door mijn lichaam. Ik val met een pijn kreet neer. De pijn is heviger dan toen ze haar krachten terug won. " papa?" Ik kijk opzij en zie Noa in de deur opening staan. " gaat het wel papa?" " ja schat het gaat " zeg ik en sta op. De pijn is mijn lichaam nog niet uit en ik pak snel de kast vast om niet weer neer te vallen. Ze houdt haar hoofd schuin. Ze is zo goed. " ga maar naar Bo toe en kijk of ze iets heeft " verzin ik snel en hoop dat ze naar Bo gaat. Ze antwoordt niet, maar loopt naar me toe. Ze opent haar armpjes. Iets wat ze altijd doet als ze een knuffel wil geven. Ik glimlach pijnlijk en ga door mijn knieën om haar in mijn armen te nemen. " ga maar naar Bo " zeg ik en laat haar los. Ze knikt en snelt weg. Ik sluit de deur en pak de armband. Ik doe hem om, maar ik voel niks. Helemaal niks. Ik frons. Ik draai de armband rond mijn pols, maar ik voel nog steeds niks. Nee. Ik open de deur en ren naar beneden. Nee. Ik wil de tuin in rennen, maar de deur zit op slot. Nee. Ik begin aan de deurklink te trekken ook al weet ik dat het niks gaat uit maken. Nee. Mijn ogen worden vochtig, maar ik hou ze binnen. Nee. Ze moet iets voelen. Iets. Ik begin steeds harder te trekken. Iets. Een teken dat ze okay is. Dat ze terug komt. Nee. Ik voel hoe ik word weg getrokken en in armen genomen wordt. Ik herken Riker's geur. De tranen waar ik tegen vocht hebben van me gewonnen. Ze voelt niks.

Ray

Ik keer terug naar het slagveld. De rest is inmiddels bij ons huis en bewaakt de boeken. Helena kwam later aan en zei dat Marilou aan het vechten was met Aro. Ik snel naar de plek, maar zie niemand. Ik kijk wat rond tot ik iets hoor. Geschreeuw. Ik snel naar het geluid. Ik stop in de buurt van het gat. Aro zie ik nergens, maar ik zie Lars in het gat staren. Hij beweegt niet, hij kijkt alleen maar. " ze viel er in " zegt hij en ik snel naar hem toe. " ze wat?" Sis ik. " ze viel. Ik wou haar redden, maar is was te laat " hij doet erg zijn best om niet voor mijn ogen in tranen uit te barsten. Eerst voel ik flinke woede tot ik de woorden heb laten bezinken. Marilou. Ze viel in het gat. " ga hulp halen " zeg ik en eindelijk komt Lars in beweging. Hij knikt en snelt weg. " MARILOU?!" Geen antwoord. Ik roep haar naam nog een keer, en nog een keer. Ze geeft nog steeds geen antwoord.

Lars komt terug met Nik, Carlo, Matthew, Nick en Jake. Nik stap naar voren en kijkt het gat in. " je kan via de onder tunnel naar het einde van het gat komen " zegt de Alfa met aan zijn rechter zijde zijn beta en aan de linker zijde Jake. Zijn meestal harder stem is weg en in de plaats daarvan hoor ik een zacht, vol verdrietige stem. Ik knik en we volgen hem naar de onder tunnel.

Nadat we door de hele tunnel zijn geweest zie ik eindelijk een beetje licht. Ik snel het laatste stukje en versteen dan. De rest komt achter me staan. Niemand zegt wat. We staren alleen. Marilou. Een traan vindt zich een weg naar beneden. Waarom?