De Uitverkorene 2

122. Wolf tegenover wolf

Marilou

Dian heeft Noa. De klootzak. Okay haal rustig adem Marilou. Ik en Noa staan verbonden, dus kan ik haar makkelijk opsporen. Ik maak een ijsmuur voor me en kijk waar Noa is. Ik kon het weten. Ze is bij hem thuis. Ik haal de muur weg en snel naar zijn huis.

Ik trap de deur in. Ik hoor Noa schreeuwen en snel naar het geluid toe. Ik sta versteend de woonkamer in te kijken. Dan kom ik in actie en snel naar mijn dochter toe. Ik til haar op en kijk moordend naar de oude vrouw. Ze glimlacht enkel. " wat deed je met mijn dochter?" Sis ik. " alles wat jij niet kan " ze is zo kalm terwijl ik woedend ben. " ah je bent er " ik kijk weg van de vrouw en zie Dian staan. " je hebt zo te zien mijn oma al ontmoet " grijnst hij. Ik begin zwaar te ademen en Noa legt een hand op mijn wang. " wat heb je haar aangedaan?" Vraag ik. " niks bijzonders " grijnst hij. 'Ze komt er nooit achter dat oma een heks is' lees ik zijn gedachte. " wat heb je haar aangedaan?" Vraag ik luider aan de vrouw. Ze staat op en loopt naar me toe. " je hebt een mooi meisje " ze wil Noa een aai over haar hoofd geven, maar ik draai weg. Noway dat ze haar aanraakt. " doe eens aardig " zegt Dian. " ik zou aardig doe als je mijn dochter niet had ontvoerd " snauw ik. De oude vrouw kijkt me met open mond aan. " hoe durf je zo tegen mijn kleinzoon te praten. Hij is dan man hier " ze kijkt me vol afschuw aan. Ze geeft me een klap tegen mijn arm. Niet dat ik het voel, want het was zo slap. " zit " zegt ze, maar ik blijf staan. Ze is een heks en ik heb geleerd dat je niet moet gaan zitten in het bijzijn van een heks. Ze kijkt me strak aan, maar die truc ken ik. Ik blijf koppig staan. Dian zucht en staat op. " ga zitten " weer blijf ik staan. " ZIT " ik kijk hem strak aan en hij valt neer terwijl hij naar zijn hoofd grijpt. Zijn oma loopt gelijk naar hem toe en ik knipper mijn ogen. Toch blijft hij gepijnd op de grind zitten. Ik kijk naar Noa en zie haar strak naar Dian kijken. Ik grijns en geef haar een kus op haar wang. Ze knippert haar ogen. De vrouw helpt Dian staan. " hoe kan jij de Uitverkorene zijn? Zo respectloos " spuugt de vrouw uit. " hoe kunt u uw kleinzoon ze beschermen als hij een kind ontvoerd?" Kaats ik terug. " hij deed wat goed is " " haar weg halen van haar moeder is niet goed " " nee, we haalde haar weg van een vreselijke moeder. Dat is goed " " mama is lief " komt Noa er tussen en slaat haar armen om mijn nek. " hoe durf je je kind zo te leren liegen " " ik kan zelf niet liegen, dus om het haar te leren gaat moeilijk " ze kijkt me aan en probeert pijn mijn hoofd in te laten dringen. " het zal je niet lukken. Ik heb een beschermschild om me heen " ze kijkt me nog steeds moordend aan. " pas goed op met wie je praat " " pas zelf goed op aan welke kant je staat " zeg ik terug en loop rustig het huis uit. Dian pakt mijn arm, maar Noa duwt hem naar achter. Hij valt neer en ik loop rustig door. " gaan we naar huis mama?" " ja schat. We gaan naar huis " zeg ik en snel weg.

Ross

Marilou komt binnen gelopen met Noa in haar armen. " jullie zijn er " zeg ik en geef ze beide een kus. " we komen altijd terug " zegt ze en Noa gaat staan. " zal ik een bad voor je maken schat?" Het meisje knikt en snelt naar Dion om hem een knuffel te geven. Ik loop samen met Marilou naar boven. " hoe ging het?" Vraag ik haar als we in onze badkamer staan. " het was anders. We hebben niet echt gevochten. Nou hij gooide steeds vuurballen en ik hield ze tegen met een zwaard " " was dat alles?" Ze schud nee. " hij nam Noa mee naar zijn huis waar zijn oma was. Ze hebben nog niks gedaan met haar toen ik binnen stormde. De oma was helemaal tegen mij en wilde Noa van me afpakken, omdat ik volgens hun een vreselijk moeder ben " " dat ben je absoluut niet " zeg ik meteen. Ze glimlacht en vult het bad met water. " maar jullie hebben geen pijn?" Ze schud nee. " gelukkig " zeg ik en geef haar een knuffel. " heb jij nog een mooie jurk?" Ze fronst. " hoezo?" Vraagt ze. " ik heb gereserveerd voor 3 " zeg ik. " 3?" " ja Noa gaat ook mee. Je dacht toch niet dat ik haar thuis zo laten als we naar haar favoriete restaurant gaan " grinnik ik. " de chinees " glimlacht ze en ik knik. " ga je mee?" " waar jij heen gaat ga ik ook " zegt ze voor ze haar lippen op de mijne drukt.

Ik wacht op de bank op Noa en Marilou. Waarom doen meiden er altijd zo lang over? Dat ze er mooi uit willen zien snap ik wel, maar kan dat niet in een half uur inplaats van 2 uur? Ik zucht en speel een spelletje op mijn telefoon. Na wat uren lijkt te duren komen ze eindelijk naar benden. Ik sta op en stop mijn telefoon weg. Ze komen hand in hand de trap afgelopen. Ze hebben beide een rode jurk aan met rode hakjes. Marilou heeft haar haar los met een slag er in en Noa met een knot aan de achterkant. " daar zijn maar beauty's " Noa giechelt en Marilou lacht naar me. " jij mag er ook zijn handsom " zegt ze en scant mijn kleding. Een zwarte blouse en een zwarte broek met zwarte nette schoenen. " all black " zegt ze en drukt een kus op mijn wang. " kom we moeten gaan " zeg ik en pak Marilou's hand. Noa heeft Marilou's hand vast en zo lopen we naar de auto. Zodra we de voordeur openen worden we overladen met flitsten van de paparazzi. We lopen snel naar de auto waar ik Noa in de kinderstoel zet en dan naast Marilou achter het stuur ga zitten. De wolven openen de poort en zorgen er voor dat we er langs kunnen. Een auto met een paar wolven volgen ons zodat ze de paparazzi kunnen tegen houden. Ik zet de radio aan. Heart attack van Demi Lovato komt op en meteen begint Noa mee te zingen. Al snel zingt Marilou lachend mee. Ik lach en geef dan toch toe.

Na nog een paar nummers die we hard meegezongen hebben zijn we er. Ik parkeer de auto en stap uit. En zoals verwacht staat de paparazzi te wachten op ons. Ik open de deur voor Marilou en help haar om uitstappen. Er wordt al een paar keer geflitst. Ik haal Noa uit de auto en nu zien we alleen maar flitsen. Ik pak allebei hun handen en met begeleiding van de wolven komen we binnen. Ik zucht en knik naar de wolven. Ze wachten buiten tot wij klaar zijn. " goede avond, kan ik u helpen?" Een meisje komt naar ons toe en glimlacht beleeft. " ja, ik heb gereserveerd voor 3 onder de naam Lynch " zeg ik en ze kijkt in het boek. " ja, als u mij wilt volgen breng ik u naar uw tafel " zegt ze en loopt op een snel tempo weg. We volgen haar te voet en al snel zijn we bij onze tafel. We zitten in het hoekje bij het raam. Lekker rustig. " hier is uw tafel " zegt ze. " heel erg bedankt " glimlacht Marilou en het meisje gaat snel weg. " zij heeft haast " zegt Noa en ik grinnik. Ik schuif Marilou's stoel iets naar achter en ze gaat glimlachend zitten. Hetzelfde doe ik bij Noa en ga dan zelf zitten. Vrijwel meteen komt het meisje weer terug met het menu.

Marilou vertelt een verhaal, maar eigenlijk luister ik niet. Ik bekijk haar gezicht dat straalt. Haar ogen fonkelen terwijl ze met veel passie verder verteld. Ze is zo mooi. Straks is ze mijn vrouw. Die gedachte doet me glimlachen. " willen jullie nog koffie?" Ik wordt uit me gedachte gehaald door het meisje die het vraagt. Ik kijk naar Marilou, maar ze schud nee. " nee dank je. Mogen we de rekening " ze knikt en loopt weg met onze legge borden. " nee, maar dat moest ze dus niet doen " gaat ze lachend verder. Noa lacht en haar lach doet me denken aan die van Marilou. Bij alles aan Noa denk ik aan Marilou. Ze lijkt echt niet op Dalles. " BoBo is gek " lacht Noa en we lachen. Het meisje legt snel de rekening neer en ik pak hem voor Marilou hem kan pakken. " en nee we gaan de rekening niet delen en ik heb jullie meegenomen dus ik betaal " zeg ik als Marilou haar mond opent. Ze zucht, maar legt zich er toch bij neer. Ik leg wat geld neer en dan vertrekken we. Ik pak weer beide hun hand en zo lopen we naar buiten. De wolven houden de mensen tegen en ze raken we veilig in de auto. Ik start de auto en rij weg. " vonden jullie het lekker?" " jaa " juicht Noa vrolijk en ik lach. " het was heerlijk " zegt Marilou en ik kijk even haar kant op. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen en ze glimlach naar me.

Marilou

We rijden in stilte naar huis. De muziek speelt zacht op de achtergrond. Noa is inslaap gevallen. Het was een gezellige avond. We hebben lang niet meer iets met zijn 3 gedaan. " je ziet er echt te sexy uit in die jurk " ik grinnik. " het liefst wil ik het van je af schuren " zegt hij hees en ik krijg kippenvel. " jij moet vaker zwart dragen " zeg ik en bekijk hem. " je ziet er zo mysterieus uit is zwart " fluister ik en hij kijkt me aan met een grijns. Ik grinnik en kijk dan weer voor me uit. " ROSS WOLF " schreeuw ik. Ross kijkt op en draait meteen het stuur om. Ik voel een harde klap als we de berm in knallen. " Ross ben je okay?" Vraag ik bezorgd. " ja, ik ben okay " zegt hij en wrijft over zijn hoofd. Ik kijk naar achter en zie dat Noa ongedeerd is. " blijf stil zitten. Ik ga kijken of de wolven okay zijn " ik stap uit en voel een pijnsteek in mijn been. Ik kreun van de pijn en leun tegen de auto. Ik hoor gegrom. Ik loop door en zie de auto van de wolven nog staan. De wolven zelf staan in hun wolven vorm tegen over een andere groep wolven in hun wolven vorm. Wie the heck zijn hun?