De Uitverkorene 2

113. Cold Blood Pack

Ross

Dalles. Ik kan hem zo niet uitstaan. Eerst maakt hij Marilou zwanger, dan fockt ie het zo erg op dat het uit gaat tussen hun, dan is Noa er en probeert hij Marilou terug te winnen en dan kust hij haar! Het is dat hij de biologische vader van Noa is anders had ik hem verboden om bij Marilou in de buurt te komen. " waarom kijk je zo boos?" Marilou haalt me uit mijn haat gedachtes. " uhm niks bijzonders " zeg ik snel en glimlach naar haar. Haar ogen kijken zo door me heen. Ze weet dat er iets is, maar gelukkig wordt er op de deur geklopt. Marilou haalt haar ogen van me af en loopt naar de deur. " PAPIE " horen we Noa enthousiast schreeuwen. Ik loop ook naar de achterdeur. Daar zie ik Dalles Noa optillen en rondjes draaien. " ik heb jou zo gemist " zegt hij en geeft haar kusjes. Ze lacht en knuffelt Dalles. Marilou kijk vanaf een afstand toe. Een glimlach straalt van haar gezicht. " wat gaan we doen papie?" Vraagt Noa als hij haar weer in neer zet. " we kijken wel schat. Maar eerst gaan we naar oom Cole " zegt Dalles. Cole is al 22 en is verloofd! Hij heeft een hele aardige verloofde, ze zijn hier zelfs een paar dagen geweest voor vakantie. " hier is haar koffer " zegt Bo die beneden komt. " heey Dalles " zegt ze en geeft hem een snelle knuffel. Zij heeft Dalles ook nooit echt gemogen. " ja bedankt " zegt hij. " ik breng haar zondag terug " zegt hij ongemakkelijk tegen Marilou. " is goed. Nou veel plezier schat " zegt Marilou en gaat door haar knieën. Noa rent naar haar toe en geeft haar een kus. " doei mama " zegt ze en huppelt dan naar mij. Ik ga ook door mijn knieën en open mijn armen. Ze geeft me een knuffel en een kus. " doei papa " zegt ze en huppelt dan naar Dalles. Hij kijkt me niet aan en focust zich op Noa. Ik ga weer recht staan en pak Noa's tas. We lopen naar buiten om Dalles te helpen met de koffers. Marilou helpt Noa met haar schoenen en lopen dan ook naar buiten. Dalles durft me niet aan te kijken als ik hem de koffers geef. Noa pakt Dalles andere hand en samen lopen ze naar de schuur. " doei " zegt Noa en zwaai naar ons. We zwaaien terug en ze loopt het schuurtje in. Dalles kijkt nog ongemakkelijk onze kant op. Hij knikt nog een keer naar Marilou en loopt dan het schuurtje in. We lopen naar binnen omdat het nog best koud is buiten. Marilou zet zich in een stoel en zucht. " wat is er babe?" Vraag ik en geef haar vanachter een knuffel. " het is maart " zegt ze. " ja, je bent bijna jarig. Je bent bijna even oud als mij " ze grinnikt kort. " ja, ik wordt bijna 19 " zegt ze zacht. " dat is toch geweldig " zeg ik en ga naast haar zitten. Ze draait zich naar me toe. " is er iets?" Vraag ik haar. " ja, maar ik weet niet wat " ik frons. " opa vertelde mij ooit als ik 19 werd iets zou opduiken. Hij zei alleen niet wat " zegt ze. " waarom moet het altijd zo vaag?" Zucht ik en ze haalt haar schouders op. " ik ga de Vampia pakken " zegt ze en ik knik. Ze staat op en geeft me een kus voor ze naar de bibliotheek loopt. Ik wil net opstaan als Rydel en Ell de trap afrennen. " wat is er?" Vraag ik. " waarom snurkt er iemand zo hard in Ryland's kamer?" Vraagt Rydel. " oh dat is Diego. Hij bleef slapen " zeg ik. Ze knikken en Rydel gaat naar de keuken. Ell gaat tegen over me zitten. " ontbijt?" We knikken naar Rydel.

Marilou

Ik heb de Vampia gepakt en ben achter de computer aan zitten die in het midden van de bibliotheek staat. Er staat niks in waar ik wat aan heb. Waarom is opa nog niet terug? Ik zucht en sla het boek dicht. " waar is die diepe zucht goed voor?" Vraagt Riker die er aankomt gelopen. " uhm het is soms zo ingewikkeld " zucht ik. Hij komt naast me zitten. " wat is er nu weer ingewikkeld?" Vraagt hij. Ik leg hem alles uit en hij zucht ook. " kunnen mensen niet gewoon meteen zeggen wat er is?" " ja kon dat maar " zeg ik. " je kan toch in de toekomst kijken. Kijk gwn wat er gaat gebeuren op je verjaardag " zegt hij. " omg Riker je bent zo slim " zeg ik en hij lacht. " altijd " zegt hij. Ik sluit mijn ogen en open ze dan weer. Ik zie iedereen binnen staan. We praten, lachen en dansen tot iedereen stil valt. We kijken naar de deur waar Aro staat met een grijns op zijn gezicht. Ik sluit mijn ogen weer. " en wat zag je?" Ik open mijn ogen. " ik zag Aro. Hij kwam langs " zeg ik. " viel hij ons aan?" Ik schud nee. " hij kwam alleen en had die irritante grijns op zijn gezicht " zeg ik. " je moet een schild om het huis maken. Dat houdt Aro tegen " zegt hij. " dat gaat niet zo makkelijk. Ik heb daar veel kracht voor nodig en ik ben nog niet genoeg aangesterkt " zeg ik. " hopelijk ben je sterk genoeg voor je verjaardag " zegt hij en ik knik. " ik hoop het ook "