De Uitverkorene 2

168. Kleine sterren

Dit is zeg maar het deel 2 van hun grote dag. Zorg dat je hoofdstuk 167 leest en geniet van die hoofdstuk! X

Marilou

Nu dat de Raad ons verklaard heeft als man en vrouw mochten alle magiërs die aanwezig waren hun handtekening zetten op onze papieren om ons het zegen te geven van een goed huwelijk. Het waren zo veel magiërs dat wij ze niet allemaal konden bedanken. Opa kwam met mijn ouders en die van Ross zodat hun onze getuigen papieren konden ondertekenen. Wij zetten onze handtekening er ook neer en dan is het papier werk klaar. "Kom we gaan terug naar het hotel voor de receptie" zegt Cornelis. We knikken en worden begeleid naar een auto. Ik moet lachen als ik hem zie. Het is namelijk geen auto, het is een koets met 6 paarden er voor. "Dit meen je niet" lach ik. "Jullie zijn gekroond. Je gaat toch niet in een auto zitten" grijnst Nik. We lachen en stappen in. "Dit is te gek voor woorden" zegt Ross en pakt mijn hand. De koets begint te bewegen en we zijn onderweg naar het hotel. "Ik voel me nu net een prinses" zeg ik. "Dat ben je ook" glimlacht Ross. "Mijn prinses" hij kust me. Het is een kleine kus, maar ik voel de liefde. Onze fotograaf maakt van alles foto's en onze filmman filmt alles wat er gebeurt om er een mooie trouwfilm van te maken. Maar wij letten er niet op. We zijn te gefocust op elkaar.

Ross

We komen aan bij het hotel. Ik stap uit en help mijn vrouw uit de koets. Ze komt naast me te staan en ik steek mijn arm uit zodat ze haar arm om de mijne kan leggen. Dat is dan ook wat ze doet. We lopen door de prachtige tunnel naar binnen.

Binnen staat Helena ons op te wachten. "Kom de mensen kunnen niet wachten om jullie te feliciteren en cadeau te geven" zegt ze. We lopen naar een speciaal in gerichte ruimte voor de receptie. Er staat een hele lange tafel waar de cadeau's komen te liggen. Daarna kunnen de gasten door lopen naar de bar. Daar kunnen ze wat met elkaar praten en worden er hapjes serveert. Ook zullen mensen er al optreden. Wij gaan dan foto's maken met de gasten en van ons 2 en dan komen we terug om te beginnen aan het eten. We gaan staan en de eerste mensen komen binnen. Het is familie. "Mijn kindjes worden zo groot" zegt mam en geeft ons beide een knuffel. "Gefeliciteerd" zegt pap. "Het was prachtig" zegt Rydel. "Echt een droom bruiloft" zegt Ell. "Ik zei toch dat het goed komt" zegt Riker. "Wacht maar tot jij gaat trouwen" zeg ik. "Ik hoop dat mijn jurk dan ook zo mooi is als de jouwe" zegt Savannah tegen Marilou. "Dat weet ik wel zeker" zeg ze. Dan komt Marilou's familie. "Het was prachtig schat" huilt de moeder. "Mam heeft echt een hele doos zakdoekjes bij elkaar gehuild" zegt haar vader. "Olivia kneep mijn hand helemaal fijn om haar tranen niet te laten lopen" zegt Diego. We lachen en ze geven ons een knuffel. "Het was prachtig" zegt Olivia. Dan rent Bo op Marilou af. "JE BENT GETROUWD BITCH" we lachen. "Ik weet. Ik was er bij" lacht Marilou. Zo gaat het door. We worden overladen met complimentjes dat het mooi was en dat ze blij voor ons zijn. De tafel voor de cadeau's wordt steeds voller en voller. Dan komt de familie Macken. "Gefeliciteerd" zegt de moeder en geeft ons een knuffel. "Het was werkelijk prachtig" glimlacht Cole en geeft ons ook een knuffel. "Het was echt net een droom" zegt zijn vrouw Maddy. "Dank je" glimlacht Marilou. De rest geeft ons ook een knuffel en dan komt Dalles. "Gefeliciteerd" glimlacht hij. "Ik ben blij voor jullie" ik zie dat hij het niet helemaal meent. Hij kijkt me aan. "Ik zal haar met rust laten. Ze is van jou" zegt hij. Ik knik. Hij geeft Marilou een korte knuffel voor ze weg gaan naar de bar. "Dat kleine meisje is niet meer te zien" Maggy loopt naar ons toe. "Je bent zo mooi schat" zegt ze en geeft Marilou een knuffel. "Wees zuinig op haar. Ze is heel speciaal" zegt ze tegen mij. "Zal ik doen" glimlach ik. Ze stelt haar gezin voor en ze schudden ons de hand. Zo gaan we maar door. Felicitatie vullen onze oren en knuffels worden er gegeven. Een bruiloft is zo mooi, maar o zo vermoeiend.