134. Niet gegund

115 6 0
                                    

Jake

Ik geef Marilou een glas water die ze meteen opdrinkt. Noa en Matthew zijn nog steeds aan het dollen. Matthew is niet terug verandert in zijn mensen vorm en springt vrolijk rond om Noa die giert van het lachen. Marilou kijk naar de 2 met een glimlach. We hebben haar nog niet verteld over wat Matthew allemaal heeft gedaan. Ik denk dat hij dat zelf moet doen, maar nu moet ze eerst rusten. De wond heeft plaats gemaakt voor een lelijk litteken. Marilou gaapt en leunt tegen me aan. Ik sla beschermend een arm om haar heen. Noa stopt me rond springen en lachen en kijkt naar naar moeder. Ze loopt naar ons toe en legt haar kleine handje op Marilou's been. " gaat het goed mama?" Vraagt ze en houdt haar hoofdje schuin. " ja, mama moet alleen wat rusten schat " zegt Marilou met een glimlach. " wanneer komt papa thuis?" Vraagt het meisje. Ik glimlach. Noa weet net zo goed al iedereen dat Ross en Marilou elkaar nodig hebben in moeilijke tijden. Het is gewoon te schattig om te zien dat ze daar ook altijd aan denkt. Hoe mensen zich voelen. Maar dat is ook haar kracht. " ik denk zo " zegt Marilou en beweegt haar schouder. Ze kreunt pijnlijk. " moet je ijs er op?" Vraagt Jonathan. Ze schud nee. Noa blijft haar moeder aan kijken. Matthew die terug verandert is in zijn mensen vorm gaat naast Marilou zitten. " ik heb denk ik wat uit te leggen " zegt hij. Marilou draait zich naar hem toe. " een wolf beet je. Ik en Jake hebben hem vermoord " " ja dat heb ik gezien " zegt Marilou. " juist. We waren ongerust want je vertoonde kenmerken van een vampier die sterft aan een wolven beet. We brachten je naar huis en Noa heeft ons geholpen met het vinden van de oplossing " Marilou glimlacht trotst naar Noa die op Nick's schoot zit. " ik als Alfa moest de wond schoon likken als mijn wolf, maar zodra ik veranderde in mijn wolf had ik een enorme drost in bloed wat ook al in de Vampia stond. Daarom hebben we ook zo veel strijders er bij. Helaas werd ik zo onhandelbaar dat ik Noa tegen de muur gooide en met Jake in gevecht ben gegaan. Ik was mezelf niet. Toch heeft Noa me rustig gekregen net zoals jij altijd doet. Het... het was iets magisch. Het spijt me zeer van mijn gedrag. Dat was niet gepast als Alfa om te doen. Ik aanvaard dan ook mijn straf " zegt hij en buigt zijn hoofd. Marilou kijkt neutraal en kijkt kort naar Noa. " bedankt voor je excuses. Dat was zeker op zijn plaats. Dan volgt nu je straf " zegt ze heel serieus. Iedereen wacht in spanning op Marilou's straf. Niemand weet een kant te kiezen. Matthew is onze Alfa, maar Marilou is de Uitverkorene. Ik hoop zo dat zijn straf niet te hoog is. Dan spreid Marilou haar armen en Matthew sluit zijn ogen. " geef me een knuffel " zegt ze serieus en hij opent verwart zijn ogen. " een knuffel?" Ze knikt. " nou komt er nog wat van?" Vraagt Marilou lachend als Matthew haar verbaast aan staart. " ik heb je dochter tegen de muur gegooid " zegt hij. " en je hebt me genezen van een wolven beet. We zijn familie Matthew. Jou hele roedel en mijn hele familie zijn 1 grote familie. En familie beschermd elkaar. Helpt elkaar. Dat je Noa tegen de muur smeet vergeef ik je omdat je het niet bewust deed " spreekt ze. Matthew glimlacht en slaat zijn armen om Marilou heen. " 1 grote blije familie " zegt hij.

Marilou

Matthew laat me los. De achter deur gaat open. " Marilou " zegt Ross bezorgd en loopt naar me toe. " wat is dit?" Vraagt hij wijzend naar mijn schouder. " ik leg het zo uit. Wil je naar boven helpen?" Hij knikt en helpt me overeind. " Noa ga je ook zo naar bed?" Vraag ik. " maar wie gaat mij een verhaaltje voor lezen?" " is Bo er niet?" Ze schud haar hoofdje. " ik doe het wel " iedereen kijkt verbaast naar Matthew. " ik moet toch iets terug doen " ik glimlach. " vind je dat leuk Noe?" Ze knikt hevig ja. " nou kus " ze klimt op de bank en geeft me een kus. " slaap lekker mama " zegt ze. " ik kom je zo nog een kus geven " zegt Ross en tilt me op. Hij loopt naar boven en legt me in ons bed. Hij komt naast me liggen en pakt mijn hand. " hoe kom je aan dat litteken?" Vraagt hij. Ik leg hem alles uit en hij slaat zijn armen om me heen. " ga maar slapen babe. Morgen moet je weer beginnen met optreden " zegt hij. Shit hij heeft gelijk. Ik was het helemaal vergeten. " slaap lekker " zeg ik en sluit mijn ogen. " slaap lekker babe " zegt hij en stopt me in.

De Uitverkorene 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu