De Uitverkorene 2

163. Op naar het avontuur

Ray

"Welkom in Sydney!" Zegt de vrouw met het leuke Australische accent. "Hier zijn de sleutels van jullie auto, jullie papier voor het huis en ik hoop dat jullie genieten van jullie verblijf in Sydney" zegt ze met een glimlach. Ze geeft Helena de sleutels en de papieren. We zeggen bedankt en ze loopt vrolijk verder. "Daarom hou ik zo van Australië. Ze zijn hier zo vrolijk" zegt Olivia. "We gaan eerst naar het huis en wat uitrusten" zegt Cornelis. "Ik rij" zeg ik. "Echt niet. Ik rij" zegt Diego. "Moet ik je weer laten zien wie hier de baas is?" Dreig ik. "Olivia gaat rijden" komt Helena er tussen. We kijken haar kant op. "Nee, einde discussie. Olivia rijdt en ik ga naast haar voorin zitten" zegt ze en loopt weg. Olivia glimlacht naar ons en loopt achter Helena aan. Wij zuchten en nemen de koffers mee. We laden ze in terwijl Cornelis met Olivia en Helena praat over de weg naar het huis. "Gaan we? Ik wil een duik nemen in dat zwembad" zegt Diego. "Ja, we gaan" zegt Olivia en we stappen in. Olivia rijdt weg en wij kijken allemaal in stilte naar buiten. Helena zit druk op haar telefoon te type en Cornelis checkt de papieren. Diego kijkt net zo verveeld als ik. Olivia vindt het blijkbaar ook saai en zet de radio aan. Ze begint mee te neuriën en al snel doet Diego mee. Helena die haar telefoon voor even weg legt begint zacht mee te zingen en voor dat ik het weet beginnen de 3 uit volle borst mee te zingen. Ik zucht luid en kijk naar Cornelis die er wel om kan lachen. Als Marilou of Ross zingt heb ik er geen probleem mee, omdat hun kunnen zingen. Dit klinkt eerder als een stel jankende katten bij elkaar. "Irritante tieners" zucht ik. Diego moet daardoor hard lachen.

"Zwembad" zucht Diego. Hij legt de spullen die hij vast had neer, trapt zijn schoenen uit, trekt zijn kleren uit en springt dan ik het zwembad. Nou bijna. Helena houdt hem tegen door aan zijn arm te trekken. "Trek zwemkleren aan voor je er in duikt. Het moet schoon blijven" zeg ze streng. Hij zucht teleurgesteld. "De jongens slapen aan de linkerkant en de meisjes aan de rechterkant, maar voor nu mogen jullie samen slapen" zegt Helena en kijkt naar Diego en Olivia. "Als Marilou en Ross hier aankomen worden jullie gescheiden zoals iedereen" zegt ze. "Morgen gaan jullie het eten proeven en als het niet lekker is gaan we overmorgen, donderdag dus naar een ander. Vrijdag gaan bij de taart kijken. In het weekend zijn jullie vrij. Maandag en dinsdag gaan we de locatie checken en zorgen dat alles in orde is, want woensdag om 2 uur komen ze aan" zegt Helena. "Wat jullie gaan doen boeit me niet, maar verpest dit niet anders zorg ik er voor dat je in de zee verdwijnt" dreigt ze richting mij en Cornelis. "Het komt goed Helena" zegt Cornelis. Ze zegt niks en loopt naar binnen. "Iemand heeft slaap nodig" zeg ik. Een pen vliegt langs mijn gezicht. "Nog een woord en die pen gaat door je neus" zegt ze en ik weet dat ze het echt meent. Ze loopt verder en wij volgen.

Diego

Ik eet mijn vis op. Marilou en Ross wouden een zee buffet. Ze vonden een buffet leuker, anders moesten ze de hele tijd blijven zitten. Zee omdat ze veel van vis en kreeft houden. "Ik zit zo vol met vis" zucht ik tegen Olivia. "Het is heerlijk" zegt ze tegen de chefs. Ze heeft gelijk. Het is heerlijk. De chefs komen uit een chinees restaurant die heerlijk dingen kunnen maken van elke zeedier die er maar bestaan. "Gaan we dit als buffet doen?" Vraagt ik Olivia in het Nederlands. "Het is heerlijk. Ik zie geen reden om dit niet te kiezen" zegt ze. Ik knik instemmend. We staan op. "Het was heerlijk en wij nemen jullie graag aan als de ketering voor de bruiloft" zeg ik. "Heel erg bedankt" zeggen ze en we schudden handen. We lopen hun restaurant uit en lopen naar de auto. Daar zie ik opeens wat mensen naar onze auto kijken. Ik frons. Dan zie ik opeens dat ze in willen breken. Ik zucht. Denk je dat je vakantie hebt, moet je toch vechten. Ik laat Olivia los. "Zorg dat je niet gewond raakt" zeg ik en loop dan naar ze toe. "Hey" ze kijken verschrikt op en trekken meteen hun pistool. Okay dat had ik niet verwacht. "Geef de sleutels van je auto" zegt er een. "Uhm nee" zeg ik. Ze zetten hun pistool's schrap. Ik doe mijn handen in mijn zakken en wacht af. Ze halen de trekker over en meteen dan springt Olivia op hun in haar wolven vorm. Okay dat had ik niet verwacht. Ik stuur vuur naar het groepje zodat we ze afschrikken. Ze rennen gelijk weg en Olivia gromt ze nog na. "Rustig baby. Ze zijn weg" aai ik haar hoofd. Ze verandert terug en knuffelt me. "Ik dacht dat ze je dood gingen schieten" zegt ze. "Je zou moeten weten dat ik niet snel dood ga" grijns ik. "Niet zo doen" zegt ze en slaat me zacht. Ik lach zacht en druk haar stevig tegen me aan. "Je bent nog lang niet van me af" zeg ik.