De Uitverkorene 2

162. Onderweg

Diego

Ik sta op naast Olivia. We moeten over 2 uur op Schiphol zijn. Wij vertrekken alvast naar de trouw locatie van Marilou en Ross. "Wordt wakker Diego. We moeten op schieten" zegt Olivia die haar koffer bij de deur legt. Ik sta op uit bed en loopt naar haar toe. "We hebben geen tijd voor geknuffel" zegt ze geïrriteerd. Ze duwt mijn armen weg, maar ik knuffel haar gewoon. "Er is altijd tijd voor geknuffel" zeg ik, maar ze probeert me weg te duwen. "Diego" zucht ze. Ik grinnik en laat haar los. Ze gaat meteen weer verder met dingen inpakken. "Baby doe rustig. We hebben alles" zeg ik en ga weer op bed zitten. "Kleed je aan. We gaan zo ontbijten bij Denny en Natasja in het pack ziekenhuis, dus kleed je om dan kunnen we gaan" zegt ze. "Okay, ik kleed me al om" zeg ik en ga staan. Ik kleed me om terwijl Olivia haar haren kamt. Als ik klaar ben gaan we naar het pack ziekenhuis. We lopen er hand in hand heen en verschillende roedel leden buigen hun hoofd als ze ons zien. Olivia naast me voel ik ongemakkelijk worden. "Vind jij dit niet raar?" Vraagt ze zacht aan mij. "Ik ben dit gewend. Bijna elke magiër buigt zijn hoofd voor mij" zeg ik schouder op halend. We lopen snel naar Denny's kamer en Olivia klopt op de deur. "Je weet dat je nooit hoeft te kloppen" horen we Denny zeggen. Ik open de deur en Olivia loop naar binnen. We groeten het koppel en Olivia gaat naast haar broer zitten. "Hoe voel je je?" Vraagt ze. "Het gaat wel. Het was een simpele schot in mijn buik" zegt hij. "En het was om mijn zusje te beschermen" Olivia glimlacht en hij aait over haar hoofd. "Nou wat heb je voor ontbijt?" "Ik ga het wel even halen" zeg ik. "Ik ga mee" zegt Natasja. We lopen samen naar de keuken van het roedel huis. "Hoe gaat het met Olivia?" Ik kijk haar fronsend aan. "Olivia maakt zich altijd veel zorgen om Denny. Zeker omdat ze nu zo close zijn" zegt ze. "Het gaat goed voor zo ver ik weet" zeg ik. "Jullie gaan vanmiddag toch weg voor de bruiloft van je zus?" Ik knik. "Wil je me alsjeblieft iets beloven?" "Ja, tuurlijk" zeg ik en kijk haar aan. "Bezorg haar een leuke tijd. Ze verdient het om even te ontspannen" zegt ze. Ik knik. "Dat komt goed. Beloofd" garandeer ik haar. Ze glimlacht en ik duw het karretje met ons ontbijt naar Denny's kamer.

Ray

"Waar blijven ze nou?" Zucht Helena. "Ze zijn niet te laat, wij zijn gewoon te vroeg" zegt Cornelis. We staan op Schiphol te wachten op Diego en Olivia. "We moeten op tijd zijn anders halen we het vliegtuig misschien niet" "Helena alsjeblieft. Relax en geniet" zeg ik. Ze zucht en laat haar schouders zakken. "Ik wil gewoon in dat vliegtuig zitten voor ik kan relaxen" zegt ze. "Ze komen wel op tijd" zeg ik. Precies op dat moment komt de auto van Nick aan gereden. Hij stopt voor ons en Diego en Olivia stappen uit. "Hey" zegt Diego en Nick haalt hun koffers uit de auto. "Zin in?" Vraag ik Olivia. "Heel erg" glimlacht ze. "Thanks voor het brengen" zegt Diego tegen Nick. "Is cool. Fijne reis en tot over een week" zegt hij en stap in de auto. Wij lopen naar binnen en gaan meteen naar de incheck balies. Business class is altijd fijn. Helena heeft al onze tickets, omdat ze bang is dat wij ze gaan verliezen. De stewardess wenst ons een fijne vlucht en wij lopen naar binnen. "Waar stappen we over?" Vraagt Diego. "Singapore" zegt Helena. "Hoe laat gaan we boarden?" Vraagt Cornelis. "Over anderhalf uur" zegt ze. "Dan gaan we iets eten" zeg ik. We lopen naar een eettentje en bestellen allemaal iets. Helena en Cornelis overleggen druk en ik zucht. Stress kippen. "Zin in?" Vraagt Diego. "Ja, alleen heb geen zin om 21 uur in een vliegtuig te zitten" zucht ik. "Het is het waard. Straks zijn we in een prachtig land" zegt Olivia. "Ja, en dit is het waard om te zien hoe mijn kleine zusje gaat trouwen" zegt Diego. "Dat ik dit nog mee ga maken. De bruiloft van de Uitverkorene" zeg ik. "Hoeveel magiërs komen er?" Vraagt hij. "Niet veel. De Raad zal alleen komen om het hun ding te doen en dan alleen nog de magiërs die Marilou kent" zeg ik. "De roedel komt toch ook?" Vraagt Olivia. "Ja, alleen de close vrienden van Marilou en Ross komen op de ceremonie en de andere komen op het feest" zeg ik. Ze knikt.

We zitten in het vliegtuig. Helena heeft haar laptop al gepakt en is nog van alles aan het doen. Cornelis is aan het slapen en Diego en Olivia praten wat. Ik zit alleen bij het raam. We zijn al 3 uur onderweg. Eerst vliegen we 15 uur naar Singapore en dan moeten we nog 6 uur vliegen. We zijn gewoon een hele dag onderweg. Als we er zijn moet ik een fee bezoeken die een poort kan maken zodat Marilou en Ross niet voor iedereen een ticket moesten kopen of dat Marilou iedereen moet biemen. Dat zou te vermoeiend zijn. Ik zucht en kijk naar buiten. Het enige wat ik zie zijn wolken. Gezellig. Ik hoor mijn telefoon afgaan. Ik pak hem op en zie dat het Nik is. Ik neem op.