De Uitverkorene 2

120. RTL Late Night

Marilou

We zijn geland en ik en Ross zijn opzoek naar onze koffers op de loopband. De meeste mensen zijn al weg, maar onze koffers zijn er nog steeds niet. " waar blijven onze koffers nou?" Vraagt Ross ongeduldig. " ik weet het niet " zucht ik. Ik hoor gegil en een grom. Ik draai mijn hoofd om en zie nog net Jonathan een vrouw de bagage hal in sleuren. " Ross kom " zeg ik en samen rennen we naar achter. " laat haar los Bradley " zeg ik en hij grijnst naar me. Hij laat de vrouw los en ze rent meteen weg. " ik wist wel dat je Uitverkorene instinkt je hier heen zou lokken " grijnst hij en rent op me af. Ik wordt tegen de deur gegooid en ik val als een zak rijst weer op de grond. " ik maak altijd af waar ik aan begin " zegt hij voor Ross hem een vuist stoot heeft gegeven. Ik sta op en snel op hem af. Ik duw hem naar achter en geef hem een vuist op zijn gezicht. Hij wil me omver trappen, maar ik pak zijn voet, draai hem om en gooi hem weg. Hij valt op de grond, maar staat ook snel weer op. Ik geef hem een een paar flinken stoten tot hij mijn arm pakt en omdraait. Ik draai me terug en trap tegen zijn heup. Hij valt kreunend van de pijn neer, maar blijkbaar heb ik nu het vuur in hem ontstoken. Hij staat op met duistere ogen en geeft me een klap en nog stomp en een trap. Hij doet het zo snel dat ik niet kan terug vechten. Ross probeert hem van me af te halen, maar Jonathan hoekt hem neer. Dat geeft mij gelukkig wat tijd en ik trap hem in zijn knie holte. Hij valt neer en ik zie mijn kans om hem nu te hoeken. Hij beland op de grond en ik geef hem een trap. Hij pakt mijn been stevig beet en gaat staan. Ik drukt mijn elleboog op zijn arm zodat hij me los laat. Wat ie gelukkig ook doet. Ik zie wolven van Matthew's roedel om ons heen staan. Hij gromt luid en pakt me bij mijn arm en been en smijt me weg. Ik land hard op de ijskoude vloer. Iemand trekt me overeind. " Marilou ben je okay?" Vraagt de bezorgde stem van Jake. Ik open een klein beetje mijn ogen en zie achter Jake Ross staan vechten met Jonathan. " Ross " krijg ik er uit. Hij kijkt achter zich en legt mij dan neer tegen een koffer. Hij verandert in zijn wolf en rent op ze af. Ik wil recht staan, maar iemand houdt me tegen. " u moet echt blijven zitten " zegt een jongen beleeft. Ik moet niet blijven zitten als Ross aan het vechten is. Ik moet vecht niet hij. Ik probeer weer te staan, maar mijn benen werken niet mee. Wat is dit voor bullshit! Ik ben verdomme de Uitverkorene die mensen moeten helpen en niet moet uitrusten. Met alle kracht sta ik op. Ik moet vecht voor mezelf, dat hoeven anderen niet voor me te doen. De jongen probeert me voorzichtig weer te laten zitten, maar ik sla zijn hand weg. Ik kijk naar de jongens. Jonathan heeft elke wolf overmeestert in zijn wolven vorm. Ik snel naar hem toe, til hem iets van de grond en duw hem hard tegen de muur. Hij valt neer en je ziet een deuk in de muur. Hij gromt, maar ik trap op zijn poten. Hij huilt even, maar rent dan me af. Ik stap opzij, maar helaas staat Ross achter me. Hij valt hem aan en ze vallen neer. De woede giert door mijn lichaam. Sneller dan ooit snel ik naar ze toe, trek hem van Ross af en geef hem een vuur vuist in zijn gezicht. Hij valt levenloos neer. Hij verandert weer in een mens en ik trek hem op zijn knieën. " raak mijn man nooit aan " sis ik en geef hem een karate trap tegen zijn hoofd. Hij valt bewusteloos neer. Ik hoor vaag iemand iets zeggen. Door mijn woede hoor ik niks. Alles is 1 grote waas. Iemand legt een hand op mijn schouder en ik draai me om. Als ik Jake zie staan verdwijnt mijn woede licht. " gaat het?" Ik knik en kijk naar Ross. Ik schrik en loop naar hem toe. Hij heeft een scheurlip, een bloed neus en een blauwe wang. " gaat het?" Hij knikt, maar ik zie duidelijk pijn in zijn ogen. " kom we moeten snel naar huis voor er meer mensen komen. Behandel hem maar in de auto " zegt Jake en ik knik. Ik ondersteun Ross en de wolven halen onze koffers. Ik biem iedereen naar de auto's en Jake helpt ons de auto in. Een paar andere wolven leggen Jonathan in de achterbak. Waarom begrijp ik niet. Zelf gaat hij achter het stuur zitten en naast hem komt een andere jongen zitten. Naast mij komt ook een jongen zitten. Ze rijden snel weg, want de paparazzi heeft ons al gespot. " hoe gaat het met jou?" Vraagt Ross en pakt mijn hand. Ik heb weer een paar blauwe plekken op mijn armen. " ja het gaat " zeg ik en glimlach. Hij lijkt het goed te vinden en ik pak zijn hoofd. " met jou gaat het niet goed " zeg ik en bekijk zijn gezicht. " je zei 'raak mijn man niet aan' " fluistert hij en glimlacht. Ik bloos en kijk even naar beneden. " bijna en dan kunnen we dat officieel zeggen " glimlacht hij en geeft me een kus. " bijna " fluister ik en leg mijn hoofd in zijn nek.