158. Terug met...!

96 7 0
                                    

Ross

Ik mocht vandaag weer terug naar huis. Jake is gekomen om me te helpen. " alles goed?" Ik knik en sta op van bed. " je mag eindelijk naar huis. Iets blijer mag wel " zegt hij. " ik ben ook blij, maar ik ga naar huis terwijl Marilou er nog niet is " " man je klinkt nu net als een wijf. Je meisje komt terug Ross. Dat doet ze altijd " zegt hij en geeft me een duw. " weet ik, maar onze bruiloft komt er ook al aan. Het is nu midden juni en op 24 juli is de grote dag al daar " " het komt goed. Marilou laat nooit iemand zitten. Het komt goed " zegt hij geruststellend. " ja, je hebt gelijk " zucht ik. " nou geef me je spullen, want met die armpjes kan je vast niks dragen hé wijfie " ik geef hem een lachende duw en we lopen de kamer uit. Ik groet verschillende verpleegsters. " Ross is populair " " alsof jij geen aandacht krijgt " " nee, niet meer. Ik heb een mate en die valt hun aan als ze ook maar 1 keer naar me knipogen " ik lach. " geloof me als Marilou hier was had ze hetzelfde gedaan " " ach zo zijn vrouwen " " jep " zeg ik en we lopen het ziekenhuis uit. Jake rijd me naar huis. Thuis valt iedereen me aan. " ik ben okay " zeg ik en til Noa op. " echt. Ik ben okay " zeg ik. " welkom terug bro " zegt Kaj en geeft me een handdruk. " ik heb eten gemaakt " zegt Rydel en duwt me een stoel in. " vertroetel hem niet te veel anders wordt het een nog groter watje " lacht Jake en gaat weer terug naar het roedel huis voor ik kan antwoorden. De rest lacht, maar Rydel schuift toch een groot bord pannenkoeken onder mijn neus. " ik krijg dit nooit op " zeg ik. " ik help wel " zegt Noa en we lachen.

Ray

Ik, Nik, Roland, Nick en wat roedel leden van Matthew zijn op pad om Marilou op te sporen. We lopen door een bos in Nederland. Cornelis zei dat hier wat verlaten huizen stonden. Tot nu toe hebben we niks. " dit is zinloos. Clara is hier niet " zucht Roland. Opeens horen we gegrom. We draaien ons om. Wolven staan tegen over ons. Een grote gromt, maar we blijven staan. " wij zijn van de Cold Blood Pack. Onze Alfa heeft ons hier naar toe gestuurd om de Uitverkorene te vinden " spreekt Nick. Meteen zijn ze stil en veranderen ze terug. " sorry we dachten dat jullie Rogue's waren " zegt er een, ik neem aan de bèta. " hebben jullie de Uitverkorene gezien?" Vraagt Nick. Hij schud zijn hoofd. " Alfa Matthew heeft de situatie uitgelegd en wij hebben onze troepen ook ingezet, maar zonder resultaat " " zijn hier ergens leegstaande huizen?" Vraag ik. Hij kijkt me aan. " vampiers " sist hij. " het is familie van de Uitverkorene " zegt Nick gelijk. " 10 km oost. Daar staat er een " zegt hij met zijn tanden op elkaar. " bedankt voor je hulp " zegt Nick en schud hem de hand. " geen probleem " zegt hij tegen hem. Hij kijkt ons nog even aan en vertrekt dan. " stomme wolf " mompelt Nik. Meteen kijken de roedel leden naar hem. " negeer hem " zucht ik en we lopen naar het oosten.

" ze zijn hier geweest " zegt Nick nadat hij de kamer rond gesnuffeld heeft. " doorzoek het huis naar sporen van Marilou " zegt hij en de wolven doen meteen wat hij zegt. " weet je hoe lang geleden ze hier nog waren?" Vraag ik. " ik denk 2 of 3 dagen geleden " zegt hij. " ze waren hier voordat ze naar Marilou's huis gingen om een auto te halen " zegt Nik. " een aantal zijn terug gegaan naar de auto die de weg afreed om te kijken of daar sporen te vinden zijn " zegt Nick. " ik heb iets " zegt Roland. We lopen naar het bed en Roland wijst naar een paar plekken op het bed. Ik voel er aan. " tranen " zeg ik. " hier hebben ze vast Marilou de foto's van Ross laten zien " zegt Roland. " waarom zou ze huilen als ze weet dat het nep was?" Vraagt Nik. " misschien kwam ze er later pas achter dat het nep was " zegt Nick. " of misschien is Marilou echt gaan samenwerken met Clara en was al het andere gewoon een act " zegt Nik. " nee, dat kan niet. Ze zij ons nog dat we Ross moesten beschermen. Ze bracht de baby's terug " zegt Nick. " misschien hoorde dat allemaal bij het plan " zegt Nik. " we kijken als ze terug komt. Dan moet ze bewijzen dat ze het echt is " zegt Roland. We knikken en verlaten het huis. Nick blijft even stil staan. " wat is er?" Vraag ik. " Marilou is terug... met Dian "

Marilou

" waarom help je mij?" Vraagt hij. We zitten in het café met een broodje en een kop thee. Ik roer mijn thee. " ik geloof niet dat je echt slecht bent. Ik denk gewoon dat je niks kwaad wil doen, maar je gewoon verkeerde mensen om je heen hebt " zeg ik. " dus je wilt me helpen uit medelijden?" " nee, ik help je omdat ik meer in je zie dat alleen kwaad " verduidelijk ik mezelf. " wat moet ik doen als jij terug gaat naar je familie?" " zoek een normaal huis. Geen villa voor jezelf, want daar voel je je snel alleen. Koop een appartement " " waar?" " in de stad. Of vraag of je mag wonen in Nik's dorp " zeg ik. Hij grinnikt. " Marilou iedereen haat me. Denk je nou echt dat het zo makkelijk gaat. Zelfs al zou je het voor me opnemen iedereen zou me nog steeds wantrouwen " zegt hij. " je moet jezelf bewijzen, maar je moet wel de kans krijgen " zeg ik. " we zullen zien " zegt hij. " kom we gaan " zeg ik. We staan op en ik breng onze borden naar de bar. " thanks Maggie en ik betaal je terug. Hoe dan ook " zeg ik. " oh doe geen moeite. Het was leuk om je weer te zien Marilou " glimlacht ze. " bye Maggie " " doei schat " we lopen het café uit. Ik pak zijn arm en biem ons weg. Naar mijn huis. We belanden tussen het roedel huis en mijn huis in. Iedereen is druk bezig met iets en merkt ons voor even niet op. " DE UITVERKORENE IS TERUG " schreeuwt iemand. Meteen hebben we de aandacht en de wachter en strijders beschermen de kinderen en vrouwen. Ik maak een A met mijn vingers en ze ontspannen. Matthew loopt op me af. " iedereen was zo bezorgd. We zijn blij dat je terug bent " glimlacht hij. Hij slaat zijn armen stevig om me heen. Ik glimlach en knuffel hem terug. " het is fijn om terug te zijn " zeg ik. " Marilou " Matthew laat me los en Jake loopt op me af. " je bent terug " " ik ben terug " glimlach ik. Hij knuffelt me stevig. " rustig grote wolf " lach ik. Hij lacht en laat me los. " Marilou?" Ik draai me om en zie Ross staan. " Ross " zeg ik en de tranen komen op. Ik wil naar hem toe lopen om hem te kussen als ik op de grond wordt geduwd. " blijf liggen " zegt Nik. " Nik wat doe je?" Vraag ik verwart. " dit is de echte Marilou niet " zegt hij. " waar heb je het over? Ik maakte het A teken " zeg ik. " de echte Marilou zou Dian niet meenemen " zegt hij. Ik probeer op te staan, maar hij houdt me op de grond me zijn voet. Ik zie hoe Dian wordt vast gehouden. Ik duw heb harder en hij valt bijna om. " de echte Marilou is een vampier die jou met alle gemak op de grond krijgt " zeg ik en sta op. " bewijs dat je de echte bent en niet bent over gelopen " zegt hij. " best " zeg ik nijdig. Ik pak een tak en breek hem zo dat het een puntige dolk wordt. Ik steek hem in mijn been. Meteen grijpt Ross pijnlijk naar zijn been. " ik ben nog steeds verbonden met Ross waardoor hij nu pijn voelt. Als ik was over gelopen en dus niet met van hem hou had hij deze pijn niet gevoeld " zeg ik en haal de tak weg. " mag ik nu mijn verloofde een kus geven?" Vraag ik Nik die me zijn mond vol tanden staat. Hij knikt en ik loop naar Ross. " ik heb je zo erg gemist " zegt hij en opent zijn armen. " ik jou nog meer " zeg ik en de tranen lopen. Ik sla mijn armen om hem heen en hij knuffelt me stevig terug. " ik ga je nooit los laten " zeg ik. " mooi, want ik ga jou ook nooit los laten " ik lach en trek mijn hoofd iets naar achter. Hij glimlacht naar me en kust me dan. Het voelt als een eeuwigheid dat ik zijn lippen weer voel. " mama " Ik trek me terug en zie Noa staan. " mijn meisje " glimlach ik en til haar op. " ik heb jou zo gemist " zeg ik en druk haar tegen me aan. " ik jou ook mama " zegt ze. Nu komt de rest ook naar buiten. Iedereen geeft me een knuffel. " zo nu is het tijd dat jij weer terug gaat naar de kerkers " zegt Nick en wilt Dian meenemen. " wacht " zeg ik en geef Noa aan Ryland. Nick stopt en kijkt me vragend aan. " hij heeft me geholpen om te ontsnappen aan Clara's bewaking. Zonder hem was ik hier nog niet " zeg ik. " heel fijn. Breng hem weg " zegt Matthew. " alsjeblieft. Hij is het kwaad niet. Hij wordt alleen gebruikt. Sluit hem alsjeblieft niet op " zeg ik. " kijk naar jezelf. Je bent helemaal verbrand. Hij heeft je dit aangedaan " zegt Jake. " maar zonder hem was ik er erger aan toe. Hij verdient een tweede kans " zeg ik. Matthew kijkt me moeilijk aan. " mag hij geen klein huisje in jou dorp Nik?" Vraag ik. " geen denken aan " zegt hij gelijk. " geef hem een kans om te laten zien dat hij echt niet het kwaad is " zeg ik. " wat zie je goed in hem Marilou?" Vraagt Ray. " zijn vader is het kwaad, zijn oma was het kwaad, maar zijn moeder was het goede. Dat heeft hij van haar " zeg ik. " Marilou ik denk dat je moet rusten " zegt Jake. " nee, Dian verdient een kans. Een kans die iedereen verdient en niet weg genomen mag worden " zeg ik standvast. Iedereen kijkt me aan, maar ik ben niet van plan om mijn gedachte te veranderen. " ik ben met Marilou. Heeft hem een kans " ik draai me verbaast om. Ross slaat zijn arm om me heen. " hij verdient een kans " zegt hij. Ik glimlach en we kijken samen naar de groep voor ons. " okay. Dian leeft voor een half jaar bij ons. Als hij zich echt bewezen heeft laten we hem vrij. Zo niet. Dan gaat hij de kerkers in " zegt Matthew. Ik knik goedkeurend. " ik wil wel 24/7 bewaking over hem. Voor het geval dat hij toch iets probeert " zegt Nick. Weer knik ik. Dian glimlacht naar ons. " heel erg bedankt voor deze kans " zegt hij. " je verdient het " glimlach ik en geef hem een korte knuffel. Dan komt Ross bij ons staan. " het spijt me voor wat we Marilou hebben aangedaan, maar ik ben je ontzettend dankbaar voor deze kans " zegt hij en buigt zijn hoofd naar Ross. " het is al goed " glimlacht Ross en steekt zijn hand uit. Dian pakt hem aan en Ross trekt hem iets dichter naar hem toe. " oh en " Dian kijkt Ross bang aan. " buig nooit meer je hoofd voor mij " de 2 lachen en dan laat Ross hem los. " nou ik denk dat we wel toe zijn aan wat eten. Wat dachten jullie van een BBQ met iedereen " zegt Ross. Iedereen juicht en ik sla glimlachend mijn armen om zijn middel. " ik hou van je " glimlach ik. " ik hou van je " glimlacht hij en kust me.

De BBQ is al lekker op gang en verschillende mannen branden vlees terwijl de vrouwen allerlei hapjes en drankjes maken. " mama " ik kijk naar beneden en zie Noa staan. " wat is er schat?" Vraag ik en ga door mijn knieën. " alsjeblieft " ze overhandigt me met een grote glimlach een tekening. Op de tekening staan ik, Ross en Noa met om ons heen iedereen die ons lief is. Ik glimlach. " het is prachtig schat " zeg ik en druk een kus op haar hoofd. " kom we gaan hem ophangen op de koelkast " zeg ik en we lopen naar binnen. Ik hang de tekening op en ze straalt helemaal. " wat een mooi tekening " ik draai me om en zie Diego staan. " Diego " glimlach ik en omhels hem. " fijn dat je weer terug bent zusje " glimlacht hij. " waar was je?" Vraag ik. " ik moest wat dingen regelen " glimlacht hij.

Diego

" ik moest wat dingen regelen " heb ik geglimlacht. Toen werd ze geroepen door iemand. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om haar dit nieuws te vertellen als ze zo vrolijk is. Ik ben naar de Raad geweest en geeist dat ze iets zouden doen om opa terug te halen. Ze hebben verschillende pogingen gedaan, maar te vergeefs. Niks heeft gewerkt. Ik was maar naar hier gegaan toen ik het nieuws van Sam hoorde. De Raad zei dat wij moesten afwachten. De Goden zouden opa nog een kans geven om te bewijzen dat hij terug mag keren naar de mensen wereld. Wanneer hij de kans zou krijgen wisten we niet. Hopelijk snel, want de bruiloft komt er al snel aan. Ik zucht en loop naar buiten met een gemaakte glimlach. Dion komt naar me toe en geeft me een bier. " we gaan eten gast " zegt hij opgewekt en duwt me naar de BBQ. Ik moet toch lachen om zijn opgewekte gedrag. Cas heeft me een hamburger. " het is feest vriend " glimlacht hij. Ik neem een hap en kijk wat rond. Het is net een tiener feest. Verschillende mensen zitten in het zwembad en iedereen is zomers gekleed. " waar was jij?" Ik draai me om en zie Olivia staan. " sorry schat. Ik moest wat dingen regelen " zeg ik en geef haar een kus. " Marilou had me al gewaarschuwd voor dat je soms wat raar doet " ik lach om mijn zusje. Moest zij zeggen. Olivia pakt mijn hamburger af en neemt een hap. " hey die is van mij " zeg ik. " dan moet je hem eerst pakken " zegt ze en rent weg. " jij bent ook raar " zeg ik van af een afstandje. " weet ik. Daarom houden we van elkaar " zegt ze en neemt nog een hap. Ik lach en ren naar haar toe. Ik sla mijn armen om haar heen en til haar in de lucht. Ze lacht en ik zet haar neer. " nu wil ik mijn hamburger terug " zeg ik. Ze lacht en neemt nog een hap. " eerst een kus " zegt ze met volle mond. Ik lach en geef haar een kus en pak mijn hamburger terug. Ik neem een hap. " nu wil ik een kus " zeg ik met volle mond. Ze barst in lachen uit.

De Uitverkorene 2Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu