De Uitverkorene 2

183. Jake Brooks

Jake

Ik loop het water uit naar Alissa die ligt te zonnen op het strand. Ik ga naast haar liggen en ze draait haar hoofd naar me toe. "Af gekoeld?" Vraagt ze. "Ja, misschien moet je even mee?" Vraag ik. Ze lacht en schud nee. Ze houdt niet zo van water. Ik grinnik en droog mezelf af. "Kom, we gaan eten" zeg ik. Ze pakt haar spullen in en we lopen naar een strandtentje. "Pff het is hier druk" zucht ik. "Heb geduld" zegt Alissa en houdt mijn arm vast. "We kunnen net zo goed terug lopen naar het huisje en weer terug komen. Dat is nog sneller dan dit" ze lacht. "Niet zo overdrijven" zegt ze. "Doe ik niet" zeg ik, maar de rij verdwijnt verrassend snel. "Je overdreef niet zei je?" Plaagt ze me als we aan de beurt zijn. Ik kijk weg en hoor haar lachen voor ze voor ons bestelt. Ik kan het niet laten om toch te glimlachen.

Na 10 minuten zitten we op de pier ons eten te eten. "Man dit is lekker" zegt ze en geniet van haar garnalen. "Je weet dat het in je mond moet en niet op je wangen" lach ik en snel veegt ze haar wangen af. "Hier" zeg ik en veeg de laatste veegjes saus van haar gezicht. "Dank je" glimlacht ze. "Wat gaan we na het eten doen?" Vraagt ze. "Geen idee. Misschien de stad in" stel ik voor en neem een hap van mijn garnalen. "Ja, dat is goed" zegt ze. "Dan kunnen we wat cadeautjes kopen voor Marilou en Ariel" "ja" zegt ze zacht. 'Lul ook. Je moest er zo nodig over beginnen' zegt Jaxon boos. "Sorry, ik wou de stemming niet verpesten" zeg ik. "Nee, het is goed. Het is een goed idee om wat cadeautjes voor hun te kopen. Ariel en Matthew hebben ons tenslotte op vakantie gestuurd" probeert ze te glimlachen. "Ben je klaar? Dan gooi ik het weg" ik knik en geef haar mijn bakje. Ze staat op en loopt naar een prullen bak. Moet ik het nu doen? Mijn handen trillen als een gek. 'Jax moet ik het nu doen of wachten?' Vraag ik mijn wolf om hulp. 'Doe het nu. Dan kan je haar opvrolijken van die stomme actie van net' 'maar hoe? Ik heb niks voorbereid' zeg ik zenuwachtig. 'Je moet alleen zeggen hoeveel je van haar houdt en dan vragen of ze met je wilt trouwen' ik zucht luid. 'Het komt goed Jake. Ze houdt van ons en wij van haar' stelt Jaxon me gerust. "Jake kom je?" Ik kijk om en zie haar staan. Met de zon achter haar en de wind die haar haar opzij waait. Ze is echt prachtig. Ik sta op en ga voor haar staan. Ik pak haar handen en zie haar verbaast naar onze handen kijken. "Alissa" ze kijkt me aan. "Ik wil je zeggen dat ik van je hou. Ik hou zo veel van je dat ik niet weer hoe ik het moet omschrijven. Je bent mijn hele wereld" zeg ik en kijk haar diep in haar ogen aan. Ik haal een keer diep adem en pak het doosje uit mijn handen. Ik ga door een knie en nu pas lijkt ze het te begrijpen, want ze hapt naar adem. Ik open met trillende handen het doosje voor ik haar weer aankijk. "Wil je alsjeblieft met me trouwen?" Vraag ik haar. Ze blijft me ongelovig aankijken. "Meen je dit?" Vraagt ze. "Ja, ik meen het echt" zeg ik met een nerveuze glimlach. Ze huilt en knikt ja. "Ja, ja ik wil dolgraag met je trouwen" huilt ze en valt in mijn armen. Ik zucht opgelucht en ga recht staat terwijl ik haar stevig knuffel. Je hoort op de achtergrond mensen klappen en joelen. Ik glimlach en laat haar los om de ring om haar trillende vinger te doen. Het is een simpele ring met een diamantje in het midden. "Hij is prachtig" huilt ze en ik druk een kus op haar hoofd. "Niet huilen babe" zeg ik en veeg haar tranen weg. "We zijn gewoon verloofd" zegt ze en ik lach. "Ja, we zijn verloofd" zeg ik. Ze drukt zich tegen me aan en ik sla stevig mijn armen om haar heen.

Nadat we zijn wezen shoppen voor iedereen thuis gaan we naar Alfa Alexandro. Hij nodigde ons uit om bij hem en zijn mate te eten en Alissa vond het goed. "Dit territorium is klein" zegt ze zacht. "Ze zitten midden in de bergen en de bergen zijn ook van hun" zeg ik. "Zijn er wel andere roedels?" "Niet dat ik weet" zeg ik en we lopen naar hun huis. Ik klop aan en meteen opent Alexandro de deur voor ons. "Hey, welkom! Kom binnen" zegt hij vrolijk. Ik geef hem een korte knuffel. "En dan ben jij Jake's mate" zegt hij tegen Alissa. "Ik ben Alissa" glimlacht ze en geeft hem een hand. "Alissa, aangenaamd. Ik ben Alfa Alexandro" zegt hij en kust haar hand. Ik grom en trek haar naar me toe. "Rustig Jake. Ik ben aan het dollen. Kom verder. Juls is nog bezig met het avond eten" zegt hij en we volgen hem naar de keuken. "Juls onze gaste zijn er" zegt hij en zijn mate draait om. "Jake! Jou heb ik lang niet gezien! Wat ben je verandert zeg" zegt ze en geeft me een stevige knuffel. "Ook fijn om jou weer te zien Juls" glimlach ik als ze me los laat. "En dan is dit je mate. Wat heb je een mooie" zegt ze. "Alissa" zegt ze en schud de hand van Juls. "Juls, Luna en mate van Alexandro" glimlacht ze. "Ga zitten. Het eten is zo klaar" zegt ze vrolijk. We gaan aan de eettafel zitten en Alexandro pakt een fles wijn. "Dat Jake en zijn mate hier op bezoek zijn moeten we vieren met wijn uit de 18e eeuw" zegt hij en schenkt zonder te vragen onze glazen in. Ik zie Alissa naar me kijk. Ze drinkt geen alcohol. Ik geef haar een geruststellende glimlach en drink haar wijn op. Ik ben zelf meer een bier persoon, maar ach het is vakantie.

Na een paar uur van lekker eten en wat bij praten excuseert Alissa zich om naar de wc te gaan. "Oh ik laat je de weg zien" zegt Juls en de dames verlaten de tafel. "Wat zijn ze toch mooi" zegt Alexandro en kijkt ze na. "Ja, dat zeker" zeg ik en neem een slok van mijn water. "Net zo mooi als de ring om Alissa's vinger" zegt hij met een grijns. "Je hebt me niet vertelt dat ze je verloofde was" grijnst hij breed. Ik lach. "Ik heb haar vanmiddag gevraagd" zeg ik. "Zo zo, je gaat eindelijk trouwen. Ik had verwacht dat ze al lang zwanger zou zijn" lacht hij, maar mijn glimlach valt. Hij merkt het en stopt met lachen. "Wat is er?" Vraagt hij. "Ze kan misschien nooit zwanger worden" zeg ik en kijk naar mijn drinken. "Het spijt me voor jullie" zegt hij. "Het is okay" zeg ik. "Het komt goed Jake" spreekt hij me moed in. Iets wat iedereen probeert, maar wie moet ik nog geloven in deze tijd.

Marilou

Ik en Ariel zitten in ons huis in de woonkamer. Het is avond en de meeste zijn nu een film aan het kijken of boven aan het polen. "Begin jij al last te krijgen van zwangerschaps problemen?" Vraag ik haar. "Nee, maar mijn rug begint nu wel echt pijn te doen als ik te veel loop" zegt ze. "Ja, ik moet nu om de 10 minuten naar de wc" ze lacht. "Jij moet nog maar 5 weken. Ik moet er nog 23" "dat komt wel goed" zeg ik. "Heb je al een kamer voor de kleine?" Ik schud nee en neem een slok water. "Er is geen kamer meer over en ik heb geen kracht om een nieuwe te laten verschijnen" zeg ik. "Diego woont nu bij ons. Kan zijn kamer dan niet omgebouwd worden?" "Nee, Diego sliep altijd bij Ryland op de kamer" zeg ik. "Het lijkt hier wel een hele flat met zo veel mensen er in" lacht ze. "Ja, maar ik denk dat als ze allemaal weg zijn het opeens heel stil wordt" "bij jullie word het nooit stil. Er is altijd wel iemand en straks zijn er heel veel kinderen" zegt ze en geeft me een duw. "Ross ziet het helemaal zitten om een elftal aan kinderen te krijgen" lach ik. "Een heel elftal?!" "Ja, maar ik denk niet dat het plan doorgaat" ze lacht. "Wie weet" grijnst ze. De achterdeur knalt open en snelle voetstappen rennen onze kant op. Net als ik wil op staan om aan te vallen komt Alissa de woonkamer in. "IK BEN VERLOOFD" schreeuwt ze blij. "Omg" zeg ik verbaast en sta langzaam op om haar een knuffel te geven. "Ik ben zo blij voor je" zeg ik en laat een traan. "Gefeliciteerd schat" zegt Ariel en geeft haar ook een knuffel. "Laat je ring eens zien" zeg ik en Alissa showt vol trots haar verlovingsring. "Hij is prachtig" zeg ik en bekijk hem goed. "Wanneer vroeg Jake je?" Vraagt Ariel en we gaan zitten. "Tijdens onze vakantie. We zaten op de pier" zucht ze dromerig. "Dat is zo schattig" zeg ik. "Ik kan gewoon niet geloven dat ik ga trouwen" zegt ze blij. Ik glimlach om haar blijheid. Na alles wat er met haar is gebeurt gun ik haar dit geluk van harte. "We gaan mee jurken zoeken en zorgen dat de grote dag onvergetelijk wordt" zegt Ariel. "Ja, Jake zegt dat hij de bruiloft in juni of juli wil houden" zegt ze. "Oh nog genoeg tijd. Het is pas november" zeg ik. "Ja" zucht ze blij. Ik sta opeens op. "Sorry moet heel nodig naar de wc" zeg ik en waggel weg terwijl Ariel hard lacht.

Matthew

"Hey, Jake hoe was de vakantie?" Vraag ik hem als ik hem zie in het dorp. "Het was top! Ik heb haar ten huwelijk gevraagd" zegt hij en ik ben verrast over hoe snel het allemaal gaat. "En? Wat zei ze?" "Ze zei ja" glimlacht hij en ik ben blij voor hem. "Gefeliciteerd. Ik ben blij voor je" zeg ik en geef hem een schouder klopje. "Thanks, maar nu moet ik dus alles regelen voor de bruiloft" ik lach. "Stress daar niet over. Wij helpen je wel" zeg ik en we lopen door het dorp. Veel mensen groeten Jake vrolijk en zeggen dat ze hem gemist hebben. "Jij bent wel een geliefd hier" zeg ik. "Ja, ik ben hier bijna elke dag. Dan bouw je wel een band op" zegt hij en zwaait naar een meisje die zich achter haar moeder verstopt met een kleine glimlach. Ik glimlach en kijk toe hoe hij vrolijk zwaait naar iedereen. "Wanneer wil je het bekend maken?" Vraag ik. "Niet. Ik nodig iedereen uit als het zo ver is" zegt hij. "Waarom niet?" "Jij bent de Alfa Matthew. Iedereen wil alles van jullie weten. Niet iedereen boeit het wat er in ons leven omgaat" zegt hij. Ik knik en volg hem bij zijn hele ronden. De inwoners groeten mij ook alleen dan heel beleeft en netjes. Bij Jake voelen ze zich meer op hun gemak en zijn ze veel vrijer en voelt het net alsof ze een vriend groeten. Jake is niet een persoon die in de schijnwerpers hoeft te staan. Hij is blij met die kleine dingen en dat vinden mensen leuk aan hem. Het is zonde dat mensen niet zien hoe hard hij werkt en hoe veel hij al heeft doorstaan, maar ik weet dat hij gelukkig is. Jake Brooks, wat ben je me toch een wolf.