Famous

5ο κεφαλαιο

Το κουδουνι χτυπησε πριν το καταλαβω. Μπαινω στην ταξη και ξερω πως απο λεπτο σε λεπτο ολοι θα με γιουχαρουν και θα με υποβαθμιζουν εξαιτιας αυτα που θα εχει πει ο Χαρης. Επρεπε να τον σταματησω καπως. Καθομαι στην συνηθισμενη μου θεση και απο πισω μου βλεπω τον Γιαννη με τον Φωτη να ψιθυριζουν. Σιγουρα κατι για εμενα λενε. Γυριζω και κοιταζω εξεταστικα την ταξη και καταλαβαινω πως ολοι ψιθυριζουν και με κοιτανε. Γυρναω μπροστα μου και προσπαθω να βρω κατι να κανω μεχρι να ερθει ο καθηγητης. Καποιος με σκουνταει και γυρναω πισω.
"Ψιτ κλοουν, ποιος να το περιμενε πως εισαι η αδερφη του Σωτηρη;" Λενε κοροιδευτηκα.

"Συγνωμμη, αλλα τι εγινε και αν ειναι η αδερφη του;" Τους αντεπιτιθωμαι.

"Ξερεις, αυτος ειναι πιο ομορφος,πιο δημοφιλης, ποιο κοινωνικος, εχει ομορφα χαρακτηριστικα..." Λεει ο Γιαννης και εχω χασκογελαω.

"Γιαννη μηπως εισαι γκει;"Τον ρωταω και ο Φωτης γελαει μαζι μου. Πρωτη φορα κανουμε κατι ιδιο. Μας κοιταει νευριασμενος,αλλα και ντροπιασμενος.

"Σορρυ Γιαννη, αλλα καλα λεει ο Κλοουν." Πεταγετε ο Φωτης.

"Ρε παιδια ηρεμηστε, δεν ειμαι γκει." Λεει αποφασιστικα ο Γιαννης και τον κοιταω εντονα στα ματια. Ποτε δεν το φανταστηκα ισως και να ειναι. Ο δασκαλος μπαινει και για πρωτη φορα δεν νιωθω νευριασμενη που εχω αυτους τους δυο απο πισω μου. Ριχνω μια ματια στην Νεφελη και στην Ελενη που με σχολιαζουν. Παλιοτερα η Ελενη ηταν καλο κοριτσι, μεχρι που εμπλεξε με αυτην.
"Νεφελη πως νιωθεις που βγαινεις με τον αδερφο του Κλοουν;"Πεταγεται απο πισω της ο Δημητρης και την ρωταει σε στυλ να της παιρνει συνεντευξη. Ολοι τον φωναζουν τον δημοσιογραφο της πενταδας.
Η Νεφελη γυρναει και τον κοιταει ψωνιστικα και ειναι ετοιμη να μιλησει.
"Ομιτζι! Μολις το εμαθα εγινα εξαλλη. Θα παω να τον χωρισω αμεσως. Ακου εκει,αδερφος με τον Κλοουν. Που καταντυσαμε τελος παντων." Του απανταει και γελανε και οι δυο. Παλι καλα θα γλιτωσει απο την αλογοφατσα,αλλα εγω θα φταιω. Ο καθηγητης δεν εχει ερθει ακομα και ολοι η ταξη μιλαει μεταξυ της. Εγω οπως παντα,δεν εχω να μιλησω σε κανεναν. Απλα ζωγραφιζω οτι μου κατεβει στο μυαλο μου στο τετραδιο. Εχω απορροφηθει τοσο πολυ πανω στην ζωγραφια.
"Αντριανα. Αντριανα! Αντριανα γαμωτο σου, σου μιλαω ξυπνα!"Με σκουνταει ο Φωτης και κοιταω δεξια και αριστερα. Ολη η ταξη εχει αδιασει και βλεπω εκεινον να με κοιταει νευριασμενα.
"Πως και με ειπες με το ονομα μου;"Τον ρωταω χαμογελωντας και εκεινος με κοιταει αδιαφορα.