Famous

74ο κεφαλαιο

Φωτης

Μολις εχω γυρισει απο το γυμναστηριο και εχω διαβασει τα μαθηματα μου. Βγαζω τα ρουχα μου και μπαινω στην μπανιερα και σκοπευω να κατσω μεσα της για καμοια ωρα. Ειναι Τριτη και ειναι πολυ κουραστικη μερα για εμενα,διοτι με εχουν αναγκασει να κανω και πολλα φροντηστηρια λες και θα γινω καμια ιδιοφυια. Ειναι νωρις ακομα για την συναντηση,μιας και αλλαξαμε την ωρα σε δωδεκα. Ναι,ειναι δυσκολη ωρα για να περασεις απαρατηριτος και απο τα αλλα ατομα που μενουν στο σπιτι,αλλα εγω εχω βρει το κολπο πηδωντας απο το παραθυρο του δωματιου μου. Ποτε δεν με καταλαβαινουν οταν γυρναω στις τρεις τα ξημερωματα. Μονο που αυτο μου εχει δημιουργησει εντονους κυκλους κατω απο τα ματια,διοτι κοιμαμαι μονο τρεις ωρες περιπου.
Η πορτα ανοιγει ξαφνικα και εγω τρομαζω.
Ηταν παλι ο Βασιλης.
"Εξαφανισου καθυστεριμενε! Κανω μπανιο." Του ουρλιαζω και εκεινος παιρνει ανενοχλητος την βουρτσα χτενισματος κανει πως δεν με ακουει και το εχω παρατηρησει συχνα πως το κανει αυτο επανειλημενα. Κλεινει την πορτα μετα αφοτου ριξει μια ματια σε εμενα και φευγει. Μου εχει ξανατυχει αυτο με εκεινον,η αδερφη μου δεν τολμαει να με πλησιασει οταν εχω τα νευρα μου. Και εχω και πολυ συχνα μαλιστα.
Βγαινω απο το μπανιο και τοποθετω μια πετσετα γυρω απο τους γοφους μου. Πηγαινω γρηγορα στο δωματιο μου και φοραω την κατω πιτζαμα μου. Τον Βασιλη δεν τον εχω δει να κυκλοφορει μονο με την κατω πιτζαμα. Θα ειναι γιατι θα κρυβει κατω απο την μπλουζα μια χοντρη κοιλια. Τον μισω πραγματικα αυτον τον ανθρωπο. Μονο ομορφος ειναι,ελαφρως φυσικα,αλλα δεν εχει χαρακτηρα. Ειναι ο πιο κακος ανθρωπος χωρις υπερβολες. Βεβαια,οταν τα παιδια ηρθαν μια μερα σπιτι μου,μου ειπαν πως ο Βασιλης και καλα φαινονταν συμπαθητικος και τον καλεσαν να ερθει μεσα στο δωματιο μου. Ξερω,καποιες φορες του συμπεριφερομαι σαν να ειναι πενηντα,αλλα τελως παντων. Το ιδιο κανω και με την αδερφη μου. Ειδικα με αυτην που κανει λες και μεγαλωνει τον 18χρονο γιο της.
Παιρνω το κινητο μου στα χερια και πληκτρολογω το κινητο του Γιαννη. Θελω να μαθω τα νεα του,διοτι φτανει σχεδον μηνας απο τοτε που τον πηρα.
"Γεια σου Φωτη!" Λεει χαρουμενα και εγω χαμογελαω μονος μου,παρολου που δεν μπορει να με δει.

"Τι κανεις Γιαννη,ολα καλα; Κανενα σοβαρο νεο απο το σχολειο;"Τον ρωταω και η καρδια μου σφιγγεται γιατι πριν λιγο καιρο ημουν και εγω σε αυτο το σχολειο. Τωρα πια μου φαινεται λες και δεν ημουν ποτε εκει. Παντα μεγαλοποιω τα πραγματα.