Αντριανα
"Ελα ρε Αντρι! Περναμε καλα!" Μου φωναζει ο Στεφανος απο την γαλαρια που ειναι με το μεγαλυτερο μερος της ταξης. Εγω του γνεφω αρνητικα και επανατοποθετω τα ακουστικα στα αυτια μου. Θελω να χαλαρωσω λιγο και εκει περα το μονο που κανουν ειναι να γελανε, να λενε βλακειες και να χουφτωνονται ο ενας με τον αλλον.
Ας μου λειπει.Παλια θα πηγαινα,αλλα και να πηγαινα κανενας δεν με συμπαθει. Βολευομαι στην θεση μου και κοιταζω εξω απο το παραθυρο. Ολα ειναι πολυ γαληνια και μοιαζει λες και ειμαι μονη μου στο λεωφορειο,μεχρι που καποιος μου τραβα τα ακουστικα απο τα αυτια.
"Τι θες ρε Στεφανε γαμωτο σου;"Του φωναζω και εκεινος γελαει και τα βαζει στην βαλιτσα πιανοντας μου το χερι και τραβωντας με προς το μερος του.
"Ει! Εισαι πιο δυνατος δεν μετραει!" Του φωναζω και εκεινος με πηγαινει οπου ειναι και τα αλλα παιδια. Βρισκεται ο Γιαννης με τον Χαρη και αλλα κοριτσια απο το τμημα μου. Οι ξινες καθονται μπροστα και σνομπαρουν τους παντες."Γεια Αντρι!" Ειπε χαρουμενα ο Γιαννης και εγω του χαμογελαω στραβα. Απο το βλεμμα που μου ανταποδιδει,καταλαβε γιατι ειναι στραβο το χαμογελο μου. Απο την αλλη,παρατηρω τον Χαρη,οπου μια κοπελα καθετε πανω του και την χουφτωνει καθε λιγο και λιγακι.
"Πιος θελει να πει κανενα ανεκδοτο να γελασουμε;"Ρωταει ο Στεφανος και ολοι πεταγονται και λενε οτι βλακεια και αμα τους ερθει στο κεφαλι. Στο τελος,βγαζουμε μια αναμνηστικη φωτογραφια σαν ταξη. Την στελνω στους αλλους και μιλαω λιγακι."Αντριανα τι λεει ο Φωτακης; Ολα καλα;"Ρωταει ενας απο την ταξη μου, ο Θανος. Τον κοιταζω ειρωνικα και δεν απανταω.
"Ημουν σιγουρος! Τωρα θα ειναι με καμια αλλη στο κρεβατι. Σιγα την αγαπη που μου ελεγε." Γελαει και ολοι εχουν σωπασει και εγω του ριχνω μια σφαλιαρα για να απελευθερωσω τα νευρα μου.
"Ηλιθια!" Μου φωναζει πιανοντας το μαγουλο του.
"Παμε ξυλο!" Φωναζουν ολοι γελωντας. Εχω τοσα νευρα που ανετα θα τον εριχνα κατω,αν και θα με πλακωνε απο πανω στο τελος και θα εσκαγα.
Παω να φυγω, αλλα ο Στεφανος μου πιανει το χερι.
"Ελα τωρα, μην τον ακους! Ελα μεινε,αφου διασκεδαζες παρα πολυ!" Μου λεει ενθαρρυντικα και εγω τον κοιταζω αποδοκιμαστικα."Αστο καλυτερα." Του λεω και βγαζω το χερι μου απο την λαβη του. Με κοιταζει απογοητευμενος και εγω αλλαζω το βλεμμα μου ωστε να μην τον βλεπω. Αποφασιζω τελικα και κοιμηθω στην διαδρομη.
YOU ARE READING
Famous
Teen FictionHighest Rank: #1 σε Εφηβικη Φαντασια Δεν χρειαζεται να εισαι δημοφιλης,για να εισαι ευτυχισμενος. Αλλα η Αντριανα νομιζε πως η ζωη των δημοφιλων παιδιων ηταν πιο ευκολη απο την δικη της. Εχει αδικηθει στην ζωη της.Κλοουν την ανεβαζουν κλοουν την κα...