Famous

65ο κεφαλαιο

Φωτης

Ο Γιαννης με τα λογια του προσπαθει να με κανει να αλλαξω γνωμη,αλλα ξερω πως απο μεσα μου ξερω πως δεν ειναι δυνατον. Το εχω αποφασισει και σημερα επιβεβαιωθηκε. Η αδερφη μου χαιρεται παρα πολυ που θα ξαναβρεθουμε.
"Γιαννη,εχω παρει την αποφαση μου και εσυ θα εισαι αυτος που θα μου λειψει περισσοτερο." Του λεω και κανουμε μια αδελφικη αγκαλια.

"Ναι,αλλα γιατι να πεταξεις τοσα χρονια φιλιας,οχι μονο με εμενα,αλλα και με τους αλλους για μια κοπελα;" Μου λεει αλλα δεν απανταω στην ερωτηση του. Σηκωνομαι γρηγορα απο το κρεβατι του και κατευθυνομαι προς την πορτα.

"Παντα φευγεις στα δυσκολα." Μουρμουριζει και εγω εχω κλεισει ηδη την πορτα του δωματιου του. Σκεφτομαι τα λογια του Γιαννη. Ισως να εχει και δικιο. Μπορει να ειμαι και δειλος,απλα προσπαθω να ξεχασω τα πραγματα που με εμποδιζουν να φυγω για να προχωρησω γρηγορα.

Επιστρεφω σπιτι μου και αφου διαβασω λιγα απο τα μαθηματα μου πηγαινω στο κρεβατι μου και παω να κοιμηθω. Εχει περασει καιρος απο τοτε που εχει να ερθει στο δωματιο μου,οποτε το αρωμα της εχει χαθει απο το μαξιλαρι μου.

______________________________

Ειχα ελλειψη υπνου και κοιμηθηκα στις εξι το απογευμα και ξυπνησα το αλλο πρωινο για το σχολειο. Ειναι σιγουρα ο πιο μεγαλος υπνος της ζωης μου και τον χρειαζομουνα,αν και φαγητο δεν προκειται να αγγιξω. Φοραω ενα μαυρο κοντομανικο μπλουζακι και ενα μαυρο τζιν στα γρηγορα για να προλαβω και να μην χασω την πρωτη ωρα μαθηματος. Βαζω την κουκουλα της μαυρης ζακετας μου για να μην με χτυπαει ο πρωινιατικος ηλιος. Παιρνω την τσαντα και βγαινω απο το σπιτι. Κοιταζω την ωρα του κινητου μου και βλεπω πως τελικα εχω παρα πολυ χρονο μεχρι να παω. Ισως να ειναι και η πρωτη φορα που ερχομαι τοσο νωρις στο σχολειο. Περπαταω αργα αργα προσπαθωντας να παω με το πασο μου και την βλεπω.

Γιατι επρεπε να μενουμε τοσο κοντα;

Φοραει κολαν με μια ροζ μπλουζα και εχει μαζεμενα τα μαλλια της κοτσο. Ισως τωρα που μου λειπει να την ερωτευομαι ακομα περισσοτερο. Φαινεται καλα,ισως λιγο ταλαιπωρημενη και φυσικα πιο αδυνατη.
Δεν εχει ριξει ουτε μια ματια προς το μερος μου.
Λετε να εχει δικιο ο Γιαννης;

Ναι εχει προχωρησει πραγματικα;

Δεν ξερω τι να πιστεψω,αλλα με πληγωνει που δεν κοιταζει καν προς το μερος μου. Λογικα εγω θα ειμαι ο ευαισθητος της υποθεσης.