Famous

13ο κεφαλαιο

(Sam Claflin θεοςςς gif πανω)

Σηκωνει το χερι του προς το μερος μου και κλεινω τα ματια μου. Δεν θελω να πονεσω παραπανω. Ενας ηχος ακουγεται και νομιζα πως με χτυπησε.

Αλλα τιποτα.

Ανοιγω διστακτικα τα ματια μου και βλεπω πως αυτος ο ηχος προηρθε απο αλλο ατομο. Βλεπω τον Στεφανο να χτυπαει τον Φωτη στο μαγουλο και δεν μπορω να συνηδητοποιησω αυτο που συμβαινει. Το στηθος του ανεβοκατεβαινει και τα μαλλια του ειναι στην εντελια. Ειχα καιρο να τον δω ετσι. Τον ειδα πριν λιγη ωρα, αλλα μου φαινεται διαφορετικος. Ο Στεφανος ριχνει κατω τον Φωτη και ανεβαινει πανω του. Εγω τους κοιταω αναυδη και προσπαθω ακομα να καταλαβω τι εγινε. Πως αφησε ο Φωτηα να τον χτυπησει ο Στεφανος; Μηπως ειναι πιο δυνατος αποτι περιμενα; Ανοιγωκλεινω τα ματια μου και πηγαινω κοντα τους. Το προσωπο του Φωτη εχει γεμισει με αιμα, και παρολο που απολαμβανω να τον βλεπω να τρωει ξυλο, πρεπει να σταματησει αυτο.

"Στεφανε,ενταξει ηρεμησε." Του λεει και με κοιταζει εντονα στα ματια. Σηκωνεται και ερχεται να με αγκαλιασει. Χωνομαι στην αγκαλια του και εκεινος με σφιγγει δυνατα. Αυτο το διαστημα τον ειχα παραμελησει λιγο και καταλαβα πως ειχα κανει το μεγαλυτερο λαθος. Τον αφηνω μετα απο λιγα λεπτα και κοιταζω τον Φωτη. Μεσα σε αυτα τα χρονια που τον ξερω, τον εχω δει και χειροτερα. Του απλωνω το χερι μου και εκεινος το πιανει και στηριζετε απο το μικροκαμωμενο μου σωμα για να σηκωθει.

"Θα τον παω λιγο στο ιατρειο." Λεω στον Στεφανο και μου γνεφει χωρις να του ριξει καμοια ματια. Ο Φωτης δεν με κοιταζει και πηγαινουμε μαζι πλαι πλαι στο ιατρειο για να δουνε τα τραυματα του. Αποκρατει απολυτη υσηχια και θελω τοσο πολυ να τον ρωτησω τι εγινε στην πραγματικοτητα. Δεν λεω, ο Στεφανος ειναι δυνατος, αλλα οχι και τοσο για να χτυπησει τον Φωτη.

"Λοιπον, εισαι καλα;" Ειναι το μονο που καταφερνω να του πω τελικα. Εκεινος κοιταζει ευθεια και δεν ριχνει το βλεμμα του καθολου προς τα εμενα.

"Τι νομιζεις; Μολις με χτυπησε το αγορι σου, λες να ειμαι καλα; Α,και να μην σου περασει απο το μυαλο πως ηταν ποιο δυνατος απο εμενα,απλα κατι σκεφτομουν και αποσυντονιστηκα." Μου λεει και βγαινω ελα ελαφρο γελακι απο το στομα μου και γυριζει και με κοιταζει νευριασμενος.

"Καλα καλα συγνωμμη." Του λεω και σηκωνω ψηλα τα χερια μου.

"Δεν φοβασαι μην σε ξαναχτυπησω;" Με ρωταει πριν φτανουμε εξω απο το ιατρειο. Δε νομιζω να το κανει σημερα ξανα. Για τις αλλες μερες τον εχω ικανο. Παντως εκεινη την στιγμη ειχα φοβηθει παρα πολυ.

"Δεν νομιζω." Του λεω και εκεινος πιανει με το χερι του την πορτα του ιατρειου.

"Και τι σε κανει να το νομιζεις αυτο;" Με ρωταει και εγω καθομαι σε μια καρεκλα απο αυτες που ειχε εξω απο το ιατρειο.

"Απλα το ξερω." Του λεω και εκεινος σμιγγει τα φρυδια του και μπαινει μεσα.

Καλα θα ειναι πιστευω.

Περιμενω εδω και ενα τεταρτο να τελειωσει και ακομα δεν το κανει. Ποσο ακομα θα αργησει; Εχω αρχισει να βαριεμαι. Η πορτα ανοιγει και τιναζομαι ορθια. Καλα μου φαινεται.

"Ενταξει δεν εισαι τωρα;" Τον ρωταω και περπαταμε προς το προαυλιο. Εχουμε χασει και οι δυο την ωρα του μαθηματος, οποτε δεν αξιζει να μπουμε μεσα.

"Δεν ξερω, νιωθω καλυτερα, αλλα
δεν την ακουγα."Μου λεει και βγαινουμε εξω. Τοσο αφελης. Εκεινος καθετε σε ενα παγκακι και καθομαι διστακτικα και εγω διπλα του. Εκεινος σηκωνει το φρυδι του και με κοιταζει εντονα.

"Αι, ξεκουμπισου τωρα." Μου λεει και κουναει τα χερια του για να με διωξει. Ωστε πριν ημουν το κοριτσι που μιλουσε και τωρα ειμαι ξανα ενοχλητικη;

"Καλα κατσε μονος σου." Του απανταω και σηκωνομαι. Ποσα λεπτα θελει ακομα για να χτυπησει το κουδουνι; Ελπιζω οχι πολλα γιατι δεν ξερω τι να κανω. Γυρναω και του ριχνω μια ματια. Καθετε με το κινητο του και μιλαει λογικα με καποιον. Αλλα με ποιον; Ολοι ειναι στην ταξη. Καλα δνε πρεπει να ενδιαφερομαι τωρα για αυτον. Ανεβαινω στον πανω οροφο και περιμενω εξω απο την ταξη του Στεφανου. Δεν εχω κατι αλλο να κανω. Το κουδουνι ευτυχως χτυπαει και βγαινουν ολα τα παιδια απο την τξαη του, αλλα δεν τον βλεπω πουθενα. Ενα τελευταιο αγορι βγαινει εξω και αποφασιζω να τον ρωτησω αν ξερει που ειναι ο Στεφανος.

"Γεια,εμμ συγνωμμη,αλλα ξερεις που ειναι ο Στεφανος;" Τον ρωταω και εκεινος ερχετε πιο κοντα μου. Εχει καστανα ματια και καφε μαλλια. Ειναι ιδιαιτερα ψηλος.

"Εφυγε αυτην την ωρα. Μου ειπε πως δεν ενιωθε και πολυ καλα." Μου απανταει και προβληματιζομαι. Αυτο το διαστημα κανεις πολλες απουσιες στο σχολειο και με την καμια δεν θελω να μεινει, μιας και ειναι η τελευταια χρονια.

"Ενταξει ευχαριστω." Του λεω και εκεινος φευγει και συνεχιζει τον δρομο του.

Γεια σαςςς.

Λοιπον, τι κανετε;

Σαββατο σημερα! Επιτελους :)

Χτες τελειωσε το παζαρι😢

Μπαι.

-Λινα.