15ο κεφαλαιο

6K 760 30
                                    

Αντριαννα

"Μεινε." Λεει καποιος και γυρναω το κεφαλι μου. Ολοι εχουν σταματησει να  μιλανε και κοιταζουν μια εμενα μια τον Φωτη. Ωστε αυτος το ειπε; Μου ειπε μολις τωρα να μεινω; Ακομα επικρατει σιωπη.

"Μαλακα πας καλα;"Την ησυχια την διακοπτει ο Γιαννης. Παντα αυτος τα χαλαει ολα.

Ολοι γελανε και ο Φωτης γελαει λιγο καθως ξινει το σβερκο του. Εγω απλα μενω και τους κοιταζω. Περιμενωντας να πει κατι ο Φωτης.

"Εμ,απλα ελεγα τωρα να μην χαλασουμε την παρεα και να μεινεις, λιγο ακομα." Λεει, αλλα το κουδουνι χτυπαει.

"Μαγκες μενουμε εξω αυτην την ωρα; Τελευταια ειναι."Λεει ο Δημητρης και ολοι οι αλλοι γνεφουν. Παω να φυγω, αλλα με σταματαει η Ιωαννα. Πω, τι θελει παλι αυτην η ηλιθια;

"Θα μεινω με τα παιδια, μην με περιμενεις. Τσαγια!" Μου λεει και εγω την κοιταω με μισο ματι.

"Καινουργιο αυτο;"Την ρωταω και εκεινη γελαει με εναν εκνευριστικο τροπο.

"Τα παιδια μου το κολλησαν. Τελως παντων, θα αργησεις." Μου λεει και εγω φευγω βριζωντας την απο μεσα μου. Αλλαζει τελειως χαρακτηρα οταν ειναι με αγορια και μου την σπαει τοσο πολυ που θελω να βγαλω τριχα τριχα το ξανθο μαλλι της. Πω, εχουμε λατινικα τωρα. Μπαινω ελαφρως αργοποριμενα στην ταξη και ευτυχως η καθηγητρια δεν μου λεει τιποτα. Η απουσιολογος βαζει απουσιες και νομιζω πως ο Φωτης με τον Γιαννη σιγουρα θα μεινουν στην τριτη λυκειου. Στο μαθημα κανεις δεν προσεχει μιας και ειναι τελευταια ωρα και η καθηγητρια κανει συνεχεια παραπονα.
Οταν το κουδουνι χτυπαει, μαζευω γρηγορα τα πραγματα μου και πηγαινω να βρω τον Στεφανο. Ελπιζω αυτος να μην με εχει παρατησει για την Ιωαννα. Τον ψαχνω στην ταξη του, αλλα δεν ειναι κανεις. Ξανα. Μακαρι να ηταν αυτο το αγορι που ειχα βρει την αλλη φορα για να μου πει που ειναι.
Κατεβαινω τα σκαλια και βγαινω απο το προαυλιο του σχολειο. Μονη μου.

Θελω να κλαψω τωρα. Δεν εχω κανεναν να γυρισω και με εχουν παρατησει για την "τελεια" Ιωαννα.

Παντως δεν τους εχω δει απο την προηγουμενη ωρα. Φτανω εξω απο το σπιτι μου και σκουπιζω τα δακρυα μου. Ανοιγω με το κλειδι μου και βλεπω τον αδερφο μου καθισμενο στο τραπεζι να σκεφτεται. Μολις με βλεπει ενα χαμογελο εμφανιζεται στο στομα του.

"Επιτελους ηρθες. Εχεις μαθημα τζουντο στις 4. Δυο ωρες την ημερα. Μονο Σαββατοκυριακο δεν εχεις. Να το θυμασαι. Φαε, κανε λιγα μαθηματα και ετοιμασου. Ειναι ενα τεταρτο μακρια. Οποτε μπορεις να πας και με τα ποδια. Α, και μολις γυρισεις θα παμε για ψωνια. Ξεχασαμε κατι σημαντικο. "Μου λεει και ξαφνιαζομαι, γιατι φαινεται πως το εχει παρει πολυ σοβαρα το θεμα.
Εχω ανχωθει λιγακι. Σιγουρα θα φαω ξυλο στο τζουντο.

 Famous Where stories live. Discover now