Χτυπαμε το κουδουνι και μας ανοιγει ενα αγνωστο αγορι. Ριχνω μια ματια στο τεραστιο σπιτι και ειναι γεματο με παρα πολυ κοσμο. Πραγματικα. Λογικα θα εχουν ερθει και παιδια απο αλλα σχολεια. Ο Φωτης σιγουρα θα εχει γνωριμιες απο παντου. Μπαινουμε μεσα με τον Στεφανο και δεν ξερουμε τι να κανουμε και καθομαστε αβολα κοντα στην πορτα. Δεν εχουμε κουνηθει καθολου. Ντρεπομαι λιγο, για αν πω την αληθεια.
"Ελα μαζι μου." Μου λεει ο Στεφανος και μου πιανει το χερι και με καθοδηγει προς το μερος που εχουνε τα ποτα. Γλυστραω αναμεσα απο ιδρωμενα κορμια που μυριζουν ποτο. Φτανουμε στο μπαρ ας το πουμε και ακομα δεν εχω δει κανεναν γνωστο. Ουτε τον Φωτη με την παρεα του και μου φαινεται παραξενο. Εκεινος με αφηνει λιγο μονη μου και παρατηρω τους παντες που χορευουν ή κουβεντιαζουν.
"Ηρθα, θελεις ενα ποτο;" Μου λεει ο Στεφανος. Ποτο; Μηπως πρεπει να δοκιμασω; Παιρνω το ενα ποτηρι απο τα χερια του και πινω λιγες γουλιτσες. Ειναι λιγακι ξινο, αλλα νοστιμο επισης. Και εκεινος εχει κατεβασει το ποτο του. Ευτυχως,το ποτο δεν με κανει να ζαλιζομαι ή να λεω βλακειες. Με το Στεφανο καθομαστε σε ενα καναπε στριμωγμενοι, καθως διπλα μας φασωνωνται καποιοι. Ειναι λιγο αηδιαστικο να συμβαινει διπλα μου. Το κινητο μου δονειται και το ανοιγω για να δω ποιος μου εστειλε μηνυμα. Βασικα, δεν υπαρχουν και πολλα ατομα για αν μου στειλουν μηνυμα οποτε η μαμα μου θα ειναι.
*Τι λεει Αντριανα,παρταρετε με τον Στεφανο;* Λεει το μηνυμα και γελαω στην σκεψη για χρησμιμοποιει αυτην την λεξη η μαμα μου. Παρολο που δεν τον συμπαθει, θα χαρηκε που πηγα στο παρτυ σημερα,αν και ειναι βαρετα. Υπερβολικη μουσικη, κανενας γνωστος και τωρα πρεπει να σηκωθουμε απο τον καναπε καθως η κοπελα με τον αλλον θελουν να τον εχουν ολο για τον εαυτο τους. Καθως περπαταμε και εκεινος μου πιανει το χερι, καποια παιδια μας κοιτανε και γελανε με την παρουσια μας λογικα. Ποιος να το πιστευε πως θα ερχομασταν σε ενα τετοιο παρτυ. Τωρα που το λεμε,ουτε τον Σωτο εχω δει. Με τον Στεφανο περπαταμε μεχρι που ξαφνικα ενα φως πεφτει πανω μας. Υψωνω το βλεμμα μου και βλεπω απο πανω που ειναι οι μεγαλες γυρω γυρω σκαλες να βρισκεται ο Φωτης με τους αλλους τεσσερις και να κρατανε απο εναν κουβα ο καθενας.
"Ωραιο το παρτυ Αντριανα; Ελπιζω να σου αρεσε,γιατι τωρα θα γινει ποιο ενδιαφερον." Φωναζει ο Φωτης και ριχνουν τους κουβαδες με το κοκκινο υγρο πανω μας. Ολοι ξεκαρδιζονται στα γελια και εγω ειμαι ετοιμη να κλαψω. Ο Στεφανος προσπαθει να σκεφτει κατι να πει, αλλα δεν καταφερνει τιποτα. Τον πιανω απο τον χερι και το φως ακομα μας δειχνει ανεβαινω τον πανω οροφο χωρις να αντικρισω τα παιδια. Μπαινω σε ενα τυχαιο δωματιο και μολις ανοιγω την πορτα βλεπω τον αδερφο μου με μια κοπελα, αφηστε το καλυτερα. Εκεινος γουρλωνει τα ματια του και εγω κλεινω γρηγορα την πορτα. Μπαινω στο παραδιπλα δωματιο και καθομαι στο κρεβατι κλαιγωντας. Αυτην η μερα δεν μπορει να γινει χειροτερα. Χα,πιστεψα κιολας πως ηθελε να με καλεσει και στο παρτυ του.
"Αγαπη μου μην κλαις, κατι θα κανουμε." Μου λεει αλλα εχω χασει την διαθεση μου θελω να φυγω. Ο Στεφανος σηκωνεται ορθιος και πηγαινει προς την πορτα.
YOU ARE READING
Famous
Teen FictionHighest Rank: #1 σε Εφηβικη Φαντασια Δεν χρειαζεται να εισαι δημοφιλης,για να εισαι ευτυχισμενος. Αλλα η Αντριανα νομιζε πως η ζωη των δημοφιλων παιδιων ηταν πιο ευκολη απο την δικη της. Εχει αδικηθει στην ζωη της.Κλοουν την ανεβαζουν κλοουν την κα...