Αντριανα
(Ειχα γραψει πως δεν πηρε το κινητο,αλλα τελικα το πηρε😂)
Εκεινος παιρνει μια βαθια ανασα και δεν με κοιταζει πια. Επειτα,στηριζει το ενα χερι του στον τοιχο. Φαινεται στοχαστικος.
"Αντρι, ημουν παντα ο ιδιος. Ποτε δεν αλλαξα. Απλα συμπεριφερομουν σε εσενα αλλιως. Αλλα τωρα δεν υπαρχει αυτος ο χαρακτηρας. Δεν χρειαζεται να προσποιουμαι αλλο για να μην σε πληγωσω." Μου λεει και πλαγιαζει ολο και πιο κοντα μου. Εγω κανω ενα βημα πισω οσο πιο αθορυβα μπορω για να μην καταλαβει πως φοβαμαι."Με εχεις πληγωσει ηδη βαθια, Στεφανε. Δεν ξερεις ποσο ξαφνικο μου ηταν το αγορι που αγαπουσα τοσα χρονια,να με απαταει με αλλη και να αλλαζει τελειως τον χαρακτηρα του. Ολο αυτο δεν εβγαζε νοημα στο μυαλο μου. Ουτε ακομα βγαζει." Του παραδεχομαι και εκεινος με κοιταζει εντονα με τα καστανα του ματια. Το προσωπο του σκληραινει.
"Ουτως ή αλλως, δεν επρεπε ποτε να ειμασταν μαζι. Φαινεται πως κανενας δεν ηταν πιστος στον αλλον." Λεει σκληρα και οντως απο μεσα μου το παραδεχομαι. Δεν εκανε μονο αυτος λαθη, εκανα και εγω πολλα. Αμα δεν ειχα αφησει τον Φωτη να με φιλησει, δεν θα επρεπε να το μετανιωνω τωρα, αλλα γιατι το κανω; Ειμαι μια χαρα με τον Φωτη.
"Στεφανουκο! Ελα μεσα!" Ακουγεται απο το βαθος η φωνη της σπαστικης.
"Θα τα πουμε." Λεει αβολα και βαδιζει προς το δωματιο της Ιωαννας. Ουαου. Ηταν αβολη συζητηση. Μου φαινεται πως υπαρχει μια πιθανοτητα να μην με μισει στα αληθεια ο Στεφανος. Ισως να με χωρισε γιατι ηθελε απλα να προχωρησει. Αυτο μου δινει δυναμη. Η διαθεση μου φτιαχτηκε ελαφρως.
"Παιδια, ελατε να φαμε!" Ακουγεται η φωνη της θειας Γωγω απο το σαλονι. Εγω φτανω γρηγορα και βλεπω ολους να καθονται στο τραπεζι. Καθομαι σε μια αδεια θεση, προσπαθωντας να βρισκομαι απομονωμενη απο τους αλλους. Η Ιωαννα οταν ερχεται καθετε διπλα μου. Η τελειοτητα της μου χαλαει την διαθεση.
"Η Χαρα που ειναι; Δεν την ειδα καθολου." Λεει η μαμα μου και η θεια συμφωνει.
"Δεν ειναι και πολυ στα καλα της σημερα." Λεει η θεια, και αυτο ειναι το ιδιο πραγμα που λεει καθε φορα. Καημενη Χαρα. Απορω τι προβληματα εχει. Κοιταζω το φαγητο με λαιμαργια. Αυτην την στιγμη πειναω παρα πολυ και αρπαζω γρηγορα οτι νοστιμο βρω μπροστα μου. Η μαμα μου με αγριοκοιταζει και εγω σταματαω να παιρνω τοσο γρηγορα πραγματα. Καθως τρωω σιγανα ακουγεται η φωνη της θειας μου.
YOU ARE READING
Famous
Teen FictionHighest Rank: #1 σε Εφηβικη Φαντασια Δεν χρειαζεται να εισαι δημοφιλης,για να εισαι ευτυχισμενος. Αλλα η Αντριανα νομιζε πως η ζωη των δημοφιλων παιδιων ηταν πιο ευκολη απο την δικη της. Εχει αδικηθει στην ζωη της.Κλοουν την ανεβαζουν κλοουν την κα...