Famous

32ο κεφαλαιο

Αντριανα

Οι ωρες του σχολειου δεν περνανε καθολου γρηγορα. Στο δευτερο διαλειμμα ειδα τον Στεφανο να με καρφωνει με το βλεμμα του. Μηπως πρεπει να κανω ενα βημα για να τον πλησιαζω και να γινουν ολα οπως πριν; Αν και τα κοριτσια μου ειπαν να μην πεσω παλι στα πατωματα για αυτον. Ξερω, δεν θα επρεπε να τις λεω τα παντα και να τις εμπιστευομαι, αλλα μου φερονται καλα και κανουν καλη παρεα.
Ο Γιαννης εμφανιστηκε για πρωτη φορα εδω και καιρο στο σχολειο. Φαινεται λιγακι αδυνατισμενος απο την προηγουμενη φορα. Τον λυπαμια λιγο.
Τωρα το κουδουνι χτυπησε για μεσα και θα παω να τον βρω να του μιλησω. Ξερω, δεν ειναι δικο μου θεμα, αλλα δεν μπορω να βλεπω να τον κοροιδευουν. Τον βρισκω εξω απο την ταξη, ετσι πηγαινω κοντα του.
"Γεια σου Γιαννη. Εισαι καλα;"Τον ρωταω και εκεινος με κοιταει ειρωνικα.

"Τι θες; Εχω αρκετα προβληματα για να ασχοληθω και με εσενα." Μου επιτιθεται.

"Συγνωμμη, απλα δεν εισαι καλα και ηθελα να σε βοηθησω. Που ειναι ο Γιαννης που με πειραζε και εκανε βλακειες με τους κολλητους του;"Του λεω και τον πιανω απο τον ωμο.

"Παει χαθηκε αυτος. Ηρθε η Συννεφοπουλου παμε μεσα." Απανταει γοργα και μπαινει πρωτος μεσα.
Καθομαι στην θεση μου και ο Γιαννης στην ακρη της ταξης. Κριμα, επρεπε ο Φωτης να του ζητησει συγνωμμη. Βγαζω εξω την εργασια που μας ειχε βαλει και τη της παραδειδω. Εκεινη με ευχαριστει και καθομαι ξανα στη θεση μου. Ανοιγω το βιβλιο μου, αλλα το μαθημα ειναι τοσο βαρετο μετα απο μια στιγμη, που δεν μπορω να διαβασω.
Γυρναω πισω και βλεπω τον Φωτη να ζωγραφιζει. Ζωγραφιζει πολυ ωραια. Εχει κανει ενα προσωπο πανω στο βιβλιο.
"Ωραια ζωγραφια." Του λεω και μου γνεφει.

"Τι θελεις να μου πεις;"Του ψιθυριζω.

"Ολα τα πραγματα γινονται στον καιρο τους. "Μου απανταει καθως συνεχιζει την ζωγραφια του. Γυρναω μπροστα και κοιταζω το ρολοι μου. Αλλα πεντε θανασιμα λεπτα. Ενταξει, θα αντεξω.

"Γιαννοπουλου,θα μου πεις την απαντηση του κειμενου;"Ρωταει η δασκαλα και εγω τιναζομαι απο την θεση μου. Τι πρεπει να πω;

"Ενας ιστορικος πρεπει να ξεχασει τους φιλους του και να ξεχωριζει την αληθεια απο το ψεμα." Μου ψιθυριζει ο Φωτης και εγω της το απανταω.

"Πολυ ωραια." Λεει η δασκαλα και εγω ξεφυσαω. Ευτυχως που μου ειπε την απαντηση. Το κουδουνι χτυπαει και σηκωνομαι απο την θεση μου.