Επιλογος

4.3K 528 179
                                    

Αντριανα

Καθομαστε ολοι στο κρεβατι,βασικα οσοι χωραμε, και συζηταμε μαζι του. Εχω μαθει πολλα νεα πραγματα για την νεα ζωη του,αλλα εχω μενω σιωπιλη με τις σκεψεις μου. Χρειαζομαι να συζητησω μονη μου μαζι του,οχι πως εχω κατι με τα παιδια,αλλα το χρειαζομαι.
"Εγω με τα κοριτσια θα παμε στο δωματιο μας τωρα. Θα ετοιμαστουμε μιας και σε καμια ωριτσα φευγουμε. Αντιο Φωτη!" Λεει η Ελευθερια κοιτωντας με χαμογελωντας. Τα κοριτσια φευγουν απο το δωματιο και σηκωνεται και ο Γιαννης αγκαλιαζοντας τον Φωτη και κλεινοντας το ματι του προς το μερος μου. Ο Στεφανος με καρφωνει με το βλεμμα του,καθως εχει τα χερια του σταυρωμενα στο στερνο του,θλιμμενος. Εχω χαμηλωνω το βλεμμα μου για να μην τον κοιταζω.

"Ωχ! Ο Γιαννης με παιρνει τηλεφωνο." Λεει ο Χαρης κανοντας πως το χερι του ειναι το τηλεφωνο. "Τι; Χρειαζεσαι,εμενα,τον Δημητρη και τον Σταυρο στο δωματιο σου; Ναι φυσικα ερχομαστε." Λεει και κανει ταχα πως κλεινει το τηλεφωνο. Ο Φωτης τους κοιταζει παραξενα. Τα παιδια σηκωνονται και μας χαιρετανε.

"Λοιπον,Στεφανε τι νεα; Ολα καλα;"Ρωταει ο Φωτης τον Στεφανο που εχει μεινει μονος του στη γωνια του δωματιου.

"Ν-Ναι ο-ολα τελεια." Λεει τραυλιζοντας και επειτα σηκωνεται ορθιος και τρεχει εξω τρεχοντας βαζοντας τα χερια του στα ματια του. Η ψυχη μου μολις θρυμματιστηκε σε κομματια. Ο Φωτης γυρναει και με κοιταζει και επικρατει αναμεσα μας μια νεκρικη σιγη.

"Το ξερεις πως τα εκαναν ολα αυτα για να μας αφησουν μονους μας;"Μου λεει γελωντας και εγω του χαμογελαω οσο πιο πολυ μπορω.

"Γι αυτο ειναι οι φιλοι. Και ολοι τους ειναι υπεροχοι." Του απανταω. Τα αναμεικτα μου συναισθηματα θελουν να βγουν στην επιφανεια και τρεχω και χωνομαι μεσα στην αγκαλια του Φωτη. Εκεινος με κοιταζει περιεργα και με σφιγγει οσο πιο σφιχτα μπορει. Νιωθω αυτην την ζεστασια που ειχα καιρο να την νιωσω.

"Γιατι; Γιατι,δεν μου τηλεφωνησες; Γιατι δεν ηθελες να κρατησουμε επαφη μεσω τηλεφωνου; Και γιατι οταν σου τηλεφωνησα μου εστειλες ενα ερωτηματικο και δεν μου ξαναμιλησες;"Τον ρωταω κλαιγοντας και εκεινος με βγαζει απο την αγκαλια του.

"Εγω; Εγω δεν σε πηρα; Σε πηρα,διοτι ηθελα να σου απολογηθω για το ερωτηματικο. Η αδερφη μου το εστειλε και οταν σε πηρα εσυ το εκανες με τον Στεφανο! Μου τα ειπε ο ιδιος!" Μου φωναζει και εγω γελαω με αυτα τα λογια του.

"Σοβαρα; Υπηρχε περιπτωση μολις λιγες μερες που ειχες φυγει να πηγα να το κανω με τον Στεφανο; Εγω τον αποθω μακρια μου καθε φορα που μου κολλαει. Ακομα και χτες που ηθελε να του δωσω μια ευκαιρια,και ολους τους αλλους μηνες που μου το ελεγε, εγω σε περιμενα." Του φωναζω και εκεινος με κοιταζει συγκλονισμενος.

"Αληθεια; Γιατι οταν σε πηρα ακουγονταν λαχανιασμενος και μου ειπε πως σε πηρα σε ακαταλληλη στιγμη. Ειχε θολωσει το μυαλο μου γιατι το ειχα πιστεψει." Λεει χαμηλωντας τον τονο του συνειδητοποιωντας τα παντα.

"Αντριανα,αγαπη μου,λατρεια μου,χιλια συγνωμμη αμα ηξερα δεν θα ειχα αντιδρασει ετσι. Φυσικα και ηθελα να κρατησουμε επαφη." Με πλησιαζει και με αγκαλιαζει τρυφερα. Μεσα στην αγκαλια του φαινομαι σαν ενα μικρο μαραμενο λουλουδι.

"Αχ,ειδες πως τα εφερε η μοιρα, Ισως να μην ηταν γραφτο να ειμαστε μαζι." Του λεω παραπονεμενη και εκεινος βαζει το δαχτυλο του στο πιγουνι μου και μου το σηκωνει.

"Μην λες ανοησιες,ειμαστε πλασμενοι ο ενας για τον αλλον." Μου λεει και χαιδευει το μαγουλο μου φιλωντας με. Ηταν ενα φιλι που το λισμονουσα εδω και πολυ καιρο. Ειναι τρυφερο και νιωθω χαρουμενη στην σκεψη πως τα ροζουλι χειλια του ξαναφιλανε τα δικα μου. Του χαιδευω τα μαλλια και ριχουμε μαζι μερικα δακρυα χαρας. Τελειωνουμε το φιλι,αλλα με κραταει ακομα στην αγκαλια του.

"Και τωρα,τι; Εσυ θα μεινεις στην Αθηνα και θα σπουδασεις. Πως θα ειμαστε μαζι; Θα ειμαστε μεσω αποστασης; Εγω σε θελω παντα διπλα μου." Του λεω παραπορεμενη σκεφτωμενη την επομενη μερα. Τι θα γινει με εμας; Με το αδικο μελλον μας;

"Απολαυσε το τωρα και ολα τα αλλα θα τα ξεπερασουμε μαζι." Μου ειπε και με φιλησε ξανα.

Τελος

Ομιτζι τελειωσε το βιβλιοοο. Το γραφω απο τα τελη Αυγουστου δηλαδη, περιπου εφτα μηνες😲 Θα μου λειψει τοσο πολυ να ζω μεσα στον κοσμο της Αντριανας και του Φωτη.

Ενα τεραστιο ευχαριστω σε ολους τους αναγνωστες μου που βοηθησαν να παει αυτην η ιστορια ψηλα και τις φιλες μου για τις συμβουλες τους και που με πιεζαν να βαζω συχνα κεφαλαιο😂

Λοιπον,εχω μολις ανεβασει την νεα μου ιστορια, Bad Things που ειναι επισης εφηβικη φαντασια και λογικα η τελευταια στο ειδος της,διοτι σκεφτομαι μετα απο αυτην να το ξαναγυρισω στον Harry,θα το δουμε στην συνεχεια ομως.

Αντιο σε αυτο το βιβλιο και ευχομαι να με στηριξετε το ιδιο και στο αλλο.

Βασιλινα😭😍

 Famous Where stories live. Discover now