Famous

37o κεφαλαιο

Αντριανα

Κοιταζω προς το καθιστικο και βλεπω την Ιωαννα με τον Στεφανο να φασωνωνται. Τωρα αποδεικνυεται πως ολα ηταν αληθεια που μου ελεγαν τα κοριτσια. Θελω να τον χτυπησω ασχημα. Τοσα ψεματα. Πλησιαζω κοντα του,χωρις να ακουω τις φωνες των κοριτσιων που μου λενε να σταματησω. Φτανω κοντα τους και του δινω μια σφαλιαρα. Εκεινος με κοιταζει νευριασμενος.
"Τι θες παλι;Σταματα να μου κολας! Χωρισαμε! Τι δεν εχεις καταλαβει;"Φωναζει εξαλλος.

"Αυτο ηταν επειδη με απατουσες τοσο καιρο με την Ιωαννα." Λεει και της ριχνω και εκεινης μια σφαλιαρα. "Και αυτο, γιατι εισαι ηλιθια." Της λεω και εκεινη σηκωνεται και με αρπαζει απο τα μαλλια. Συνηθως, δεν ειμαι νευρικος ανθρωπος,αλλα σημερα θελω να της σπασω τα μουτρα με ολες τις κινησεις που ξερω απο το Judo, αν και ο δασκαλος δεν επιτρεπει να τις χρησιμοποιω για κακο. Την πιανω απο τους ωμους και περναω το ποδι μου μεσα απο τα δικα της και την ριχνω κατω. Εκεινη αφηνει ενα επιφωνημα πονου,επειδη την εριξα κατω.

Αυτην ειναι μονο η αρχη, σκυλα.

Φωτης

Πλησιαζω κοντα στον Γιαννη που φαινεται να γελαει με κατι. Εχει μαζευτει πληθος σε εναν κυκλο και δεν ξερω γιατι.
"Ελα Φωτη πεφτει γελο ξυλο." Μου λεει ξερωντας πως ειναι το αγαπημενο μου,καθως τριβω τα χερια μου μεταξυ τους.
"Ωραια ποιος παιζει;"Ρωταω γελωντας.
"Αντριανα εναντιων Ιωαννα. Ωραιος αγωνας." Λεει γελωντας και το δικο μου γελιο κοβεται.
"Καλα,δεν το λες τοση ωρα;"Φωναζω εξαλλος και σπρωχνω οποιον βρισκω κοντα μου και φτανω μπροστα. Το καμαρι μου εχει κατω την Ιωαννα και της ριχνει μπουνιες. Το απολαμβανω να την βλεπω να μην ειναι πια ενα ευαλωτο κοριτσακι,αλλα πρεπει να την απομακρυνω. Την πιανω απο την μεση και εκεινη ουρλιαζει. Η Ιωαννα ξεφυσαει απο την χαρα της.
Ακουω γιουχαρισματα και πηγαινω την Αντριανα στο δωματιο μου. Ευτυχως δεν μπηκε κανενας εδω. Την αφηνω στο κρεβατι και παρατηρω πως τρεχει λιγο αιμα απο το μετωπο της.
"Την σαπισες στο ξυλο! Ευτυχως το εκανες εσυ,γιατι δεν ηθελα να δειξω κακος και να την διαλυσω εγω!" Της λεω και εκεινη γελαει. Αλλα επειτα μαραζωνει.

"Τι επαθες λουλουδι μου;Γιατι μαραζωσες;"Της λεω γλυκα και εκεινη με κοιταζει εντονα.

"Τοσο καιρο, ο Στεφανος με απατουσε με την Ιωαννα, απο τοτε που ηρθε στο σχολειο μας. Δεν ξερεις ποσο στεναχωριθηκα. " Μου λεει κατσουφιασμενη.

"Τι;Δεν το πιστευω. Μια κοπελα απατησε τον Φωτη Αναγνωστου για εναν τυχαιο βλακα;Αμα δεν εχει γουστο η κοπελα τι να την κανουμε! Μην ανυσηχεις, θα πληρωσουν και οι δυο ασχημα!" Της υποσχομαι και εκεινη ερχετε και μου κανει μια αγκαλια. Μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο και μενει ατην αγκαλια μου.
Απολαμβανω την στιγμη,αλλα καποιος  ανοιγει την πορτε.