ΚΛΕΦΤΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙ

κεφάλαιο 7

ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι είχαν περάσει κι'ολας τέσσερις μήνες από την ημέρα που ξεκίνησα να δουλεύω εδώ. Ο πατέρας μου, ήθελε να βγούμε σήμερα το βράδυ για να γιορτάσουμε την τόσο επιτυχημένη πορεία μου. Δεν θεωρούσα ότι είχα κάνει κάτι σημαντικό απλά άκουγα αυτά που μου έλεγαν και φρόντιζα να μη κάνω λάθη. Βέβαια, θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ τυχερό, την ημέρα που έφτασα στο Κέιπ Τάουν, υπήρξε κάποιο πρόβλημα στο ένα ορυχείο που τελικά αποδείχτηκε ότι μόνο πρόβλημα δεν ήταν. Μία λάθος κίνηση και βρήκαν μπροστά τους μια φλέβα γεμάτη διαμάντια! Ο πατέρας μου ενθουσιάστηκε και με θεώρησε γουρλού! 

Ο Άλεξ για καλή μου τύχη, άρχισε να πηγαινοέρχεται αρκετά συχνά και έτσι δεν τον είχα μέσα στα πόδια μου. Αν εξαιρούσα κάποιες μέρες που ήταν εκνευρισμένος και απότομος... δεν είχαμε ιδιαίτερα προβλήματα. Αυτό που με ενοχλούσε κυρίως στον Άλεξ ήταν το ύφος που είχε και ο τρόπος που με κοιτούσε... Ήξερε ότι ο πατέρας μου του είχε αδυναμία και το εκμεταλλευόταν στο έπακρο. Μερικές φορές, όταν μιλούσε υποτιμητικά σε κάποιον υπάλληλο εκνευριζόμουν και έπαιρνα το μέρος του, με αποτέλεσμα να με κεραυνοβολεί με το άγριο βλέμμα του. Όσες φορές και αν μου είχε πει ότι δεν είμαστε όλοι ίσοι, εγώ δεν ήθελα να το πιστέψω και να ενστερνιστώ την άποψη του. Το γεγονός, ότι έπαιρναν πολύ μικρότερο μισθό από τον ίδιο δεν τους έκανε κατώτερους!

Πριν περίπου ένα μήνα, την Πρωτοχρονιά, είχε κάνει κάποια παράπονα στον πατέρα μου και με έφερε σε πολύ δύσκολη θέση. Δεν είχα επισκεφθεί ποτέ τα δύο ορυχεία και το θεωρούσε λάθος. Είπε στον πατέρα μου, ότι αν εκείνος ήταν στη θέση μου, θα ήθελε να δει όλη την περιουσία του και πολύ περισσότερο από πού προέρχεται αυτή! Εννοείται ότι η ιδέα να δω πως εξορύσσονται τα διαμάντια από τη γη, του φάνηκε καταπληκτική και με ανάγκασε λίγες μέρες μετά να τα επισκεφθώ μαζί με τον Άλεξ. Μείναμε μόνο ένα βράδυ εκεί αλλά θα το θυμάμαι για πάντα... 

Αφού με ξενάγησε στον χώρο, σε όσα τμήματα μπορούσαμε να πλησιάσουμε με ασφάλεια, με ενημέρωσε ότι θα πηγαίναμε για φαγητό. Δέχτηκα γιατί δεν είχα φάει τίποτα και η κούραση μου ήταν τέτοια που δεν μου άφηνε περιθώρια για περισσότερη σκέψη. Πήγαμε σε ένα κοντινό εστιατόριο και την ώρα που μπαίναμε μέσα έβαλε το χέρι του στη μέση μου, το θεώρησα μια απλή κίνηση ευγενείας αλλά έκανα λάθος! Κατά τη διάρκεια του δείπνου, τα υπονοούμενα και οι περίεργες ματιές έγιναν περισσότερο έντονα μέχρι που τελείωσε η βραδιά μας και σκέφτηκα ότι επιτέλους θα επιστρέφαμε στο ξενοδοχείο για να μπορέσω να απομονωθώ.