Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει...
Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψ...
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ
Βρίσκομαι ακόμα ξαπλωμένος στο κρεβάτι και αναπολώ τις στιγμές που έζησα λίγη ώρα πριν με αυτή τη γυναίκα που τόσο καιρό στριφογύριζε στο κεφάλι μου και τώρα επιτέλους άρχισε να στριφογυρίζει στο κρεβάτι μου. Η διάθεση μου σε σχέση με το πρωί έχει αλλάξει κατά εκατόν ογδόντα μοίρες! Ενώ αισθανόμουν θυμωμένος και απογοητευμένος από την συμπεριφορά της, ξαφνικά χαμογελάω σαν ηλίθιος και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι δεν έπρεπε να την αφήσω να φύγει.
Μέρες τώρα την προκαλούσα να αποφασίσει εάν ήθελε κάτι παραπάνω από εμένα. Θεωρούσα ότι εγώ από την μεριά μου ήμουν ξεκάθαρος απέναντι της, είχα κάνει τις προθέσεις μου φανερές και είχε έρθει η σειρά της. Όταν είπε ότι θα έρθει μαζί μας για ιππασία παραξενεύτηκα μιας και την προηγούμενη μέρα της το είχα προτείνει δύο φορές και είχε αρνηθεί. Στη διαδρομή σκεφτόμουν ότι θα μπορούσα να την πετύχω κάποια στιγμή μόνη αλλά η Μάρα και ο τραυματισμός της μου είχαν χαλάσει τα σχέδια.
Μετά την συζήτηση που είχαμε στην αποθήκη οι δυο μας, ήμουν σίγουρος ότι τίποτα καλό δεν θα γινόταν μεταξύ μας. Όσο και αν την ήθελα δεν μπορούσα να την πιέσω περισσότερο. Μέχρι το απόγευμα το μυαλό μου δεν μπορούσε να απαλλαγεί από τα λόγια της, είχε πει ότι δεν ήθελε τίποτα από εμένα! Η ανταπόκριση της όμως, όταν φιλιόμασταν μου είχε δείξει το ακριβώς αντίθετο. Έτσι λοιπόν είχα αποφασίσει ότι αν εκείνη ήθελε να τρέφει ψευδαισθήσεις τότε θα της το έκανα ευκολότερο και θα την απέφευγα όσο μπορούσα. Το κτήμα ήταν πολύ μεγάλο και δεν χρειαζόταν να βλεπόμαστε συνεχώς.
Αφού τελείωσα με τον Αίολο και την προπόνηση του επέστρεψα στο σπίτι και την βρήκα απ'εξω. Προσπάθησα να της δείξω ότι δεν ήμουν ακόμα θυμωμένος αλλά δεν τα κατάφερα. Όταν με ακολούθησε μέσα δεν φανταζόμουν ότι θα καταλήγαμε στο κρεβάτι...
Κοίταξα το ρολόι μου και υπολόγισα ότι αυτή τη στιγμή θα απολάμβαναν το δείπνο τους με την Κάσσυ. Είχαν περάσει μόνο δύο ώρες από την στιγμή που έφυγε και ήδη μου έλειπε. Έπιασα το κινητό μου και της έστειλα μήνυμα... "Ελπίζω να περνάς καλά με την φίλη σου... είμαι σίγουρος ότι εάν δεν είχες φύγει θα περνούσες καλύτερα μαζί μου!" περιμένω λίγα λεπτά και έρχεται η απάντηση της
