Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει...
Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ
Μπορεί να καθόμουν μαζί με τον Κώστα στο ίδιο τραπέζι και να συζητούσαμε σαν δύο παλιοί φίλοι αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν έβλεπα γύρω μου τι συνέβαινε. Τον παρακολουθούσα... τις κινήσεις του, τα λόγια του και κυρίως το βλέμμα του. Είχα συνάψει μια συμφωνία μαζί του και θα την τηρούσα επειδή αυτό έπρεπε να κάνω για το καλό της οικογένειας μου. Είκοσι μέρες θα έπρεπε να τον ανέχομαι να τριγυρνά γύρω μου, να μένει στο κτήμα μου και να τρώει το φαγητό μου!
Όλα αυτά μπορούσα να τα υπομείνω, αυτό όμως που έβλεπα τώρα ξεπερνούσε κατά πολύ τα όρια μου. Κοιτούσε την Κατερίνα με βλέμμα γεμάτο λαγνεία. Ο τρόπος που καθόταν στην καρέκλα του, το χαμήλωμα της έντασης στην φωνή του και τα μάτια του που την παρακολουθούσαν συνεχώς φώναζαν πως την ήθελε. Του είχα εξηγήσει πως αν τολμούσε να την ακουμπήσει δεν θα έμενα με σταυρωμένα τα χέρια αλλά εκείνος έδειχνε να μην καταλαβαίνει, ο γνωστός Κώστας! Δεν είχε αλλάξει καθόλου.
Όταν η αδερφή μου με την Κατερίνα πήγαν μέσα, εκείνος συνέχισε να χαμογελάει με προκλητικό τρόπο. Ο Μιχάλης για μια ακόμα φορά σηκώθηκε όρθιος όταν χτύπησε το κινητό του, από το πρωί προσπαθούσε να συνεννοηθεί για την παράδοση του φορτίου με τις ζωοτροφές αλλά υπήρξαν κάποια προβλήματα και είχαν καθυστερήσει αρκετά. Ο Παναγιώτης λίγο μετά έφυγε για να δει μήπως χρειαζόταν κάποια βοήθεια η Ελπίδα και έτσι έμεινα μόνος μαζί του.
Κοιταζόμασταν σιωπηλοί, προσπαθούσα να καταλάβω τι πραγματικά ήθελε από εμένα. Η συνειδητοποίηση ότι ήθελε την Κατερίνα ήρθε ξαφνικά στο μυαλό μου και χιλιάδες σειρήνες άρχισαν να ουρλιάζουν στο κεφάλι μου. Όταν μου είχε πει ότι την είχε δει στην Θεσσαλονίκη και εκείνη ήταν η αφορμή για να έρθει εδώ δεν τον είχα πιστέψει, τουλάχιστον όχι ολοκληρωτικά. Κατά βάθος πίστευα ότι τελικά με είχε δει στην Θεσσαλονίκη και απλά άργησε να κάνει την κίνηση του, χρησιμοποιώντας εκείνη σαν αφορμή. Τώρα όμως το έβλεπα καθαρά. Η επίσκεψη του εδώ, πραγματικά δεν είχε σχέση με την αλεπού αλλά με την γυναίκα που αγαπούσα!
