Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει...
Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψ...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ
Άλλη μια μέρα ξεκινούσε και εγώ για ακόμα μια φορά έπρεπε να σηκωθώ πριν καν προλάβει να χαράξει. Μερικά χρόνια πριν, ούτε που θα φανταζόμουν ότι το πρωινό ξύπνημα θα μπορούσε να είναι τόσο αναζωογονητικό. Η μέρα φαινόταν πολύ μεγαλύτερη και προλάβαινες να κάνεις αρκετές από τις δουλειές που συνεχώς αυξάνονταν, πολλές φορές οι ώρες φαίνονταν ατελείωτες αλλά όταν σου περίσσευε χρόνος για χαλάρωση το απολάμβανες πραγματικά! Όταν ο καιρός ήταν όμορφος, όπως και σήμερα δεν με ένοιαζε... βέβαια υπήρχαν και οι χειμώνες που όλοι μας περνούσαμε δύσκολα, κάποιοι από εμάς περισσότερο από τους άλλους. Φόρεσα ένα από τα αγαπημένα μου πολυφορεμένα τζιν, τις καφέ μπότες μου και ένα μακρυμάνικο φανελάκι. Αφού ετοιμάστηκα πήρα από την κρεμάστρα το καφέ δερμάτινο τζάκετ μου και κατευθύνθηκα στο αμάξι.
Η πρωινή υγρασία με σκέπασε σαν ένα υγρό χάδι γεμάτο εκατοντάδες βελόνες και με έκανε να αναριγήσω, μπορεί να πλησίαζε ο Απρίλης αλλά εδώ πάνω η άνοιξη δεν είχε φανεί ακόμα. Τράβηξα τον γιακά μου για να προστατευτώ περισσότερο και διέσχισα την μικρή απόσταση που με χώριζε από ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ! Όλα τα κτήρια και τα δωμάτια που έμεναν οι υπόλοιποι, βρίσκονταν πίσω από το κεντρικό κτήριο, που στέγαζε το εστιατόριο. Η Ελπίδα με την Μυρτώ και τον μικρό Γρηγόρη ζούσαν μαζί σε ένα αρκετά άνετο σπίτι, στο οποίο παλιότερα έμενε ο θείος μου. Δίπλα, υπήρχαν άλλα τρία μικρότερα σπίτια που ζούσαν ο Μιχάλης και ο Παναγιώτης.
Το τρίτο σπίτι έμενε συνήθως άδειο, όταν ο καιρός αγρίευε το χρησιμοποιούσαν κάποιοι εργάτες για να μην αναγκάζονται να κατεβαίνουν στην πόλη. Η απόσταση δεν ήταν πολύ μεγάλη αλλά με τις βροχές και τα χιόνια ο δρόμος γινόταν δύσβατος και ήθελες τουλάχιστον μισή ώρα για να φτάσεις. Αρκετές φορές είχε τύχει να το παραχωρήσουμε σε κάποιους καλούς πελάτες που τους άρεσε να έρχονται για ιππασία εδώ πάνω. Η ιδέα για την υλοποίηση των ξενώνων κάπως έτσι είχε ξεκινήσει, από ανθρώπους που αγαπούσαν την εξοχή και τα άλογα και ήθελαν να περνάνε περισσότερο καιρό εδώ.
