Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει...
Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψ...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ
Πριν προλάβει να χαράξει, βρισκόμουν για ακόμα μία φορά στο πόδι και ετοιμαζόμουν να ξεκινήσω την ημέρα μου με όρεξη. Δεν είχε σημασία που εχθές το βράδυ την περίμενα να επιστρέψει μέχρι τις τρεις το πρωί. Ετοίμασα τον καφέ μου και βγήκα έξω στην βεράντα για να απολαύσω την πρώτη γουλιά. Κοίταξα προς το σπίτι της και στο μυαλό μου ήρθε το χθεσινό βράδυ...
Είχα βγει έξω με τον Αίολο και όταν επέστρεψα αντιλήφθηκα ότι η Αυγή έλειπε από τον στάβλο. Αμέσως κατάλαβα ότι η Κατερίνα την είχε βγάλει έξω χωρίς να ενημερώσει κανέναν. Το περίεργο ήταν ότι δεν την είχα συναντήσει καθόλου στο κεντρικό μονοπάτι και υπέθεσα ότι πάλι είχε κάνει του κεφαλιού της και είχε ακολουθήσει άλλο δρόμο. Αποφάσισα να την περιμένω για να της εξηγήσω, για ακόμα μία φορά πόσο επικίνδυνο ήταν να κυκλοφορεί μόνη της, βράδυ, χωρίς να γνωρίζει την περιοχή.
Όσο οι ώρες περνούσαν και εκείνη δεν επέστρεφε τόσο η ανησυχία μου μεγάλωνε. Δεν ξέρω πόσες φορές σκέφτηκα να καβαλήσω τον Αίολο και να βγω έξω να την ψάξω. Ήξερα ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μάταιο, μιας και θα μπορούσε να έχει κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Η λογική μου επικράτησε και συνέχισα να την περιμένω καρτερικά. Από το μυαλό μου περνούσαν τα χειρότερα σενάρια και κατάλαβα ότι όλη αυτή η αναστάτωση που ένιωθα δεν ήταν φυσιολογική.
Η ανησυχία και ο θυμός πάλευαν μέσα μου... την στιγμή που την είδα να επιστρέφει ένιωσα να φεύγει από πάνω μου ένα τεράστιο βάρος. Έμεινα κρυμμένος στο πλάι της εισόδου, παίρνοντας βαθιές ανάσες προσπαθώντας να ηρεμήσω αλλά τελικά δεν τα κατάφερα. Ο θυμός μου, είχε γιγαντωθεί από την απερισκεψία της και ο τρόπος που της μίλησα δεν ήταν ο κατάλληλος με αποτέλεσμα να φύγει ταραγμένη.
Ίσως η συμπεριφορά μου να ήταν υπερβολικά απότομη. Βέβαια δεν ήταν η πρώτη φορά που ήμουν αυστηρός μαζί της... την τελευταία φορά όμως που την ζόρισα τα μάζεψε και έφυγε. Να πάρει! Λες να το έβαζε πάλι στα πόδια; Μπήκα στο αυτοκίνητο και κατευθύνθηκα στο εστιατόριο. Ήταν ακόμα κλειστό αλλά αυτό δεν με απασχολούσε. Βγήκα από το αμάξι και περπάτησα μέχρι το σπίτι της. Ήθελα να δω εάν ήταν ακόμα εδώ. Κοίταξα γύρω μου και ανέβηκα τα σκαλοπάτια της βεράντας. Πλησίασα στο παράθυρο και είδα το μικρό σαλόνι τακτοποιημένο. Θα μπορούσε να έχει φύγει και να το είχε αφήσει έτσι. Έστρεψα το βλέμμα μου άλλη μία φορά γύρω μου και έκανα τον κύκλο για να μπορέσω να κοιτάξω στην κρεβατοκάμαρα της... ήξερα ότι αυτό είναι τελείως ανάρμοστο αλλά η περιέργεια μου δεν με άφηνε ήσυχο.
