Ο Στέργιος πάντα ήταν τίμιος στη ζωή του... μέχρι που χρειάστηκε να κλέψει για πρώτη φορά! Δεν ήταν δύσκολο να σταματήσει να το κάνει απλά ήταν πολύ πιο εύκολο να συνεχίσει...
Η Κατερίνα ποτέ δεν ένιωσε ελεύθερη, ούτε καν στο ίδιο της το σπίτι... έψ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ
Εδώ και δέκα λεπτά καθόμαστε στο γραφείο μου και απλά κοιτάζει ο ένας τον άλλο. Ο Κώστας έχει μια μεγάλη μελανιά κάτω από το αριστερό του μάτι που σίγουρα αύριο θα γίνει εντονότερη και ο Μιχάλης έχει βάλει μια σακούλα με παγάκια στο πιγούνι του, η γροθιά που έφαγε εκεί είναι από αυτές που μένουν αξέχαστες! Ήξερα ότι είχαμε μπλέξει... Ήταν καλό που είχε έρθει μόνος μέχρι εδώ, εάν ερχόταν μαζί με κάποιον άλλον τότε τα πράγματα θα ήταν δυσκολότερα.
Αυτή τη στιγμή, δεν παιζόταν μόνο η δική μου ζωή και του Μιχάλη... κινδύνευαν τα αγαπημένα μας πρόσωπα και ήμουν έτοιμος να κάνω τα πάντα για να τα προστατέψω. Κρατούσα ένα στυλό στο χέρι μου και το χτυπούσα ρυθμικά πάνω στο γραφείο, όλη αυτή η σιωπή είχε αρχίσει να μου την δίνει στα νεύρα. Σηκώθηκα όρθιος και κάθισα στην άκρη του γραφείου για να τους βλέπω καλύτερα. Δεν μπορούσαμε να καθόμαστε έτσι για πάντα!
«Λοιπόν! Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε.» είπα δυνατά και δύο ζευγάρια μάτια καρφώθηκαν πάνω μου.
«Νομίζω ότι ο παλιός μας φίλος πρέπει να αρχίσει να μιλάει πρώτος και να μας τα πει όλα!» είπε ο Μιχάλης κοιτάζοντας απειλητικά τον Κώστα. Τον κοίταξα και εγώ επίμονα αλλά δεν μίλησε.
«Πως έμαθες για εμάς; Ο Αποστολίδης σε έστειλε;» τον ρώτησα ήρεμα και περίμενα να μου απαντήσει με ειλικρίνεια.
«Μπορεί να σας φανεί αστείο αλλά δεν είχα ιδέα ότι θα σας συναντήσω εδώ πέρα!» μας κοίταξε εναλλάξ και συνέχισε «Δεν με έστειλε η Αλεπού... είμαι σε άδεια!»
«Και νομίζεις ότι τώρα σε πιστέψαμε;» ο Μιχάλης πετάχτηκε όρθιος και στάθηκε δίπλα στο παράθυρο.
«Δεν με ενδιαφέρει αν με πιστεύεις!» ο Κώστας αγρίεψε και ήταν έτοιμος να συνεχίσει τον καβγά «Εδώ μέσα, ο μόνος που δεν λέει ψέματα είμαι εγώ! Άλλοι ήταν αυτοί που φλόμωσαν τον κολλητό τους στις μαλακίες και έκαναν δουλειά μόνοι τους!» Τα λόγια του έβγαζαν πικρία και ο θυμός του είχε γίνει πια εμφανής.
