ΚΛΕΦΤΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙ

κεφάλαιο 51

ΣΤΕΡΓΙΟΣ

Ήθελε να με βασανίσει, ήθελε να με κάνει να πληρώσω που τόλμησα να την απομακρύνω από κοντά μου, σχεδόν μία εβδομάδα πριν! Το απαλό άγγιγμα της, το ζεστό της στόμα, ακόμα και ο τρόπος που λίκνιζε το κορμί της καθώς απομακρυνόταν, όλα πάνω της με έκαναν να μετανιώνω και να με καταριέμαι που φάνηκα τόσο αδύναμος. Διέταξα τον εαυτό μου να μείνει στην θέση του, ενώ στην πραγματικότητα ήθελα να την ακολουθήσω σαν τρελός στις τουαλέτες και να της δείξω πόσο με είχε τρελάνει, πόσο μου είχε λείψει, πόσο την ήθελα και πόσο άδειος ένιωθα χωρίς εκείνη... Ο χωρισμός μας ήταν ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που έκανα στην ζωή μου και εκείνη μου το έκανε ακόμα πιο δύσκολο. Μου άξιζε!

Το πρωί στους στάβλους είπε αλήθειες που δεν τολμούσα να τις σκεφτώ εγώ. Είχε δίκιο, τόσο καιρό εκείνη έκανε υπομονή με την Μάρα και κάποιες άλλες πελάτισσες που ήθελαν ιδιαίτερη μεταχείριση. Αν εξαιρούσα το περιστατικό με τον Κώστα, η Κατερίνα ποτέ δεν μου είχε δώσει κάποιο δικαίωμα να αμφιβάλω για την πίστη της και την τιμιότητα της απέναντι μου. Η ζήλια και ο εγωισμός μου, με οδήγησαν σε λάθος ενέργειες τις οποίες έπρεπε να διορθώσω σύντομα. Δεν είχα συνηθίσει να φέρομαι επιπόλαια, συνήθως σκεφτόμουν αρκετές φορές τις επιλογές που είχα και αποφάσιζα με σύνεση. Ευτυχώς η Κατερίνα δεν ήταν από τους ανθρώπους που κρατούσαν για πολύ τον θυμό τους, λίγα λεπτά πριν, την στιγμή που την είχα στην αγκαλιά μου, ένιωθα την ένταση του κορμιού της και την λαχτάρα της για εμένα, σχεδόν άκουγα τους χτύπους της καρδιάς της, δεν μπορούσε όλο αυτό να μην σήμαινε τίποτα!

Ο Παναγιώτης έβλεπε την πάλη που γινόταν μέσα μου, με κοίταξε συμπονετικά και παρήγγειλε άλλα δύο ποτά. Μου έδωσε το ένα και μου είπε ότι όλα θα πάνε καλά. Ήμουν αρκετά αισιόδοξος. Αν δεν αποδεχόταν την πρόσκληση μου και τελικά δεν ερχόταν στο σπίτι μου θα πήγαινα εγώ στο δικό της. Θα της εξηγούσα για ποιον λόγο την είχα απομακρύνει... και θα καταλάβαινε. Εκείνη ήταν που μου είχε πει να είμαι προσεκτικός με τον Κώστα, εκείνη μου είχε πει ότι έπρεπε να σκεφτώ και όλους τους υπόλοιπους! Παρακολουθούσα συνεχώς την πλευρά του μαγαζιού που είχε χαθεί λίγο πριν και αναρωτιόμουν γιατί αργούσε. Κοίταξα στο τραπέζι τους και είδα την Κάσσυ να μιλάει με κάποιον, όταν πρόσεξα καλύτερα ποιος ήταν ένιωσα μια ανησυχία να γεννιέται κάπου βαθιά μέσα μου. Έριξα ένα ενοχλημένο βλέμμα στον Παναγιώτη, τον είχε δει και εκείνος.