Hoofdstuk 1.1

1.7K 59 20
                                    




Nog geen vijftien minuten later stond hij na nog twee klanten bediend te hebben recht en ze keek toe hoe het groepje zoals elke dag hiervoor zonder een woord van zijn kant uit hem volgden en het pleintje uitliepen.

Ze was opgestaan toen ook de laatste persoon door de hekken van de uitgang waren gestapt en was langzaam richting de pingpong tafel gelopen, terwijl ze tussen de witte plastic bakjes waaruit ze gegeten hadden een halve kroket viste en nog net niet huilend van pure wanhoop en opluchting zich draaide om terug te lopen.

Alleen om te zien hoe Ashraf die aangekomen was bij de bar wat verderop haar opnam voordat hij zijn sigaretje op de grond gooide en binnen liep.

De volgende avond kwam er langzamer dan ze had gewild.

Ze had in elkaar gedoken met opgetrokken knieën gewacht op het groepje om te vertrekken terwijl een herfst wind scherp door haar lichaam trok.

Ashraf stond er niet bij die avond maar het was nog geen kwartier later dat hij aangeslenterd kwam met een zak in zijn hand afkomstig van de FEBO wat verderop.

Ze had toegekeken hoe hij in plaats van de achteringang  te nemen die direct toegang gaf naar het voetbal veld hij de zij ingang nam die zou leiden naar het speelgedeelte waar zij zat.

Jaide glimlachte voor zich uit toen ze terug dacht aan het gevoel van pure angst die door haar lichaam had getrokken bij het zien van Ashraf die haar richting op kwam lopen. De kou was onmiddellijk vergeten terwijl ze op haar voeten was gesprongen.

Ze kon zich nog de lachende ogen van Ash voor ogen halen die haar van top tot teen hadden opgenomen voordat hij met een zwakke glimlach tien meter bij haar vandaan was stil gestaan.

De zak op had gehouden alsof het een vredeoffer was en het op de rode éénpersoons wip in de vorm van een paard had geplaatst, haar en lichte knik toe wierp om dan aan het geroep van zijn naam afkomstig van de nieuwe groep meiden die plaats hadden genomen bij de jongens toegaf en zich naar hun toe bewoog.

Ze had toegekeken hoe hij een joint aannam van een Antilliaanse jongen die ze later zou leren kennen als Devin en was op de houten bank die naast het pingpong tafel stond gestapt en had plaats genomen op de leuning terwijl een donker meisje onmiddellijk tussen zijn knieën in was komen zitten.

Ze herinnerde zich nog hoe onzeker zij zich had gevoeld terwijl ze er langzaam heen was gelopen de zak had genomen terwijl Ash haar bewegingen vanuit zijn plek emotieloos volgde.

De rest van het groepje had niet eens gemerkt wat er tussen hun gaande was en besteedde dan ook geen aandacht aan haar als persoon.

Alsof ze het gestolen had is ze met haar hart die in haar keel klopte de speeltuin uit gelopen richting de winkelstraat wat verderop en was gestopt bij een stenen muurtje.

Ze had honger maar niet zo erg om iets te eten waarvan ze niet wist of er mee geprutst was. Ze vond het veiliger het eten te consumeren op een plek waar voetgangers rond liepen.

Ze had een warme kip burger en kroket eruit gehaald zo wie een vanille milkshake.

Nog nooit was ze zo blij geweest om wat te eten als die dag. Ze had dan ook met tranen de burger in een paar happen verorberd en de kroket bewaard voor later mocht ze morgen ook niks te eten kunnen vinden.

Maar het bleek niet nodig te zijn geweest want de opkomende tien dagen was het voor hen een vast ritueel geworden.

Hij bracht haar een zak eten en zij nam het schichtig op en at het.

Totdat ze op een dag niet recht stond toen hij de zak langs bracht maar bleef zitten en hij na haar kort op te nemen langzaam op haar afstapte en de zak naast haar op de bank had geplaatst terwijl hij met een glimlach "Besaha" had gezegd.

Tempted by Sin. (afgeschreven)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu